The 7/8 wonders of the world

Ο βιαστικός, μοτορικός ρυθμός που ανοίγει τον δίσκο μαρτυρά ότι οι Miracle Chosuke δεν έχουν καιρό για χάσιμο, πράγμα μάλλον αναμενόμενο για όποιον διαβάσει τις ενδείξεις του CD player: 9 tracks, 13:37 λεπτά. Πράγματι, η ιδιόρρυθμη αυτή μπάντα (Jason Silen φωνή, Jason Medina μπάσο, Dan Gerdnik κιθάρα, Rob Girardin πλήκτρα, Brady Miller κιθάρα, Andrew Taylor τύμπανα) από την Costa Mesa της Καλιφόρνια που δανείστηκαν το όνομά τους από τον ήρωα ενός παλιού βιντεοπαιχνιδιού, μοιάζουν να προσπαθούν να πετύχουν κάποιο ρεκόρ για το συντομώτερο LP (και μάλλον προηγούνται). Φαίνεται όμως ότι έχουν και πολύ ευμετάβλητες διαθέσεις καθώς, μετά από δύο χρόνια ύπαρξης, διαλύθηκαν το 2002 μετά την ηχογράφηση του 'The 7/8 Wonders Of The World' για να επανασυνδεθούν όταν αυτό επρόκειτο να κυκλοφορήσει.

Το Gonk που ανοίγει τον δίσκο, με τον σχεδόν μηχανιστικό ρυθμό του που θυμίζει Devo σε γρήγορη κίνηση, τα αποκλίνοντα riffs σε δεύτερο πλάνο, τον Silen που δηλώνει "I'm better than ever, I know how to live" και ενέργεια που θα ζήλευαν πολλοί σύγχρονοι είναι ίσως και το πιο αντιπροσωπευτικό του δίσκου, στον οποίο υπάρχουν τραγούδια όπως το Loop με τον σπασμωδικό ρυθμό της κιθάρας και του synthie που, μαζί με την φωνή, προκαλούν ίλιγγο, ή το Clap, ένα ξέφρενο κολάζ riffs, synthie και ρυθμού, αλλά επίσης και μικρά pop κομψοτεχνήματα με έντονη γεύση 80's όπως τα Francine και 'Do What You Pay Me For' (που εξιστορεί τις εμπειρίες ενός επαγγελματία εραστή "I'll do what you want, I'll do what you pay me for").

Ανάμεσα σ' όλα αυτά, οι Miracle Chosuke βρίσκουν χώρο και για δύο instrumental ('Vallejo' και 'Nemesis') με progressive διαθέσεις και την κιθάρα να παραπέμπει στον Fripp, κυρίως στο δεύτερο, ένα από τα καλύτερα κομμάτια του δίσκου. Αλλού οι Sonic Youth παίζουν παρέα με τους Devo, αλλού μια μυρωδιά rockabilly και παντού συγκοπτόμενοι, μερικές φορές σχεδόν σπασμωδικοί ρυθμοί και αρκετή ενέργεια.

Συνοπτικά (όπως κάνουν και οι ίδιοι), ένα ενδιαφέρον μίγμα από πολλές διαφορετικές επιρροές, ana-log synth ήχος με διακριτή γεύση 80's, βιαστικός και ευμετάβλητος όπως οι ίδιοι, που καταφέρνει όμως να ακούγεται αρκετά πρωτότυπος. Οπωσδήποτε καταφέρνουν να χωρέσουν δυσανάλογα πολλά πράγματα σε πολύ λίγο χρόνο (δύσκολα πιστεύει κανείς όταν τελειώσει ο δίσκος ότι έχει περάσει λιγότερο από ένα τέταρτο της ώρας), παραμένει όμως η αίσθηση ότι οι Miracle Chosuke επιτρέπουν μόνο κλεφτές ματιές στους ήχους και τις διαθέσεις τους. Ίσως δεν θέλουν να αφήσουν τον ακροατή να πλήξει (ούτε λόγος), ίσως απλά εφαρμόζουν πιστά το "λακωνίζειν εστί φιλοσοφείν".