My diary
Αγαπημένο μου ημερολόγιο...
αυτή τη φορά θα ξεκινήσω με μια μικρή αφήγηση για έναν δίσκο αποκάλυψη που μου έχει κλέψει τελευταία την καρδιά. Οι Mocca είναι ένα τετραμελές συγκρότημα - Arina (φωνητικά, φλάουτο), Rico (κιθάρα), Toma (μπάσο) και Indra (ντραμς) - που εμφανίστηκε στην ανεξάρτητη σκηνή της Ινδονησίας το 2003 και έχει να υπερηφανεύεται ότι είναι το πρώτο σχήμα της χώρας που χρησιμοποίησε αγγλικό στίχο. Ένα χρόνο αργότερα κυκλοφόρησε τον συγκεκριμένο δίσκο καθώς και το "Friends" (που περιείχε συνεργασίες με τον Bob Tutupoly και την Karolina Komstedt των Club 8), ενώ μέσα στο 2005 έβγαλε το ΕΡ "Untuk Rena". Φέτος λοιπόν η Fruit Records επανακυκλοφορεί το ντεμπούτο "My Diary" το οποίο περιλαμβάνει, εκτός από τα έντεκα κομμάτια, τρία bonus tracks - "Sunday Afternoon", "My Only One" και "I Remember"- καθώς και τρία βίντεο (ανάμεσα στα οποία το βίντεο για το "Me & My Boyfriend" για το οποίο το συγκρότημα έχει βραβευτεί στα MTV Indonesia Awards!). Θα μοιραστείς μαζί μου μια όμορφη ιστορία;
Ναι... το "My Diary" είναι βασισμένο στο concept της αφήγησης ενός κοριτσιού που καταγράφει τον συναισθηματικό της κόσμο μέσα στις σελίδες ενός ημερολογίου. Ξεκινά ως παραμύθι με το "Once upon a time" για να ακολουθήσει η γνωριμία με ένα αγόρι ("Secret admirer"), οι πρώτες σκέψεις και τα αισθήματα επιφυλακτικότητας ("Twist me around", "What if"), η σύναψη σχέσης ("Me & my boyfriend"), η σύγκρουση ("Telephone"), η λήξη της σχέσης ("When the moonlight shine") και η αναγνώριση ότι όλα κάποτε τελειώνουν ("Rain will fall", "Life keeps on turning"). Πέραν αυτής της πρωτότυπης ιδέας, ιδιαίτερα σημαντική είναι η εναλλαγή του ύφους ανάλογα με τη διάθεση του κοριτσιού και την εκάστοτε ιστορία.. έχουμε waltz, bossanova, country, blues/jazz, όλα όμως καταγεγραμμένα μέσα από το ποπ πρίσμα με χαρακτηριστικά την αθώα γοητεία, τις απέριττες μελωδίες, την ανεπιτήδευτη ωριμότητα, χωρίς φανφάρες και πομπώδεις τεχνοτροπίες. Εμπνευσμένοι από τη μουσική των Cardigans, Ivy, Cinnamon, Komeda και Shermans, οι Mocca γράφουν τη δική τους indie pop ιστορία μέσα στο πλούσιο ασιατικό έδαφος.
Και για να μην ξεχάσω: το artwork του δίσκου είναι ένα από τα πιο εντυπωσιακά που έχω δει... σχεδιασμένο ως ένα πραγματικό ημερολόγιο (ακόμη και σελιδοδείκτη έχει!) το cd υπογραμμίζει πόσο σημαντικές είναι οι λεπτομέρειες και το οπτικό/καλλιτεχνικό μοτίβο. Μια καθ' όλα πανέμορφη δουλειά που δεν κυκλοφορεί στην Ελλάδα (έχει προς το παρόν διανομή μόνο σε Ινδονησία και Σιγκαπούρη) αλλά που μπορείτε να την αποκτήσετε μέσα από το site της Fruit Records. Εάν σας αρέσουν τα ζαχαρένια γυναικεία φωνητικά, η twee αίσθηση και η γλυκόπικρη, παιχνιδιάρικη διάθεση τότε η αγορά αυτού του δίσκου θεωρείται επιβεβλημένη.
