Στην χώρα των νεο-γότθων ευδοκιμεί καλά το είδος των θλιμμένων ντουέτων-ζευγαριών, με γυναικεία φωνητικά. Αρκεί κανείς να έχει την οξυδερκή προσοχή για να αποφύγει τις άφθονες απάτες, που δυστυχώς συνοδεύουν αυτή την πληθώρα. Αυτό δεν θέλω να εκληφθεί ως μομφή για τους Morthem Vlade Art, γιατί δεν είναι. Το ανέφερα μόνο για να μην ξεχνάμε την πραγματικότητα.
Ο πυρήνας λοιπόν, των Γάλλων Morthem Vlade Art, αποτελείται από τους Gregg Anthe και Emmanuell.D. Οι δυο τους συνοδεύονται από μια, λίγο-πολύ σταθερή ομάδα, άλλων μουσικών. Σε πείσμα του κανόνα, ο πρώτος γράφει και ταυτόχρονα ερμηνεύει τα τραγούδια, πλην λίγων εξαιρέσεων και η δεύτερη παράλληλα με τα συνοδευτικά φωνητικά, γράφει όλους τους στίχους και επιμελήθηκε την, εμπνευσμένη, ενότητα των σχεδίων του ένθετου, τα οποία εικονογραφούν κάποιες ιδέες που γράφονται σε αυτούς.
Με όλα αυτά, το 'Organic But Not Mental' πρέπει να είναι concept album, αλλά αυτό είναι απλά μια δική μου υποθετική σκέψη. Η πρώτη επαφή άφησε την γνώμη ότι το συγκρότημα κατέχει την τέχνη αρκούντως καλά και, αν μη τι άλλο, παρουσιάζει κάποια βήματα μπροστά, σε σχέση με το προγενέστερο album τους 'Herbo Dou Diable' (του 1997). Αυτό οφείλεται κυρίως στην ευέλικτη χρήση των τεχνολογικών δυνατοτήτων, την ενορχήστρωση, την παραγωγή και την, περισσότερο ποικιλόμορφη, συνθετική γραφή.
Μουσικά, το αποτέλεσμα είναι ο ορισμός του νεο-γοτθικού ήχου, δηλαδή άπειρες επιρροές από τα eighties, δοσμένες όμως υπό το πρίσμα της πρόσφατης αναβίωσής του που ζήσαμε στα nineties. Κανένα τραγούδι δεν μοιάζει στο συνθετικό ύφος με κάποιο από τα υπόλοιπα, όπως και τα περισσότερα θυμίζουν κάτι από τα παλιά, ξεκινώντας από κιθαριστικό gothic rock, industrial, ηλεκτρονικά, samples, ατμόσφαιρα, ορχηστρική μουσική και ότι άλλο μπορείτε να φανταστείτε. Τώρα, αν αυτή η απλωμένη πολυμορφία είναι θετικό στοιχείο, το χιλιοταλαιπωρημένο μου αυτί μου λέει να μην το δέσω, οπότε θα μου επιτρέψετε να κρατήσω για τον εαυτό μου κάποιες - μικρές - επιφυλάξεις και αυτό για να μην αδικήσω μια προσπάθεια συγκροτημένη, σοβαρή και ψαγμένη, όπως η παρούσα.
Εντελώς τυπικά, αναφέρω ότι το 'Narcissus Metamorphosis' κέρδισε τις περισσότερες ακροάσεις, νομίζω δίκαια.
Ενδιαφέρουσα μουσική αλχημεία, τουλάχιστον ευάκουστη και για τους φίλους του είδους, σίγουρα πληθωρική.