It's a love cult
«Πωλείται αγριάνθρωπος»! Μία από τις καλύτερες ατάκες που έχω δει γραμμένη σε τοίχο, ήταν αυτή αγαπητέ μου αναγνώστη και σκέφτηκα να σου την μεταφέρω. Βέβαια εν τω δικαίω θα αναρωτηθείς, ποιος είναι πλέον «αγριάνθρωπος» στην παραζαλισμένη εποχή μας. Ικανοποιητική απάντηση δεν σου έχω, αλλά πιθανολογώ ότι αυτό έχει να κάνει με την παρέκκλιση από τις συμβατικές κατανομές της τρέχουσας κοινωνικής ηθικής. Κλείνω εδώ τη μικρή παρένθεση της τοιχογραφίας, παραθέτοντας μία ακόμη τοιχοατάκα που διάβασα πηγαίνοντας προς Πορταριά μεριά: «Αγάπη, αντίσταση, μεγαλοψυχία». Ήμαρτον ρε... που θα έλεγε και ο άλλος, ληγμένα χάπια πήρε αυτός που το έγραψε;
Και για να έρθουμε στα δικά μας: Είναι «αγριάνθρωποι» οι Motorpsycho; Ρητορική η ερωτησούλα για να εισβάλλουμε στον απερίγραπτο κόσμο τους. Ένας κόσμος φορτωμένος με σεβαστή ποσότητα μουσικού υλικού, το οποίο άρχισε να συσσωρεύεται από τον Οκτώβριο του 1989, όταν επίσημα παρέδωσαν τον εαυτό τους στην μουσική ιστορία, ενώ το 1991 έσκασε το "Lobotomizer" η πρώτη τους κυκλοφορία. Ένα ακόμη βιογραφικό στοιχείο μάλλον ήσσονος σημασίας, είναι το ότι σχηματίστηκαν στο Trondheim κάπου στη βόρεια Νορβηγία.
Όσον αφορά το μουσικό τους ύφος, ίσως η καλύτερη περιγραφή του να βρίσκεται στην περιγραφή που διάβασα σε μια κριτική για παλιότερο δίσκο τους και λέει ότι «οι Motorpsycho είναι η καλύτερη μπάντα των 70's, η οποία όμως δεν προέρχεται από τα 70's». Έχοντας ενσωματώσει στον ήχο τους στοιχεία από pop, jazz, hard rock και avant garde παραπέμπουν αβίαστα στις αρχές αυτής της δοξασμένης δεκαετίας. Και αυτά ακριβώς τα στοιχεία διατηρούν και στο "It's a love cult". Όλα εδώ, επιμελώς ατημέλητα ριγμένα στις δέκα συνθέσεις του cdιου. Τι επιθυμεί η καρδούλα σου; Λίγη ψυχεδέλεια με αρκετή ροκιά;
Στο εναρκτήριο "A billion bubbles in my mind" (που η εισαγωγή του έχει κάτι από τις κιθάρες του "Get back" των Beatles και τα πλήκτρα του "Love will tear us apart") τα ανιχνεύεις χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια. Το "Circles" που ακολουθεί, φαντάζει σαν μελαγχολική διαδρομή σε κυκλική τροχιά που συγκλίνει προς το κέντρο και μοιάζει με ενδοσκόπηση ή με προσπάθεια να φθάσεις στον πυρήνα της ύπαρξης είτε της δικιάς σου, είτε του ανθρώπου που αγαπάς, για να βρεις απαντήσεις σε ανεξήγητες συμπεριφορές. Στο "Neverland" κολλάς στο break, με το θέμα να ξεκινά από τα πλήκτρα του εν δυνάμει τέταρτου μέλους των Motorpsycho του Baard Slagsvold, επαναλαμβάνεται και από την κιθάρα και μετά ξεσπά το σόλο. Οι πρώτες νότες στο "This Otherness" θυμίζουν την εισαγωγή από το "Radar love" των Golden Earring, ενώ αμέσως μετά γίνεται πασιφανής η jazzy διάθεση του συγκροτήματος, με την θαμπή σπαραξικάρδια κιθάρα να σε καθηλώνει σε εικόνες απέραντων χιονοσκεπασμένων εκτάσεων μοναξιάς. Στο "Carousel" τα πνευστά έχουν κάτι από το υπονοούμενο φλαμανδικού πίνακα και στην αντίστιξη σκάει το ξεσαλωτικό "What if..." που σε κάνει να χοροπηδάς δαιμονισμένα. Το απρόσμενο συνεχίζεται και στα υπόλοιπα τέσσερα tracks προσδίδοντας στο "It's a love cult" ένα φαντασμαγορικό καλειδοσκοπικό μεγαλείο, που το καθιστά επικίνδυνο για τον δημόσιο μουσικό εφησυχασμό.
Αξιοσημείωτη στο ένθετο η έντονη παρουσία των διδύμων οντοτήτων (ή μήπως είναι αντικείμενο και είδωλο;)
