In the fishtank
Το ‘In The Fishtank’ δεν είναι ένας αποκλειστικός τίτλος. Έτσι ονομάζεται η συνεχιζόμενη σειρά της Konkurrent, του γνωστού ανεξάρτητου μουσικού διανομέα από την Ολλανδία, κατά την οποία οι ιθύνοντες προσκαλούν ονόματα που νιώθουν ότι συσχετίζονται, τους δίνουν δύο μέρες να δουλέψουν μαζί και την ελευθερία να κάνουν ό,τι αρέσκονται μουσικά. Τα νούμερα της σειράς κυκλοφορούν με τον ίδιο τίτλο και συγγενικό artwork στο εξώφυλλο, επιμέλεια της Isabelle Vigier.
Ανάμεσα λοιπόν στις ημερομηνίες των κονσέρτων σε Βέλγιο και Ολλανδία του περασμένου καλοκαιριού και τις βαρετές press conferences που τις συνόδευαν, οι Motorpsycho έφτασαν στα E-Sound studios, ταυτόχρονα με τη horn section των επίσης Νορβηγών Jaga Jazzist. Το υλικό των κοινών τους ηχογραφήσεων, πρωτότυπο στο σύνολό του, έφτασε τα τρία τέταρτα σε χρονική διάρκεια, όση ενός κανονικού album τις αλλοτινές εποχές, και έχει πολύ ενδιαφέρον να ακουστεί, αφού συνδυάζει περίφημα το ύφος των δύο εμπλεκομένων, το οποίο τελικώς βρίσκεται σε περισσότερα σημεία από όσα εξαρχής μπορεί κάποιος να φανταστεί. Μόνο που δεν μοιράζεται ακριβώς στη μέση.
Στο εναρκτήριο ‘Bombay Brassiere’ με την τρομπέτα του Mathias Eck και το σαξόφωνο του Lars Horntveth σε πρώτους ρόλους, αλλά και στο ‘Doffen Ah Um’ με το φλάουτο του Jorgen Munkeby στην εισαγωγή και τους δύο προαναφερθέντες να παίρνουν τη σκυτάλη στη συνέχεια, τα πνευστά των Jaga Jazzist δεν αφήνουν περιθώρια στο κρεσέντο τους. Οι ρόλοι αλλάζουν λίγο στο ‘Pills, Powders And Passion’, ένα ατόφιο Motorpsycho τραγούδι με χαλαρή κλιμάκωση και σίγουρο αποτέλεσμα.
Κανένα όμως από τα τρία tracks που σχολιάσαμε δεν γίνεται η καρδιά του album. Αυτή η εκλεκτή θέση είναι κλεισμένη για την εξαιρετική διασκευή στο ‘Theme de Yoyo’, το τραγούδι-θέμα από την ταινία ‘Les Stances a Sophie’ και το ομότιτλο album που έγραψαν οι Art Ensemble Of Chicago στη Γαλλία το 1970, με την Fontella Bass στα φωνητικά. Με πιστή, παλιομοδίτικη με τα σημερινά δεδομένα, αισθητική, η παρούσα εκτέλεση βουτάει πολύ βαθιά στη μαύρη μουσική της δεκαετίας του ’70. Η ημερομηνία της ηχογράφησης στα μυαλά των όσων συμμετείχαν δεν ήταν ποτέ το 2002, αλλά τριάντα χρόνια πίσω.
Αν υπήρχε τρόπος να χωρέσει στην ίδια θέση, το ογκώδες instrumental ‘Tristano’ (αγγίζει για δευτερόλεπτα τα είκοσι ένα λεπτά) θα το έκανε επάξια. Αυτοσχεδιαστικό, με ελεύθερη ανάπτυξη και διάχυτο πειραματισμό από όλους τους μουσικούς, αυτή η περίπλοκη, περιπετειώδης σύνθεση είναι απορίας άξιο ότι την υπογράφει μόνος του ο Hans Magnus Ryan. Ποτέ του δεν έφτασε στο παρελθόν τόσο μακριά στο ψυχεδελικό τελετουργικό. Η ανάπτυξή της μοιάζει περισσότερο προϊόν ομαδικής εύρεσης, με πάλι τα φυσήματα του Jorgen Munkeby στο φλάουτο να δίνουν τον διαφορετικό τόνο στο χρώμα στα πρώτα λεπτά της σύνθεσης, ανοίγοντας μια-μια τις πόρτες για το καταληκτικό, οργιαστικό forte της. Αγκιστρώνεται τόσο κανείς στα στάδια της πλοκής, ώστε η διάρκεια-κολοσσός θα του φανεί κατά πολύ μικρότερη.
Motorpsycho + Jaga Jazzist Horns: επτά Νορβηγοί μουσικοί οι οποίοι μακριά από την πατρίδα τους ξεπέρασαν από κοινού τις φοβίες του περιστασιακού και έγραψαν για το δέκατο νούμερο της ‘In The Fishtank’ όσα πιθανώς δεν θα έγραφαν ποτέ αλλότροπα. Το παρόν album είναι εξίσου σημαντικό για τους φίλους αμφοτέρων. Η μουσική τελικώς θα είναι πάντα ένας ασυναγώνιστος κοινός παρονομαστής. Εδώ έκλεισε εκτός από τη διάθεση, βασικό, αλλά όχι πάντα αρκετό στοιχείο και μπόλικη δόση φαιού πνεύματος. Προσθέστε και μισό βαθμό στο...
