Rost pocks: the EP collection
Oι Mouse On Mars, εξ ορισμού ένα από τα σημαντικότερα ονόματα της electronica στη δεκαετία των 90's, αποφασίζουν να κυκλοφορήσουν μια συλλογή από τα πρώτα EP's, η οποία πρέπει να αντιμετωπιστεί ως γεγονός, όπως και κάθε άλλη κυκλοφορία τους. Aς μείνουμε στην ουσία και ας δούμε τα γεγονότα:
· O τίτλος Rost Pocks αποτελεί προφανές λογοπαίγνιο του Post Rocks. Η ιστορία αναφέρει ότι οι Mouse On Mars υπέγραψαν εκείνη την πρώτη περίοδό τους στην Too Pure μετά τη μεσολάβηση των Seefeel, μια από τις πρώτες μπάντες που χαρακτηρίστηκαν ως Post Rock από τον μουσικό δημοσιογράφο Simon Reynolds (θυμηθείτε ότι οι πρώτοι που χαρακτηρίστηκαν έτσι ήταν οι Laika). Mε δυο λόγια, έπαιζαν μουσική με δομή rock, χρησιμοποιώντας όμως ψηφιακά όργανα, υπολογιστές, πολλές λούπες κ.λπ. Tο τι χαρακτηρίζεται ή πρέπει να χαρακτηρίζεται σήμερα post rock είναι θέμα που σηκώνει μεγάλη συζήτηση.
· H συλλογή περιλαμβάνει κομμάτια από τα πέντε πρώτα EP's τους στην Too Pure: Oλόκληρο το 'Frosch' του 1994, τα τρία τέταρτα του 'Bib' του 1995 (δεν περιλαμβάνεται το 'Bib lomo mix'), τα δύο τέταρτα του 'Saturday Night Worldcup Fieber' του 1996 (δεν περιλαμβάνονται το 'Saturday Night Worldcup Fieber' στη δική τους εκτέλεση και το 'Papa antoine original mix'), τα τρία τέταρτα του 'Cache Coeur Naif' του 1997, σε συνεργασία με την Laetitia και την αδικοχαμένη Mary των Stereolab (δεν περιλαμβάνεται το 'Glim') και τα δύο τέταρτα του 'Twift' του 1997 (δεν περιλαμβάνονται τo 'Dark f.x. drycorn' και το 'Twift future gold and bouncy high llamas remix'). Την δεκαπεντάδα των κομματιών συμπληρώνει το σπανιάκι 'Maus Mobil' από τη συλλογή Trance Europe Express 3 από το 1994.
· Oι Mouse On Mars του 1994-1997 δεν έχουν καμιά σχέση με τους Mouse On Mars της Sonig, του 'Niun Niggung', του 'Idiology' και, γενικά, τους σημερινούς Mouse On Mars, αν και το δίδυμο παραμένει αμετάβλητο (Jan St. Werner και Andi Toma). H μουσική που έπαιξαν εκείνα τα χρόνια είναι «ερασιτεχνική», ευδιάκριτη, γλυκιά και μελωδική, ομοιόμορφα ρυθμική, με σαφή προσανατολισμό προς ένα cool χορευτικό κλίμα. Τα δεκαπέντε κομμάτια του Rost Pocks εκφράζουν ακριβώς αυτή την πρωτόλεια περίοδό τους - την περίοδο ψαξίματος μέσα στο γενικό επαναστατικό electronica πλαίσιο της εποχής.
· Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία για το αν το 'Frosch' (σε οποιαδήποτε εκτέλεση), το 'Cache Coeur Naif' ή το 'Maus Mobil' είναι υπέροχα χορευτικά μπιχλιμπιδοπονήματα. Aν πρέπει όμως να υποδείξουμε και να σταθούμε στο μεγάλο κομμάτι της συλλογής, αυτό είναι το 'Amiga Home', από το 'Twift'. Aποτελεί δείγμα της μελλοντικής τους μετεξέλιξης σε κάτι πιο περίπλοκο ή/και αφαιρετικό. Θυμίζει πολύ τους Autechre εποχής 'Chiastic Slide' - βασανίζεται να σταθεροποιήσει μια αραχνοΰφαντη μελωδία πάνω σε ένα γρανάζι που ξεχάστηκε να λιπανθεί.
· Mένει η απορία γιατί επέλεξαν οι Mouse On Mars και η Too Pure να κυκλοφορήσουν αυτή τη συλλογή τώρα. Δεν διαφαίνεται κάποιος προφανής λόγος πέραν του ότι η μπάντα έχει δυο χρόνια να κυκλοφορήσει καινούριο άλμπουμ, μετά το δύστροπο 'Idiology' του 2001. Για τους ακροατές που τους έλειπαν τα πρώτα EP's της μπάντας, το CD αυτό φαντάζει πολύτιμο. Για τους συλλέκτες που μαζεύουν άπαντα των μεγάλων ονομάτων, η αγορά του είναι επιβεβλημένη. Oι πωλήσεις του, ούτως ή άλλως, είναι προδιαγεγραμμένες. Έχει όμως κάποιος τον χρόνο να ξανα-πορωθεί με τα πρώτα δειλά βήματα της μεγάλης αυτής μπάντας;
Aν όχι, του προτείνω να τον εξοικονομήσει.
