March to fuzz

Δώσε μου λίγα λεφτά - σχεδόν όσα δίνεις για να αγοράσεις το νέο δίσκο του κάθε κάκιστου αντιγραφέα της punk λάμψης του παρελθόντος- και με 52 απλές κουβέντες θα σου πω τι στ'αλήθεια σημαίνει αυτή η χιλιοβασανισμένη λέξη.
Αν δεν τα έχεις, μπορείς όσο όσο να πουλήσεις στα μεταχειρισμένα όλα αυτά τα δισκάκια που αγόρασες από εταιρείες που μπορεί κάποτε να ευαγγελίζονταν την ανάσταση του punk, τώρα όμως ταυτίζονται με το ίδιο το όνομά τους, τον Επιτάφιο μιας περήφανης μουσικής που πλέον μαζεύει τα κατακρεουργημένα κομμάτια της.
Και με οτι λεφτά βγάλεις, τρέξε στο κοντινότερο δισκάδικο και αγόρασε το 'March to fuzz', τη διπλή συλλογή των Mudhoney, του μοναδικού ίσως γκρουπ των 90's που θα ευλογούσαν οι Stooges αν σήμερα υπήρχαν. Αν βγάλεις αρκετά πάρ'το δυο φορές για να το δώσεις και στον κολλητό σου. Άλλωστε η συσκευασία είναι χάρτινη και δε θα σπάσει αν του πέσει από το skate.
Εδώ μέσα θα βρείς τα πάντα για ένα συγκρότημα που λανθασμένα (ή έστω από κεκτημένη ταχύτητα) ταυτίστηκε με τη δεινοσαυρική grunge αναβίωση, που έζησε τις πιο άδοξες στιγμές δόξας της δεκαετίας αφού αναγνωρίστηκε μεν η αξία του, όμως πάντα ο κόσμος στους Nirvana στρεφόταν και στους Soundgarden, γι'αυτό και τους χρύσωσε αρκούντως.
Το μοναδικό γκρούπ που δανείστηκε το όνομά του από τον Russ Meyer και ορκίστηκε να παραμείνει πιστό στις αντιμοδάτες και 'έκφυλες' ιδέες του cult σκηνοθέτη.
Το πάρτι ξεκινά από τις πρώτες μέρες του συγκροτήματος και σ'αυτές δίνεται και το κύριο βάρος του πρώτου CD, που λειτουργεί ως best των 7 μεγάλων κυκλοφοριών του από το 1988 έως και το 1998. 22 τραγούδια δυναμίτες, τραχιά, ανεπεξέργαστα, παθιασμένα, σπινταρισμένα, βρώμικα, απίστευτα φαζαρισμένα, από 4 τύπους που ποτέ δεν έμαθαν να διαβάζουν παρτιτούρες και να ψάχνουν σαν nerds να διορθώσουν τα τυχόν λάθη τους. Από το εκκωφαντικά κυνικό 'Touch me I'm sick' μέχρι το μανιασμένα φαζαρισμένο 'Blinding sun', από την παραμορφωμένη κόλαση στον διεστραμμένο παράδεισο (δηλαδή πάλι στην κόλαση) οι Mudhoney καταθέτουν την πιο ανώριμη και ενθουσιώδη (γι'αυτό και υπέροχα ξεσηκωτική) πρόταση σε ένα από τα σπουδαιότερα σεμινάρια τρίλεπτων τραγουδιών των τελευταίων χρόνων.
Και αν αυτό είναι μεν αρκετό για τους νέους αλλά άσκοπο για τους από καιρό λουόμενους στα λασπομελόλουτρα του Mark Arm (μιας από τις πιο αδέξιες και αντιτραγουδιστικές φωνές του rock n'roll) και της παρέας του (υποψήφιοι για το βραβείο του παρανοϊκότερου τρελοκομείου), το δεύτερο cd θα τους βάλει σε μεγάλο πειρασμό (στον οποίο μάλλον θα υποκύψουν...).
30 κατά κανόνα δυσεύρετα κομμάτια, ως επί το πλείστον κρυμένα σε b-sides, promοs, τα συρτάρια της μπάντας και ξεχασμένες συλλογές, που έπρεπε -όπως αποδείχθηκε- να κυκλοφορήσουν αφού δεν υστερούν καθόλου από τα ήδη κυκλοφορημένα. Το δέλεαρ όμως του 2ου CD είναι χωρίς σκέψη οι διασκευές.
Οι Mudhoney 'επιτίθενται' σε αγαπημένα τους τραγούδια, τα ξεμπροστιάζουν, τα ξεσκίζουν (τα γαμάνε εν ολίγοις...) και μας τα προσφέρουν σε δική τους συσκευασία, χωρίς όμως να παραλείπουν τις αναφορές τους στους μπαμπάδες τους, τους Spacemen 3 ('Revolution'), τους Angry Samoans ('You stupid asshole'), τους Damned ('Stab your back'), τους Adolescents ('Who is who'), τον Elvis Costello ('Pump it up'), τον Billy Childish ('She's just 15'), τους Suicide ('Baby o Baby'), τους Black Flag ('Fix me').
Οι Mudhoney μέσα από το 'March to fuzz' (στα συν του οποίου είναι και το ενδεικτικό της ψυχικής τους υγείας φωτογραφικό υλικό), βρίσκουν πάλι το δρόμο για να ζεστάνουν τους ενισχυτές μας που τελευταία υπολειτουργούν. Μας θυμίζουν πως πρέπει να ακούγεται το punk σήμερα, 12 χρόνια μετά την πρώτη τους υπεύθυνη δήλωση για το θέμα και χωρίς πολύ κόπο αποδεικνύουν πως λίγο πολύ δεν έχασε την αρχική του ταυτότητα: δυο καλά ακόρντα, χιούμορ, σαρκασμός, δύναμη μα πάνω απ'όλα ασυγκράτητος χαβαλές (αν μπορεί να χαρακτηριστεί έτσι ο επιφανειακά απλοϊκός αλλά κατα βάθος ουσιαστικός κυνισμός τους).
Αδαείς, μυημένοι ή παραιτημένοι από το κεφάλαιο Mudhoney, αυτή είναι η τελευταία ίσως ευκαιρία να μάθουμε ή να θυμηθούμε ξανά το λόγο ύπαρξής τους και να ξεκουνήσουμε λίγο από τους καναπέδες που έχουν ήδη πάρει το σχήμα του κώλου μας.