"I hope tonight you will touch my hair and draw ghosts on my back"
Οι Mum αποφάσισαν ότι δεν έχει νόημα να προχωρήσουν περαιτέρω τα κλισέ των δυο προηγούμενων άλμπουμ και στήριξαν το 'Summer make good' σε αναλογικό σκελετό. Ο ήχος βασίζεται λιγότερο σε ψηφιακές ιδιοτροπίες, καθώς χρησιμοποιήθηκαν με επιτυχία παλιοί ενισχυτές και ηχεία γραμμοφώνου, δίνοντας στην ηχογράφηση φυσικό βάθος και ένταση. Το 'Summer make good' είναι μια περίπλοκη επινόηση, πλημμυρισμένη από μελόντικα, γκλόκενσπιλ, ακορντεόν, τρομπέτα, βιόλα, μπάντζο και άλλα όργανα, εμπλουτισμένη με ηλεκτρονικές διαταραχές και διάφορους (ηχογραφημένους από τους ίδιους) θορύβους.
Οι Mum για πρώτη φορά προσηλώνονται σε τραγουδιστικές φόρμες. Η Kristin Anna Valtysdottir τραγουδά μόνη, αφού η δίδυμη αδερφή της εγκατέλειψε το γκρουπ για να συνεχίσει τις κλασικές σπουδές στο βιολοντσέλο. Ήχοι από κύματα που συντρίβονται, θυελλώδεις ανέμους και καμπανάκια πλοίων χρησιμοποιούνται για να συρράψουν τα τραγούδια.
Το 'Summer make good' είναι προϊόν του περιβάλλοντος των Mum* περισσότερο από όσο οι προηγούμενοι δίσκοι τους. Ηχογραφήθηκε σε δυο φάρους στα άκρα της Ισλανδίας, ένα τοπίο που γεννά πνεύματα και φαντάσματα. Ελλοχεύει η βία της φύσης κι εκφράζεται το εύθραυστο των ανθρώπινων συναισθημάτων. Φανερές είναι οι επιρροές άλλων Ισλανδών: Ο αντικατοπτρισμός του 'Away' είναι πολύ κοντινός στον ήχο των Sigur Ros, η βαριά παγωμένη αγγλική προφορά και το οξύ, απόκοσμο, και κάποτε παιδιάστικο στιλ της Kristin Anna παραπέμπουν στη Bjork.
Το 'Weeping rock, rock' προβάλλει με ανεπαίσθητα απειλητικές διαθέσεις μέσα στην ήρεμη μεγαλοπρέπειά του, ελεγειακοί "dark" χρωματισμοί χαρακτηρίζουν το 'The ghost you draw on my back', το 'The island of children’s children' είναι μοντέρνα παραδοσιακό, και μαζί με το 'Sing me out the window' φέρνουν στο μυαλό τα καλύτερα κομμάτια του 'Finally we are no one', η μελωδία του ακορντεόν δίνει δραματικό τόνο στο 'Will the summer make good for all our sins?"'
Οι δυο πρώτοι δίσκοι των Mum με την ονειροπαρμένη pop, έφεραν φως και αθωότητα στην electronica. Εδώ τα τραγούδια είναι αιφνιδίως φθαρτά και θνητά και το κλίμα σαφώς πιο μελαγχολικό. Αυτή είναι η γοητεία αλλά ίσως και η αδυναμία του 'Summer make good', η αντιμετώπιση της πιο ανθρώπινης πλευράς, με σεμνότητα, συστολή και αβεβαιότητα.
ΥΓ. Διάβασα μια πρόσφατη συνέντευξη των Mum και μου φάνηκαν συμπαθητικοί.
* Δάφνη Μπόκοτα: "Οι Ισλανδοί που έχουν σχέση με τους Βίκινγκς φοβάμαι ότι θα ψηφίσουν Ουκρανία."