In bocca al lupo
Υπάρχει μία χαρακτηριστική εικόνα από τις ταινίες εποχής με τους πειρατές και τις βάρβαρες επιδρομές σε λιμάνια φιλήσυχων πόλεων που την έχουμε δει όλοι. Τα πειρατικά καράβια πλησιάζουν ύπουλα μεσ' την άγρια νύχτα το λιμάνι, κατεβαίνουν και τα κάνουν όλα πουτάνα. Μετά μαζεύονται σαν άγριοι κατακτητές σε μια μεγάλη σάλα με τεράστια τραπέζια για να γιορτάσουν την νίκη τους, μοιράζοντας τα κλοπιμαία. Ο αφρός της μπίρας στέκεται στα μούσια των χοντρών που τραγουδάνε, τρώνε σαν γουρούνια και βρίζονται χαϊδευτικά αναμεταξύ τους.
Πραγματικά αδυνατώ να βρω κάποια καλύτερη περιγραφή για το Dead men and sinners, το οποίο έτυχε να είναι το πρώτο τραγούδι από αυτόν το δίσκο των Murder By Death που βρέθηκε μπροστά μου. Μετά από αυτό δεν υπάρχει άλλο soundtrack για την επίμαχη σκηνή. Αρχικά μου φάνηκε τόσο περίεργο όσο και ελκυστικό. Αφού το άκουσα τρεις-τέσσερις φορές απανωτά, αποφάσισα ότι μου άρεσε αρκετά και ότι η συνέχεια προμηνύεται άκρως ενδιαφέρουσα αρκεί να μη μοιάζει τόσο πολύ με αυτό. Ευτυχώς, τα πράγματα ήρθαν κάπως έτσι που με έκαναν να ξεκοκαλίσω το In bocca al lupo με τρελή όρεξη. Εξηγούμαι.
Οι Murder By Death αρχικά λέγονταν Little Joe Gould και έκοβαν βόλτες σαν μια εφηβική μπάντα στα πέριξ του πανεπιστημίου της Indiana με μεγάλη επιτυχία - για τους συμμαθητές τους. Το 2002 κυκλοφόρησαν τον πρώτο τους δίσκο με τον κουλό τίτλο Like the exorcist but more breakdancing, ενώ το δεύτερο άλμπουμ -που ήταν και concept- είχε σαν θέμα τον πόλεμο που είχε κηρύξει ο διάολος σε μια κωμόπολη της Δύσης. Γουστάρετε;
Ένα από τα πρώτα πράγματα που παρατηρεί κανείς στη μουσική τους είναι η θεατρικότητά της, αλλά και τα περίεργα φωνητικά που έχουν μια ωραιότατη αμερικάνικη χροιά, ενώ αγγίζουν τα όρια της μάτσο βλαχιάς, χωρίς να ξενίζουν γενικώς - αν εξαιρέσεις τα σολαρίσματα. Το τσέλο δίνει άλλον αέρα στα ορχηστρικά μέρη που αναπνέουν και ακούγονται ξεκάθαρα. Τα θέματά τους κινούνται μεταξύ αμαρτίας και λύτρωσης, ενώ τώρα που το ξανασκέφτομαι η θεατρικότητά τους είναι γαμάτη. Σταματάω γιατί πωρώθηκα τώρα. Δεν χρειάζεται να γίνω πιο (περι)γραφικός.
Λοιπόν. Στην πασχαλινή συλλογή που μπορεί να συνοδεύσει εκείνες τις μέρες της νηστείας και της περισυλλογής για τα πάθη του Χριστού εκτός από Arcade Fire, Sunset Rubdown, Smog, Godspeed, Nick Cave και Johnny Cash μην τολμήσετε να ξεχάσετε τους Murder By Death.
Oρίστε! Έτοιμη κι η κασετούλα για το Πάσχα.
