Black holes and revelations
Oκ, λοιπόν, κάποτε συγχρωτίστηκες έως ταύτισης με την δραματικότροπη έμπνευση των Radiohead. Μετά, ψάχνοντας συνειδητά ή μη αυτού του είδους την αιωρούμενη μα ποτέ ξεσπάζουσα κλιμάκωση, ήταν αναπόφευκτο να πέσεις στους Muse. Ξεκοκάλισες τα εξαιρετικά 3 τους LP, και μούδιασες με το διπλό τους σάουντρακ. Μπορεί και να πολέμησες επιχειρηματολογώντας ότι διέφεραν ή απλά ήσαν αποδοτικότεροι από τους υποτιθέμενους μέντορες. Με τους οποίους ξεμπέρδεψες με το "Hail to the thief", ή σε ξεμπέρδεψαν ευφυώς οι ίδιοι, αλλάζοντας ρότα, είδος, φίλους. Tώρα σειρά των Muse να σε παίξουν, αν και αυτοί δε θα το ρισκάρουν να σε χάσουν από φαν.
Πρώτα θα σου θυμίσουν τους παλιούς εαυτούς στον φορτιστικό "Take a bow" και στο "Starlight" - όπως ξέρει κάθε indie σχήμα που θέλει να κυλάει στις φλέβες των ακροατών του, ένα στοιχειωτικό tune στο σύνθι αρκεί. Έτσι, χωρίς να ξεσπάνε ποτέ. Αυτά μαζί με το "City of delusion" φτιάχνουν την τριάδα των Mουσ-ικών κομματιών που δεν ξεσπάνε ποτέ - κανένα πρόβλημα από μένα.
Υπάρχει όμως ένας ολόκληρος χάρτης ειδών που θέλουν να ταλαιπωρήσουν και τον απλώνουν μπροστά μας στα πολυπλοκότερα-απ' ότι-δείχνουν "Map of the problematique" και "Exo-politics". Νωρίτερα θα σε έχουν κοροϊδέψει και με το ευφυές funky "Supermassive Black Hole", βγες έξω, αρκετά η πλάκα! Εννοείται πως θα ικανοποιήσουν τις απλές ανθρώπινες ανάγκες του να χτυπηθείς με θόρυβο ("Assassin"), να ταυτιστείς με κλασικό υπόγειο ύμνο ("Ιnvincible") να μελώσεις με γλυκερότατη μπαλάντα ("Soldier's Poem") - τα δύο πρώτα για σας που λείπουν πολύ οι Radiohead αλλά θέλετε και να ξεκολλήσετε.
Ο δίσκος επιλέγει να τελειώσει με δύο απρόσμενες στιγμές. Την ατυχέστατη του "Hoodoo", με την πειραματικώς πομπώδη ενορχήστρωση στο ξέσπασμά του και την απολαυστική ειρωνεία (;) του 70ς guitar hard rock στο "Knights of Cydonia". Σε όλες αυτές τις ειρωνικές ή λατρευτικές μιμήσεις οι Muse κουβαλάνε πνευστά και έγχορδα, αλλάζοντας αργά, βασανιστικά, συνειδητά, έξυπνα, με ιδέες και πολύ γερά τραγουδιστικά σκαριά - ακόμη. Ο βιογράφος τους θα μας πει σε 50 χρόνια αν η μετακόμιση στην Αμερική προκάλεσε αυτή την επιθυμία για αλλαγή.
