At dawn

Mε το ποπ όνομα και το space ροκίστικο εξώφυλλο μας παραπλανούν ρίχνοντάς μας σε λάθος μονοπάτια υποθέσεων. Καλύτερα άκουσε λοιπόν, λένε.

Οι MMJ είναι από τις μπάντες που «φωνάζουν» σιωπηλά, που ξεχωρίζουν αμέσως χωρίς να χτυπιούνται, που σε κάνουν να τις προσέξεις χωρίς να υψώσουν καν φωνή (και κυριολεκτικά). Όχι μόνο επειδή μοιάζουν με τους Mercury Rev και τους Flaming Lips της τελευταίας (και μάλλον καλύτερης περιόδου). Αλλά επειδή - έκπληξη - η φωνή του μόλις 22χρονου Jim James ή μάλλον το σερβίρισμά της θυμίζει τους Galaxie 500 (τώρα ανακουφίζονται όσοι τρελαίνονταν να θυμηθούν πού έχουν ξανακούσει έναν γλυκόφωνο να μεμψιμοιρεί για τις αναποδιές της ζωής του). Και όλα αυτά με τον Neil Young πανταχού παρόντα - τον μοναδικό της γενιάς του που συνεχίζουμε να ακούμε μέχρι σήμερα τόσο πολύ και από τόσους πολλούς. Με τις αλλεπάλληλες «δοσμένες» μπαλάντες νομίζεις ώρες Χ2 πως το 'At dawn' είναι σπονδή στο γερόλυκο, με την έννοια ότι έχει και συνεχιστές, που κάνουν όμως και του κεφαλιού τους. Και με συνεπήρε η μελλουροειδής κλάψα του 'The way that he sings', που είναι ένα από τα καλύτερα τραγούδια της χρονιάς. Μαζί με το εξίσο 'Lowdown', με διαβεβαιώνει ότι δεν θα έπρεπε να αρκεστεί στις τόσες μπαλάντες σε βάρος των πιο επιταχυμένων ικανοτήτων του. Την επόμενη φορά, το νου του.

Όσο για τη νεανική του μπάντα, όλοι από το Louisville του Kentucky, αυτή ξέρει πολύ καλά τι της γίνεται και τα συγχορδηματά της είναι βγαλμένα από το καλό υλικό του γουέστ. Ένα μπαρόκ country rock noir, όπως έγραψε μία φαν στο guestbook τους. Συσχετισμοί έγιναν και με Luna, For Stars, The Court and Spark. Εννοείται ότι μια ηθελημένα χαλαρή παραγωγή και αυτό το ψιλοχαμένο Blend των οργάνων (τύπου Kramer/Shimmy Disc) δεν αφαιρεί σε τίποτα την εξαιρετική εντύπωση που σου αφήνει αυτό το ξημέρωμα. Και δε είναι το πρώτο τους, καθώς έχει προηγηθεί το 'The Tennessee Fire' του 1999, στον Καλιφορνέζικο Darla ήλιο κι αυτό, με μεγάλη επιτυχία παραδόξως στην Κεντρική Ευρώπη, ιδίως Βέλγιο και Ολλανδία, καθώς και τα EPS 'Does Xmas Fiasco Style' και 'Heartbreakin' Man'. Όσο για τη διάρκειά του, ασφυκτιά στα 70τόσα λεπτά.