Castles Conquered and Reclaimed
Ένας σκοτεινός δίσκος ο οποίος ωστόσο ρίχνει... φως σε άγνωστες αγωνιστικές στιγμές του Μεσαίωνα (ελληνικού και μη). Του Χρυσόστομου Τσαπραΐλη
Στον πυρήνα του επικού συναισθήματος βρίσκεται ο αντίξοος αγώνας, η μάχη του αδύναμου ενάντια στο πανίσχυρο, το βλέμμα που αψηφά τις συντριπτικές πιθανότητες και το αβάσταχτο βάρος της κυρίαρχης πλευράς. Είναι μια μάχη ενάντια στην πραγματικότητα όταν αυτή γίνεται αβάσταχτη – κάτι που το black metal ξέρει καλά, έστω προτιμά να το ξεχνάει. Αυτός ο φαινομενικά ανέλπιδος αγώνας είναι που συγκινεί και δημιουργεί δονήσεις.
Οι Mystras είναι το νέο project του Άυλου, ιθύνοντα νου των Spectral Lore. Το φετινό ντεμπούτο του σχήματος, “Castles Conquered and Reclaimed”, είναι ένας αδρά θεματικός δίσκος μεσαιωνικού black metal – κάτι που ψυλλιάζεται κανείς τόσο από το όνομα όσο και από το εξαιρετικό χεράτο εξώφυλλο του Λουκά Καλλιαντάση. Εδώ όμως ο μεσαίωνας δεν είναι αυτός που έχουμε συνηθίσει στο είδος αυτό· ο Άυλος αντιστρέφει την κυρίαρχη οπτική της νοσταλγίας για τις μοναρχικές και αριστοκρατικές ημέρες του παρελθόντος, αναδεικνύοντας μια άκρως ηρωική πτυχή της εποχής εκείνης: ιστορικά επαναστατικά κινήματα με κοινωνικό και ταξικό πρόσημο, τα περισσότερα ξεχασμένα ή άγνωστα στο ευρύ κοινό. Από την Εξέγερση των Χωρικών στην Αγγλία του 1381 ως το Κίνημα των Ζηλωτών στη Θεσσαλονίκη του ίδιου αιώνα, εδώ ο (ύστερος μεσαιωνικός) αέρας αποπνέει οργή και δόξα, δύσκολες νίκες και πικρές ήττες.
Μουσικά το συγκρότημα κινείται σε black metal μονοπάτια. Εν (αναπόφευκτη) συγκρίσει με τους Spectral Lore εδώ έχουμε πιο ωμό και συνάμα επικό ήχο. Η παραγωγή είναι προσεγμένα θολή και κοκκώδης, δίχως να κρύβει τα σπλάχνα της μουσικής – είναι σαν μια ιστορική πάχνη να καλύπτει την εξιστόρηση, η οποία συντελεί στην ατμόσφαιρα του έργου. Από τα εννιά κομμάτια τα πέντε είναι μακροσκελείς και ποικιλόμορφες οντότητες κατά τα πρότυπα που μας έχει συνηθίσει ο μουσικός· τα τέσσερα ακουστικά ιντερλούδια είναι διασκευές παραδοσιακών ασμάτων, σχετιζόμενων επίσης με τη θεματική του δίσκου (από εκεί έμαθα, για παράδειγμα, τον Οθωμανό Ρομπέν των Δασών, τον Τσακιτζή).
Δομικά, σε πρώτο πλάνο υπάρχει ευθεία ανάπτυξη της εκάστοτε θορυβώδους black ραχοκοκαλιάς με σαρωτική ορμή. Παράλληλα όμως ανθίζουν θέματα που κινούνται σε ένα φάσμα διαθέσεων (πολεμικής, πανηγυρικής, θριαμβικής υφής – ακόμη και πρώιμους Emperor ακούμε στο “Zealots of Thessaloniki”) καθώς και οι τόσο χαρακτηριστικές (ακουστικές και μη) μικρομελωδίες του Άυλου. Δε λείπουν κάποια διακριτικά πλήκτρα επικής χροιάς ενώ στα ιντερλούδια συμμετέχουν τέσσερις guest μουσικοί με παραδοσιακά όργανα. Εν τέλει διαμορφώνεται ένας πλούσιος και πολυεπίπεδος καμβάς που ξεδιπλώνει αρετές σε κάθε ακρόαση.
Το μόνο (και γενικά μόνιμο στις δουλειές του Άυλου) παράπονό μου έχει να κάνει με την αχνή φύση των φωνητικών, τα οποία σε κάποια σημεία είναι πραγματικά αδύνατο να ακολουθήσεις. Και είναι κρίμα, γιατί οι στίχοι του δίσκου είναι υπέροχοι. Για παράδειγμα ενθουσιάστηκα με το παρακάτω τετράστιχο στο “Storm the Walls of Mystras”, μάταια όμως προσπάθησα να το ακούσω:
“I, pagan son of the forest,
Join my Albanian brothers and sisters
With whom we share no language
But the shackles that we must break”
Οι στίχοι δεν παραμένουν μόνο στην εξιστόρηση αλλά αναδεικνύουν τη μυθική υπόσταση των ανώνυμων ή μη ηρώων που αναφέρουν, όπως για παράδειγμα την θρυλική ικανότητα του Wat Tyler με το τόξο:
“And Tyler came, he who with his mighty bow in France
Fell countless men for the King
Now He called him among the crowd”
Επίσης χτίζεται η βάση μιας επαναστατικής μυθολογίας, με στίχους σαν αυτή τη φανταστική εικόνα που κλείνει το δίσκο:
“The fight against injustice is eternal
And Eternal we shall become”
Οι Mystras αυτοχαρακτηρίζονται ως μεσαιωνικό black metal ενάντια σε αυτοκρατορία και αριστοκρατία. Με το “Castles Conquered and Reclaimed” παρουσιάζουν εννέα επαναστατικούς παιάνες, εννέα κομμάτια ατόφιου επικού ήχου που ανοίγουν μια νέα (τουλάχιστον για το είδος) οπτική προσέγγισης μιας συναρπαστικής εποχής, αναμοχλεύοντας ξεχασμένα φαντάσματα, κάστρα και ηρωικές μορφές που συντονίζονται αρμονικά με το πνεύμα της εποχής μας.