Natalie Prass

Το πρώτο άλμπουμ του Matthew E. White πριν δυο χρόνια, ήταν η αφορμή να μάθουμε και την Spacebomb Records στην οποία υπήρξε ιδρυτικό και βασικό μέλος. Και συνεχίζει φυσικά να είναι, ενώ πριν λίγο καιρό κυκλοφόρησε και το δεύτερο του άλμπουμ. Η Spacebomb records, θυμίζουμε, λειτουργεί με το μοντέλο της house band, μίας ορχήστρας δηλαδή που χρησιμοποιείτε σε όλες τις ηχογραφήσεις.

Ο καζαμίας έχει προβλέψει ότι το 2015 θα είναι σπουδαία χρονιά για την Spacebomb και τους ανθρώπους της, και αυτή την πρόβλεψη επιβεβαιώνουν ήδη δυο γεγονότα. Αφενός όπως ήδη είπαμε το δεύτερο άλμπουμ του Matthew E. White, καθώς επίσης και το ντεμπούτο της Natalie Prass.

Υπάρχει ένα γεγονός στο βιογραφικό της που προκαλεί ενδιαφέρον. Η Natalie Prass φοίτησε για ένα χρόνο στο διασημότερο μουσικό κολέγιο του κόσμου, το Berklee, και το παράτησε, ενώ λίγο αργότερα μετακόμισε στο Nashville. Συνειρμικά σκέφτομαι ότι πριν δυο χρόνια ο Bombino ταξίδεψε από την Σαχάρα ως το Nashville για να ηχογραφήσει το πετυχημένο Nomad, ενώ πριν λίγο καιρό και οι Waterboys κυκλοφόρησαν το νέο τους άλμπουμ που είναι επίσης ηχογραφημένο στο Nashville. Και δεν είναι τα μοναδικά παραδείγματα διάσημων μουσικών που επιλέγουν το Nashville ως τόπο ηχογραφήσεων. Προφανώς η νεαρή τότε Natalie χρειάστηκε να διανύσει λιγότερα μίλια. Η διαφορά έγκειται στο γεγονός ότι εκείνη δεν πήγε σε εκείνα τα μέρη για να ηχογραφήσει όντας διάσημη, αλλά ως μια εικοσάχρονη ανάμεσα σε δεκάδες άλλους νέους που ταξιδεύουν στο μέρος όπου ηχογραφούσε ο Elvis με σκοπό να πιουν από την μαγική πηγή που σε μεταμορφώνει σε μουσικό. Η συγκεκριμένη, αν κρίνουμε από το ντεμπούτο της τα κατάφερε. Αυτά βέβαια συνέβησαν πριν μια δεκαετία περίπου. Τελικά ηχογράφησε το πρώτο της άλμπουμ σε άλλη πόλη, στο Richmond της Βιρτζίνιας, που βρίσκονται τα στούντιο της Spacebomb και ο Matthew E. White.

Μια λεπτομερής περιγραφή της μουσικής της Natalie Prass, εμπεριέχει τους χαρακτηρισμούς σόουλ, φολκ, αλλά και λεπτεπίλεπτης ποπ. Όλα αυτά κάτω από το ύφος και το κλίμα της Spacebomb. O White λέει για εκείνη πως έχει το χάρισμα να τραγουδάει στο στιλ και το πνεύμα της Diana Ross, αλλά να γράφει μουσική σαν τον Earl King- ένα σπουδαίο μουσικό από τη Νέα Ορλεάνη, ο οποίος ηχογράφησε μπλουζ σε σημαντικές εταιρίες (Savoy, Sonet, Black Top). Η ίδια προσθέτει στις επιρροές της την Dionne Warwick.

Η επιτυχία της Prass είναι ότι όλες οι παραπάνω αναφορές κυρίως υπονοούνται στην μουσική της. Δεν τις καταλαβαίνεις ή καλύτερα δεν φανερώνονται αμέσως. Ίσως να μην τις πιάσεις ποτέ. Μπορείς να λες πως όταν ήμουν μικρός είχα ακούσει όλα τα άλμπουμ του Marvin Gaye, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι όταν έρθει η στιγμή να γράψεις τραγούδια θα αναπαράγεις πιστά τον ήχο του What's Going On. Αν υπάρχει ένα ειδικό φίλτρο σε αυτό το άλμπουμ που το προστατεύει από τις αναφομοίωτες επιρροές, είναι της Spacebomb. Η δικιά μου εντύπωση είναι πως αν τα ίδια τραγούδια η Natalie Prass τα ηχογραφούσε σε ένα άλλο στούντιο το αποτέλεσμα θα ήταν πολύ διαφορετικό. Η vintage αισθητική της (της Spacebomb) είναι δεδομένη, αλλά ταυτόχρονα ελλοχεύει και ένας μικρός κίνδυνος. Της επανάληψης.

Και τα εννιά τραγούδια της Natalie Prass είναι όμορφα. Θα σταθώ όμως στο τελευταίο το It Is You, όχι γιατί είναι το ωραιότερο -θα έλεγα ωραιότερο το Your Fool- αλλά γιατί έχουμε μια υπέροχη αναπαράσταση των τραγουδιών της Disney. Μάλιστα η Natalie Prass αναφέρει ότι είχε στο μυαλό της το He Needs Me του Harry Nilsson, το οποίο ακουγόταν στην ταινία Popeye του Robert Altman.

Τελικά αν δεν αντέχεις την αυστηρότητα του Berklee, υπάρχει πάντα το Nashville...