Ίσως ο κόσμος μας να είναι ένα μάτριξ τελικά. Ένα καλά προγραμματισμένο ρολόι που τρέχει. Εδώ ο μπάτμαν είναι βασιλιάς, από τη μία βιάζει ολόκληρο το κόσμο με τα ψυχαναγκαστικά του κόλπα κι από την άλλη εμφανίζεται ως ο σωτήρας που θα μας σώσει από τους υπόγειους-κακούς.
Ή μπορεί να είναι όλα μια στυγνή δικτατορία συνειδήσεων, όπου μας πουλάει την ελευθερία με το κομμάτι/λεφτά. Εδώ ο βασιλιάς είναι ο σούπερμαν, τα κάνει όλα χωρίς να χάνει χρόνο, μας σώζει από τις κακές μας επιρροές μόνο και μόνο για να μας παραδώσει στα χέρια των κρυφών μας δικτατόρων, με τους οποίους εμείς έχουμε σχέση φροϋδική, δεν τους υποφέρουμε, αλλά και δεν ξέρουμε τι να κάνουμε χωρίς αυτούς.
Οι ΟΔΟΣ 55 είναι ο V, ο Τζόκερ/Πινγκουίνος του υπονόμου, ο "Ανώνυμος" νέρντ του διαδικτύου, είναι ο βαθιά πληγωμένος συνειδησιακός τόπος ενός ελεύθερου ανθρώπου. Κάπου εκεί βραχυκυκλωμένος, βρίσκει για όπλα του εργαλεία μιας άλλης (αναλογικής) εποχής και σκαρφίζεται την εκδίκηση-αυτοκτονία του. Και βγαίνει παγανιά. Δεν θέλει τίποτα και δε ζητάει τίποτα. Η έκφρασή του είναι μόνο μια πράξη απελπισμένου αντι-ρομαντισμού.
Κι όταν αυτή η έκφραση θα βγει στην επιφάνεια, φυσικά θα βγουν και οι σωτήρες μας να μας σώσουν από αυτήν. Κάποιοι θα θέλουν να ανατιναχτούν μαζί της, κάποιοι θα δειλιάσουν, κάποιοι θα κάνουν τους έξυπνους, κάποιοι θα κοιταχτούν στον καθρέφτη και θα πάνε για ύπνο, κάποιοι θα μισήσουν κάποιους άλλους, κάποιοι θα φοβηθούν και θα κρυφτούν για λίγο μέχρι να καταλαγιάσουν τα πράγματα, κάποιοι θα γράψουν αναλύσεις του φαινομένου και θα μασάνε τα λόγια τους, και κάποιοι απλά θα νιώσουν για μια στιγμή ελεύθεροι, όμορφοι, ζωντανοί και δημιουργικοί.
Ο δίσκος τέλειωσε, καλά θα ήταν να βγω έξω στο χιόνι και να περπατήσω λίγο για να συνέλθω...
*Ιστορική/οριακή κυκλοφορία στα πλαίσια ενός postpunk/darkwave αναλογικού υβριδίου. Αδυνατώ να βάλω βαθμό με τον ίδιο τρόπο που δε θα έβαζα και στον πρώτο δίσκο των Στέρεο Νόβα. Ο χρόνος θα δείξει. Περιμένω όμως από τους ΟΔΟΣ 55 και μια ανάλογη συνέχεια που να οδηγήσει και στο δικό τους Τέλσον-Ιθάκη. Χωρίς την Ιθάκη δεν υπάρχει και το Ταξίδι. Ο δίσκος βινυλίου (και μόνο ως έτσι θα πρέπει να ακουστεί) κυκλοφορεί σε 500 αντίτυπα από το πειραματικό label Ειρκτή (eirkti.com).