Secret wars
Οι Papa Crazee, Fat Bobby, Hanoi Jane και Kid Millions απαρτίζουν την τετράδα των Oneida, "πατριάρχες" της σκηνής της Νέας Υόρκης που εδώ και έξι χρόνια ανεβάζουν με κάθε τους δουλειά τον πήχυ του freak rock ή, αυτού που οι ίδιοι ονομάζουν crazy-ass rock 'n' roll, ένα υπερκινητικό ανακάτεμα acid, garage, punk, stoner, kraut, blues και ψυχεδέλειας.
Αυτά περιμένει να βρεί ο εξοικειωμένος με τον ήχο τους ακροατής και στο 'Secret wars', την καινούργια, έκτη ολοκληρωμένη δουλειά τους. Θα συναντήσει όμως κάποια αδράνεια στην αρχή, καθώς το 'Treasure plane' είναι ουσιαστικά ένα σχεδόν pop ψυχεδελικό τραγούδι, χαλαρό χωρίς να λείπουν και οι ηχητικές ακροβασίες. Η ζεστή υποδοχή βέβαια δεν κρατά πολύ και η ανελέητη ατμομηχανή ξεκινά αμέσως μετά με το 'Caesar's column' και είναι μάλλον γερμανικής προέλευσης στην περίπτωση αυτή, έτσι όπως ο ασυνήθιστα λιτός αλλά καθόλου λιγότερο επιτακτικός ρυθμός επαναλαμβάνεται μηχανιστικά με vocoder παρεμβολές και τα keyboards απλώνουν ψυχεδελικά χρώματα κάτω από τα υπνωτικά φωνητικά.
Τραγούδια όπως τα 'Capt. Bo...' και '$50 Tea' βρίσκουν τους Oneida σε πλήρη φόρμα, εκείνη την έντονη και νευρική στροβοσκοπική δίνη keyboards, κιθάρας και ρυθμού που παρασέρνει τα πάντα, υπάρχει όμως η αίσθηση του μέτρου με την μορφή της χρονικής διάρκειας που εδώ δεν δοκιμάζει τα όρια της αντοχής.
Όλα αυτά θα ήταν ίσως αρκετά, υπάρχουν όμως και οι εμβόλιμες εκπλήξεις. Το βαρύ, κιθαριστικό 'Wild horses' επισκέπτεται το stoner και το grunge των αρχών των '90's με ονειροπόλα όσο και κολλητικά φωνητικά, ενώ το 'The last act, every time' είναι όσο κοντύτερα στην ακουστική μπαλάντα μπορούν να πλησιάσουν οι Oneida, ένα μικρό ψυχεδελικό pop διαμάντι με απλότητα που ξεγελά και την κιθάρα να ξεφεύγει σε απροσδόκητες γωνίες, η καλύτερη μάλλον στιγμή του δίσκου μαζί με το 'Caesar's column'.
Η βαριά, τελετουργική και οδυνηρή σαν μαστίγιο πεντάλεπτη λούπα του 'The winter shaker' με τα φωνητικά που παραπέμπουν στους δασκάλους Butthole Surfers δεν αφήνει περιθώρια διαφυγής και οδηγεί σχεδόν φυσιολογικά στο 'Changes in the city', δεκατετράλεπτη ψυχεδελική jam εμπειρία που διατηρεί την ένταση σχεδόν ως το τέλος, μέχρι την μικρή αποτόνωση.
Το 'Secret wars' έρχεται μετά από έναν πολύ παραγωγικό χρόνο για τους Oneida, όπου παρουσίασαν το πολύ καλό 'Each one teach one' (διπλό LP) και το 'Atheists, reconsider' (split EP με τους Liars). Περιλαμβάνει μερικές πολύ καλές στιγμές και άλλες στον τυπικό ήχο τους, δείχνοντάς τους να κάνουν ένα βήμα πίσω από τους περισυνούς άγριους πειραματισμούς και να επανεξετάζουν τα κεκτημένα. Συνολικά, ένας αντιπροσωπευτικός για τους Oneida δίσκος και μάλλον κατάλληλος για μια πρώτη γνωριμία με τον ήχο τους. Ίσως η ωριμότητα βρίσκεται λίγο κοντύτερα τώρα, φαίνεται όμως ότι αργεί ακόμη, με δηλώσεις όπως "φιλοδοξία μας είναι να αναγνωριστούμε στο underground και μετά να γίνουμε διεφθαρμένοι πολιτικοί".
Σχεδόν...
