Hope

Όταν παρατηρήσουμε με προσοχή τα πράγματα σε τούτο το νεόπλαστης απλότητας επίπεδο που μας παρουσιάζεται στο "Hope", πολλές λέξεις που ξέρουμε παύουν να είναι κατάλληλες για να τα (και το) περιγράψουν.

Αν περιοριστούμε στο να μιλήσουμε απλά και μόνον για μια ξεχωριστή καινούργια κυκλοφορία όμως, θα χάσουμε εδώ την ευκαιρία που μας δίνεται για να προσδιορίσουμε ξανά τις σχέσεις που δύναται να 'χουμε σήμερα με τις μεγάλες λειτουργίες του παλιού, καλού παραμυθιού. Απ' όπου αντλεί την έννοιά της η θεματική τέχνη των Omega Project 3, η οποία κι ανταποκρίνεται σε μια όχι τόσο διαφέρουσα όσο προπάντων νωπή συνθήκη μεταξύ μουσικών ήχων, κινούμενων εικόνων κι αφήγησης φανταστικών συμβάντων.

Οι OP3 κατόρθωσαν με την πληρότητα της πρώτης τους κιόλας κυκλοφορίας να θέσουν το καθαρό δεδομένο του παρόντος δίσκου -που διαφέρει ως είναι- μα απευθείας και το σημαίνον απ' όπου αποκτά υπόσταση η αιτία για κάτι που ισοδυναμεί περισσότερο με σύγχρονο πολυτεχνικό δρώμενο.

Ποιοι είναι λοιπόν αυτοί οι δημιουργοί που δούλεψαν έτσι όπως δεν αναμέναμε την απουσία του περιττού; Πρόκειται για ένα ενεργητικά τολμηρό ελληνικό σχήμα σύγχρονης σύνθεσης απ' το Άργος, είναι η απάντηση.

Πάνω σε εναυσματικές, μα και θεμελιακές τελικά, μελωδικές γραμμές, αισθητές από τα εναρκτήρια δευτερόλεπτα του κάθε κομματιού, αναπτύσσονται προσθετικά κι εκθειαστικά το πιάνο και τα ηλεκτρονικά μα και κατά τρόπους ομόλογους τα έγχορδα. Τόσο οι δέκα συνθέσεις του "Hope", όσο κι η ιστορία στην οποία βασίζεται το κόνσεπτ, υπογράφονται απ' τον Δημήτρη Μητρόπαππα.

Η ολική επιτευχθείσα χημεία μουσικών και συνθέτη βρήκε πώς να μετακινεί και να συναθροίζει ιδέες κι επιρροές ώστε οι OP3 να μας εμπιστευτούν την εξιστόρησή τους χωρίς να χρειαστεί να αποδώσουν το έργο τους συμφωνώντας με φαινόμενα πλεονασμού κι όρους θεάματος.

Είναι εύθραυστη η αμεσότητα των νέων ανθρώπων πια. Κυρίως λόγω του δυσχερούς κι αποθαρρυντικού περιβάλλοντος των όσων ζούμε τα τελευταία χρόνια (για να το θέσουμε κομψά). Μολοντούτο, δεν τους λείπουν τα όνειρα κι η αισιοδοξία για το μέλλον, και δεν τους λείπει κι η θέληση για να τα αναπλάσουν όπως θέλουν οι ίδιοι να το κάνουν.

Όλα, ως την μικρότερη λεπτομέρεια, έχουν μια βαρύνουσα σημασία σε άλμπουμ σαν το "Hope". Θα ακουστεί παράξενο, κι ίσως να 'ναι, ωστόσο οι OP3 μεταφέρουν το ενδιαφέρον από το αφηρημένο στο συγκεκριμένο με σχεδόν παραδειγματική δεινότητα. Της οποίας συχνά τής προσδίδεται μια μελό έκταση, τουλάχιστον συγκινησιακά.

Επιπλέον, η λογική του θεματικού δίσκου επιτρέπει ευνόητους συνειρμούς προς μια αδιαίρετη ανάπτυξη αυτού (που ενδεχομένως να επαληθευτεί στις συναυλιακές του αποδόσεις), παρόλο που στο προκείμενο τα θέματα διαχωρίζονται, γεγονός πάντως που μας επιτρέπει να ονοματίσουμε τα "Where The End Begins", "Brightest Light" και "Shelter" ως τις κορυφαίες στιγμές της ενότητας.

Για να φτάσει σε μας το "Hope" πραγματοποίησε το μακρύ ταξίδι από την έδρα της Fluttery στην Νεβάδα. Ακούγοντάς το εντούτοις, κι ήδη από τις αρχικές ακροάσεις, τα μέτρα της απόστασης και της οποιασδήποτε εθιμοτυπίας, γενικής ή μη, διαλύθηκαν δίχως να καταβληθεί πολύς κόπος. Η φαντασία με την ευπρόσδεκτη, φανταχτερή της ακολουθία ανέλαβε αμέσως την οδήγηση, παίρνοντας τότε και την πλήρη σημασία της.

Ποιος να το πίστευε; Ένας απ' τους σπουδαιότερους ελληνικούς δίσκους που θα αφήσει το '16 αποτελεί σάουντρακ για τον διαφορετικό κόσμο που θα θέλαμε να ζήσουμε.

BANDCAMP