Wake up the nation
Ό,τι γράφεται για τον Paul Weller εδώ και χρόνια πρέπει να έχει τη λέξη Modfather στην πρώτη παράγραφο (οι ανυπόμονοι όπως εγώ τη βάζουν στην πρώτη πρόταση). Παρότι είμαι φαν των Kinks και των Jam, στη mod μόδα και στα πολλά revival της δεν έχω εντρυφήσει. Έχω καταλάβει μόνον ότι ήταν Άγγλοι που ντύνονταν σαν Ιταλοί, ή έστω το προσπαθούσαν, οδηγούσαν βέσπες αν και όπως γνωρίζουμε στην Αγγλία βρέχει τουλάχιστον 250 μέρες το χρόνο και παρότι η καρδούλα τους τραβούσε ένα τσαγάκι, έπιναν καπουτσίνο (θυμηθείτε ότι ένα από τα παρατσούκλια του Paul Weller ήταν 'Cappuccino Kid'). Τώρα για λεπτομέρειες/διορθώσεις ανοίξτε καμιά εγκυκλοπαίδεια. Για τα μουσικά περί mod, αυθεντία είναι ο Δημήτρης ο Κάζης. Και τα λέει και ωραία πάντα. Ψάξτε κανα κειμενάκι του στο Mic για Kinks, Jam...
Ο δέκατος σόλο δίσκος του Weller (σημειωτέον τρεις από αυτούς πήγαν στο #1 και πέντε, με το 'Wake Up The Nation' ανάμεσά τους, στο #2 της Βρετανίας) τα έχει όλα. Ψυχεδέλεια, 1960s soul-pop με "sha la la", ροκιές και blues-ροκιές, ένα σωρό προχωρημένα ηλεκτρικά και ηλεκτρονικά εφέ, up-beat και συνεχή επιτάχυνση και τόση χαμένη ενέργεια που πρέπει να πληρώσει "πράσινο φόρο". Ανακατεύει ρετρό και μοντέρνο, με ένα αποτέλεσμα περίπλοκο που προκαλεί πονοκέφαλο. Συμμετέχουν διάφοροι. Ο Bruce Foxton, μπασίστας των Jam παίζει σε δυο κομάτια, ο Kevin Shields των My Bloody Valentine ταλαιπωρεί την κιθάρα του κι εμάς στο "7 & 3 Is the Strikers Name".
Με τίτλο 'Wake Up The Nation' δεν μπορεί να λείπει ο κοινωνικός σχολιασμός. Είναι του στιλ, "Get your face off the facebook and turn off your phone, with the death of the post box nowhere feels home" ή "Those fuckers in their castles they're all bastards".
Δεν ξέρω αν είμαι υπερβολικά κακός, αλλά το λιβάνισμα (ξέρετε, από αριστούργημα και πάνω ο δίσκος) από εφημερίδες και περιοδικά στην Αγγλία, πραγματικά δεν αντέχεται. Μ' αυτά και μ' αυτά ο Paul καβάλησε το καλάμι και σε συνέντευξη χαρακτήρισε τον Βοno και τον Sting "υπερφίαλους" και τη μουσική τους "σκουπίδια". Οπότε... μου φαίνονται μέχρι και χαριτωμένες οι στιγμές νεανικής αφέλειας των Jam του 1977, όταν σκεπάστηκαν με Union Jacks, δήλωσαν ότι γουστάρουν τη Βασίλισσα και ψηφίζουν Συντηρητικούς. Τους είχε πείσει ένα τζιμάνι μάνατζερ των media με το επιχείρημα: 'οι Clash είναι αριστεροί, οι Pistols αναρχικοί, γιατί εσείς δεν υποστηρίζετε τους Tories ή τη Βασίλισσα;'
Παρακαλείται ο υπουργός εργασίας (ή όπως λέγεται τώρα) να ακούσει το δίσκο και να το ξανασκεφτεί να μας έχει να δουλεύουμε μέχρι τα 90 για να βγούμε στη σύνταξη.