Εμφανίστηκε "ομώνυμα" το 1998, ψιθυρίζοντας κάτι τέτοια : "I belong to where the angels die long before they even learn to fly", "'Cause I'm a lonely man, and you're a lonely girl, and it's a lonely world", "Nouska-Anouska I feel so alone". Γερά τραγούδια, τριπχοπικό στυλ, έγινε αμέσως cult, η πολυεθνική τον ευχαρίστησε και του έδειξε την έξοδο, βρήκε στέγη σε γαλλική ανεξάρτητη.
Επανεμφανίστηκε το 1999 με το "Still life" κάπως αλλαγμένος: "Blessed are the few who live and die for love", "I was born to be loved, to be held", "In my life something was wrong, In her arms I could be light", "Bury me with her". Η μουσική πιο ζεστή, πιο συμφωνική, συγκινητικός πολύ και πάλι.
Στην φετινή του επίσκεψη τον ακούμε χαρούμενο και αποφασισμένο : "Got to get out of this way of life", "No sad refrains, they belong to yesterday... maybe go to California, where it's warm", "We're all on the road to Hollywood, see you on the road to Hollywood, Hollywood".
Στο εξώφυλλο η λεωφόρος, το αυτοκίνητο, η νέον αίσθηση, η γιγαντοαφίσα με μια Pamela κι ένα macho τύπο, ο τίτλος "California". Στο εσώφυλλο η Sunset Blvd, στο οπισθόφυλλο το Los Angeles. Προσπαθώ να με πείσω πως σαρκάζει τη Μέκα της «πνευματικότητας» ο Ιρλανδός ποιητής, δεν μπορεί να φύρανε τόσο. Επιστρατεύει και την πιο γλυκερή soul για να ντύσει τη νέα του στιχουργική προσπάθεια. Που, απ' ότι διαπιστώνω, στα νότια βαλκάνια πάει καλά, κερδίζει νέους ακροατές - για το Malibu και τη Santa Monica δεν έχω στοιχεία.
Ο Perry Blake ήταν μια ευχάριστη εκπληξη όταν εμφανίστηκε από το πουθενά. Μετά τους δυο πρώτους δίσκους κυκλοφόρησε ένα ανατριχιαστικό, ατμοσφαιρικό live album και μετά του γυάλισε το easy listening. Είμαι πιο χαρούμενος από το '98 που γνωριστήκαμε, αλλά με προβληματίζουν οι νέες του προθέσεις. Δεν αντέχω να βλέπω κάποιον που κατάφερε να μπει λίγο πιο βαθιά στη ζωή μου, να χαμηλώνει για να τον φτάσουν περισσότεροι.
Τέλος πάντων, όλα τα παραπάνω είναι υπερβολικά και καλύτερα να αγνοηθούν. Προσωπικά προβλήματα του γράφοντος με έναν πρώην. Τα έχουν αυτά οι στενές σχέσεις, ξέρετε. Θα γίνω αντικειμενικός για δυο μονάχα δευτερόλεπτα: Το "California" είναι συμπαθητικός δίσκος.




