Low birth weight
Το θαύμα έγινε και ονομάστηκε "Low birth weight", πρόκειται για τον δεύτερο ουσιαστικά δίσκο των φίλων μας, την πρώτη full length κυκλοφορία στην ανεξάρτητη και συμπαθέστατη Rocket Girl. Έχει προηγηθεί βέβαια ένα μεγάλης διάρκειας e.p. στη Darla records - με έδρα το San Francisco, η φωτιά όμως ανάβει στην αγκαλιά της Rocket, και οι δίσκοι της Darla βρίσκονταν με τη δυσκολία χειρουργικής επέμβασης...
Στην εταιρεία θα μείνουμε για λίγο. Ένα αξιολογότατο, νεοσύστατο τότε, ανεξάρτητο label, που ίδρυσε η Vinita Joshi, εκ των συνιδρυτών της θρυλικής Cheree records (ποιός ηχογραφούσε στην Cheree; οι Disco Inferno βεβαίως βεβαίως...).Σήμερα η Rocket Girl έχει εκτός των Piano Magic - που μάλλον είναι η σημαία της - και άλλα αξιόλογα και ελπιδοφόρα ονόματα και δείχνει να λειτουργεί με βάση μια νοοτροπία και αισθητική που είχαμε καιρό να συναντήσουμε σε δισκογραφική εταιρεία. Χωρίς να μπορούμε να ισχυριστούμε ότι τα σχήματά της μοιάζουν μεταξύ τους, αναμφίβολα συνδέονται με κάποια αόρατη κλωστή και δείχνουν να επικοινωνούν με ουσιαστικό τρόπο (έλα στο δίσκο μου, να έρθω στο δικόσου κ.ο.κ.)
Θα ξεκινήσω ανάποδα μιλώντας για το "Low birth weight"l.p. και θα πω ότι με το να κλείσουν τον εν λόγω δίσκο διασκευάζοντας Μ-Ε-ΓΑ-Λ-Ε-Ι-Ω-Δ-Ω-Σ το αξέχαστο "Waking up" των τεράστιων Disco Inferno (πάλι αυτοί;) βάζουν μια τεράστια τελεία για πολύ καιρό στην υπόθεση "έξυπνες διασκευές" και αποδίδουν φόρο τιμής στο πιο αδικημένο ίσως σχήμα της περασμένης δεκαετίας. Ένα μπράβο τεράστιο! Οι δε δέκα δικές τους συνθέσεις στην πλειονότητα των περιπτώσεων ξεπερνούν τα συνηθισμένα επίπεδα και αγγίζουν τα όρια του αριστουργήματος. Πρόκειται για ένα magnum opus ενός σχήματος που για τέσσερα σχεδόν χρόνια εξελίσσονταν τελειοποιώντας ουσιαστικά ένα και μοναδικό στοιχείο: ΤΗΝ ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ ΤΟΥ. Κυκλοφορημένος το Μάη του 1999 κέρδισε την κριτική αποδοχή και μια μικρή μερίδα του κοινού και σήμερα ένα χρόνο μετά φαντάζει δύσκολο να ξεπεραστεί από οποιοδήποτε άλλο σχήμα, σε οποιονδήποτε χώρο και αν αυτό κινείται, καθώς οι Piano Magic έχουν φροντίσει να καλύψουν ηχητικά και αισθητικά πλείονες του ενός χώρους. Έπρεπε σήμερα να θεωρούνται το νούμερο ένα -χωρίς αντίπαλο- της ευρωπαικής εναλλακτικής σκηνής, δυστυχώς όμως τα πράγματα δεν έρχονται πάντα όπως θα θέλαμε...
Τα "Snowfall soon" και "Crown estate" σε βάζουν κατ'ευθείαν στο κλίμα χωρίς να αφήνουν καμμιά αμφιβολία για αυτό που θα ακολουθήσει. Τα φωνητικά της Caroline Potter στο πρώτο και του Simon Rivers από τους The Bitter Springs στο δεύτερο, σε συνδιασμό με τους απλούς και περιγραφικούς στίχους που γυρνούν γύρω από κοινά, βασικά για την indie κοινότητα μοτίβα συνθέτουν δύο ποπ συνθέσεις υψηλής έντασης και δυναμικής, που παρόμοιες έχουν να ακουστούν απο εποχής... Field Mice! Και τα δύο κομμάτια κορυφώνονται σε ένα φανταστικό ορχηστρικό κρεσέντο στο τέλος, που αν είστε ανυποψίαστοι, μάλλον θα σας ξαφνιάσει σε μεγάλο βαθμό. Στην πρώτη πλευρά βρίσκεται και το παλιότερο "Fun of the century", κομμάτι υψηλότατων προδιαγραφών με την Jen Adam στα φωνητικά, να δίνει ρέστα στην κυριολεξία και έναν απερίγραπτης εμπνεύσεως συνδιασμό κιθάρας-synthesizer να τη συνοδεύει! Οι τόνοι πέφτουν στην δεύτερη πλευρά που κινείται σε πολύ χαλαρή ένταση και ατμόσφαιρα (με τους Low κάνατε παρέα;), πιο πειραματική διάθεση και παρόλα αυτά διατηρεί την ποπ φλέβα του σχήματος.Για το τέλος του δίσκου τα είπαμε και μάλλον πρέπει να το ακούσετε για να το πιστέψετε!
Μάλλον θα το έχετε καταλάβει ήδη ότι στην περίπτωση των piano magic δε μπορούμε να αναφερόμαστε σε μια σταθερή σύνθεση. Ψυχή του σχήματος είναι ασφαλώς ο Glen Johnson, ενώ φαίνεται ότι σημαντικότατη είναι και η συμβολή του Martin Cooper, τόσο στη σύνθεση όσο και στην εκτέλεση. Από εκεί και πέρα συμμετέχουν: και οι δύο Isan (Antony Ryan & Robin Saville), η παλιά γνώριμη Raechel Leigh (Baby Birkin), o David Shepherd των labelmates "State river widening", οι "Wisdom of Harry"... Και ίσως και εσείς ο ίδιος χωρίς να το ξέρετε!
Να μην ξεχάσω να πώ για το καταπληκτικό εξώφυλλο, ίσως το καλύτερο της χρονιάς, που μαζί με τις εικόνες και τις φωτογραφίες που μπορεί να βρει κανείς στο επίσημο site του σχήματος στο δίκτυο, συνθέτουν μια ολοκληρωμένη εικόνα για την αισθητική των Piano Magic και πέρα από τη μουσική και τα ηχητικά παιχνίδια. Η παιδικότητα και η νοσταλγική διάθεση του ήχου αντικατοπτρίζεται πολύ επιτυχημένα στις εικονες που προτιμάει να προβάλλει το συγκρότημα, αντί φωτoγραφιών των μελών του (που μάλλον δύσκολα θα βρείτε...)
