Vigilante

Οι Planet Of Zeus παίζουν αυτό ακριβώς το παρακλάδι του ροκ, που εδώ και αρκετά χρόνια με ενοχλεί και περιμένω να περάσει η μόδα του να ησυχάσουμε. Σε όλα αυτά τα χρόνια έχω γουστάρει ενάμιση άλμπουμ των Kyuss , 0,95 άλμπουμ των Monster Magnet, - 0,3 άλμπουμ των Queens Of The Stone Age και οτιδήποτε άλλο πραγματικά με ενοχλεί. Αφήνω από έξω τους Nightstalker, γιατί με αυτούς είχα σχέση πάθους πριν ακόμη "βαπτιστεί" το είδος, και παρότι δεν τους ακολούθησα ως ακροατής στο δρόμο προς τη δόξα, πιστεύω ότι εμπεριέχουν εντός συνόρων με τον καλύτερο τρόπο την ορθή φιλοσοφία του rock 'n' roll (που μας λέει ότι το rock 'n' roll δεν πρέπει να διέπεται από φιλοσοφίες, σοβαροφάνειες και άλλες ανοησίες). Σε όλη αυτή την αποστροφή λοιπόν προς το είδος, συνεχίζω να γουστάρω κάθε επόμενο άλμπουμ των Planet Of Zeus περισσότερο ή ανεκτά λιγότερο από το προηγούμενο (ΟΚ, δεν έχουν και δέκα) και να μην έχω κανένα παράπονο αν τυχόν αποφασίζουν να κυκλοφορήσουν τον ίδιο δίσκο 5-6 φορές ακόμη.

Εδραιωμένοι πλέον -τουλάχιστον σε συναυλιακό και συνειδησιακό επίπεδο- οι Planet Of Zeus καλούνται να αποδείξουν στους οπαδούς τους, ότι το rock 'n' roll μπορεί να είναι διαρκώς ιδρωμένο και τσαμπουκαλεμένο, χωρίς να καταλήγει γραφικό. Αποφασίζουν -συνειδητά ή ασυνείδητα ελάχιστη σημασία έχει- να 'παίξουν' με τα όρια ανοχής των φανατικών τους στην υπόθεση file under και σαν να διαισθάνονται ότι δεν ανήκουν πλέον μόνο στους "στοουνεράδες" ή ακόμη περισσότερο ότι η metal κοινότητα πρώτη και καλύτερη τους στήριξε και τους απογείωσε, ατάκτως σκορπάνε σε όλη τη διάρκεια του Vigilante (και όχι απλά στο 2:24 του A Girl Name Greed) στιγμές γνήσιας κλασσικομεταλλικής ανατριχίλας, που ποτέ κανείς δεν ζήτησε, αλλά και που ποτέ κανείς δεν αρνήθηκε. Σε αυτή τη φάση που τα πάντα πρέπει να ανακυκλωθούν, λίγα δευτερόλεπτα Iron Maiden- ικών παλμών, που οδηγούνται στο τέλος του τραγουδιού με φωνητικά που θα έκαναν τον Bruce Dickinson να αναρωτιέται τι στο διάολο παίζει με το ροκ και όλοι πλέον αρνούνται να μάθουν να τραγουδάν σωστά, είναι επιμελώς διασκεδαστική υπόθεση (ναι, το ξέρω ότι ο Dickinson τους έπαιξε/ επαίνεσε στο ΒΒC).

Και πάμε στο προαιώνιο ερώτημα, το οποίο με άγαρμπο, πλην αρκούντως πειστικό τρόπο, έχουν ήδη απαντήσει οι φίλοι μας στο Crackhitler. Έχουν παραδοθεί άνευ όρων οι Planet Of Zeus στο sludge; Δεν έχω απάντηση. Γιατί βασικά εδώ και πολλά χρόνια αδυνατώ να καταλάβω τι στο διάολο είναι το sludge, σε βαθμό τέτοιο που αρνούμαι να πιστέψω ότι υπάρχει. Η πιο δημοφιλής ερμηνεία μας λέει ότι το sludge είναι κάτι σαν να ακούς Black Sabbath και Black Flag μαζί, που ουσιαστικά υπονοεί ότι είσαι sludge αν φοράς t-shirt Black Sabbath την Τρίτη και Black Flag την Τετάρτη. Και αν από τους Melvins μέχρι τους Neurosis είναι τελικά ένα τσιγάρο δρόμος, θα ανακαλύψουμε την απαρχή του sludge στην ανάγκη των μεταλλάδων να μην δείχνουν και τόσο μεταλλάδες; Στο Vigilante είπαμε όμως ότι υπάρχουν μέχρι και πατενταρισμένες στιγμές έκρηξης των Iron Maiden, συνεπώς όπως και να το δεις, η όποια sludge πλευρά των Planet Of Zeus είναι μία ακόμη απόδειξη, του ότι σε 10 χρόνια από τώρα τα μέλη τους θα κυκλοφορούν προσωπικούς δίσκους με ιρλανδέζικο psych folk, που δεν αγνοεί τις διδαχές των

(συμπληρώστε κατά βούληση και πάλι).

Το ομώνυμο -όπως και θα έπρεπε να συμβαίνει- είναι ένα από τα πραγματικά καλύτερα τραγούδια που έχουν παραδώσει ποτέ, στημένο από την αρχή μέχρι το τέλος όχι για να αποδείξει, αλλά για να αναδείξει στην πληρότητα τους, τις αρετές, αλλά και τα "μειονεκτήματα" της μπάντας, για τα οποία θα γεμίζουν για πολλά χρόνια τους χώρους που εμφανίζονται. Ανερυθρίαστα μεταλλικό, στα όρια extreme καταστάσεων -χωρίς ποτέ να τα ξεπερνάει- και με αμερικανιζέ ροκ διατάσεις, που σε κάνουν να ντρέπεσαι που συμμετέχεις στο sing along, αλλά όπως και να έχεις συμμετέχεις.

Ακόμη λοιπόν και "μετά το Vigilante" οι Planet Of Zeus είναι οι Planet Of Zeus (όπως ο Πειραιάς είναι ο Πειραιάς κ.ο.κ.). Αποκαλύπτουν τις πραγματικές τους προθέσεις περισσότερο από κάθε άλλη φορά, που τελικά είναι αυτή η ανεξήγητη εμμονή τους να αναδειχθεί η τυφλή εμπιστοσύνη του καθενός από εμάς στο rock 'n' roll, ακόμη και όταν αυτό συμπεριφέρεται ως ένα είδος ορθής λαϊκής μουσικής, που υπακούει στους κανόνες, πριν αφήσει την εντύπωση ότι πάει να τους σπάσει. Αλλά όπως θα διαβάσετε παντού.... είναι 'γαμάτοι' και 'γουστάρεις' μαζί τους. Οπότε δηλώνω συμμετοχή για μία ακόμη φορά.