Hits

Λίγο πριν δώσουν τέλος (?) στην εικοσαετή τους (+4) περιπέτεια οι Pulp ηχογραφούν το τελευταίο (?) τραγούδι της καριέρας τους, ανακαλύπτουν ότι τελικά είχαν λιγότερα hit από όσα νομίζαμε και φροντίζουν να μας υπενθυμίσουν ότι ανήκουν στις μπάντες εκείνες που δεν θα μας επιτραπεί να ξεχάσουμε ποτέ. Ακριβώς γιατί κατάφεραν να ηχογραφήσουν μερικά τραγούδια με δυνατότητες υστεροφημίας απείρως μεγαλύτερες από κάθε επιδραστικό και σημαίνοντα δίσκο στην ιστορία του ροκ. Και ως γνωστόν είχαν και την ικανότητα να μιλάνε για πράγματα που νομίζαμε ότι τα έχουμε ζήσει κι εμείς. Αυτά όλα έχουν ειπωθεί όμως...

Πριν από τρία χρόνια είχε κυκλοφορήσει η συλλογή 'On Fire', συγκεντρώνοντας τα σημαντικότερα (λέμε τώρα...) τραγούδια του γκρουπ στην ομώνυμη εταιρεία (αυτό γιατί δεν ονομάστηκε 'On an island', άραγε;). Τα 21 σκοτεινά, κακόφωνα και επιδέξια μη φωτισμένα τραγούδια εκείνης της ιδιότυπα νιογουεϊβίστικης περιόδου των Pulp, λίγα έχουν να πουν στους «οπαδούς της μιας νύχτας», που γοητεύτηκαν από την ακαταμάχητη dance pop γοητεία του 'Common People', έστω και από τις cinepop τεχνικές εντυπωσιασμού του 'Razzmatazz'. Πάντως, είναι αλήθεια ότι, οι δύο αυτές συλλογές δίνουν μια πληρέστατη εικόνα για το τι ήταν και τι δεν ήταν τελικά ο Jarvis Cocker και η μπάντα του.

Τα τέσσερα πρώτα αριστουργηματικά τραγούδια της παρούσας συλλογής έρχονται από το άλμπουμ 'His 'n' hers' (την κορυφαία στιγμή έμπνευσης και δημιουργίας της μπάντας, για τον υπογράφοντα) και χωρίς μεγάλη δυσκολία φανερώνουν γιατί κάποτε πιστέψαμε πως ο Jarvis μπορεί όντως να αναστήσει το νεκρό σώμα της glam pop τραγουδοποιοίας και να το επαναφέρει στα επίπεδα που το είχε παρατήσει ο Bowie κάπου στα 198... κάτι. Τα 'Babies', 'Razzmatazz', 'Lipgloss' και 'Do you remember the first time' στέκουν πάνω από κάθε κριτική και σε επίπεδο συγκινησιακής φόρτισης και δυναμικής αναμνήσεων, ίσως και να ξεπερνούν αντίστοιχα «μνημεία» των ανταγωνιστών τους εκείνη την εποχή (χρόνια τώρα προσπαθώ να καταλήξω αν προτιμώ καλύτερα τους Pulp από τους Suede, ως γνήσιος οπαδός του διπολισμού, του οπαδισμού και της καφρίλας του άνευ ουσίας ανταγωνισμού).

Το άλμπουμ που έκανε το μεγάλο «μπαμ» για το γκρουπ εκπροσωπείται φυσικά από τα δύο SUPER HIT (που αποδεικνύουν ότι χωρίς τη συνδρομή της χορευτικής disco pop, ο άνθρωπος δεν πάει και πολύ ψηλά σε αυτή την έρημη ζωή, ρωτήστε σχετικά...), τα απλοϊκά και όμορφα (τι κλισέ αυτό ρε γαμώτο...) 'Sorted For E's & Wizz' και 'Something Changed', λείπουν όμως σπουδαίες στιγμές τους ('Miss Shapes', 'I spy' κλπ), που σίγουρα θα ήταν πιο ευπρόσδεκτες από το γλυκανάλατα αλτρουιστικό 'Help The Aged' και το παντελώς τυπικό για τα στάνταρ του γκρουπ 'Sunrise'. Και αν το 'Τhis is hardcore' LP πρόλαβε να καταξιωθεί κλέβοντας δόξα από την σπουδαία τότε φήμη των δημιουργών του, το ίδιο δε συνέβη με το 'We love life', που βρήκε τη μπάντα να ανατρέχει, επιτυχημένα μεν, αδικαιολόγητα και άκαιρα δε, στο μακρινό της παρελθόν.

Μόλις μου ήρθε και ένα πρόχειρο TOP 5, με λόγους για τους οποίους λατρέψαμε και θα λατρεύουμε (βλέπε Νο 5) τους Pulp:

1) Όλοι υπήρξαμε ερωτευμένοι με μια συμμαθήτρια μας στο δημοτικό και την συναντήσαμε μετά από πολλά χρόνια. Παρότι δεν την πηδήξαμε πολύ θα το θέλαμε.

2) Το trademark 'Disco 2000' ήταν ότι πιο ανόητα γοητευτικό βγήκε σε φουτουριστική ατάκα, από την εποχή που έπαιρναν σάρκα και οστά οι 2002 GR.

3) Ο υπόλοιπος πλανήτης δεν γνωρίζει τον Στάθη Ψάλτη, για αυτό και δεν μπορεί να αναγνωρίσει το μεγαλείο των στυλιστικών επιλογών του Jarvis Cocker.

4) To 'His 'n' Hers' ανήκει φυσικά στα 10 καλύτερα άλμπουμ των 90ς.

5) Σήμερα -την εποχή της garage rock αναβίωσης, της πειραματικής υστερίας των αγάμων και της επικείμενης λύσης του Κυπριακού-, μπάντες που μιλάνε για αγάπες, παρτέρια, σούπερ μάρκετ και μικρά διαμερίσματα θεωρούνται κενές και επιφανειακές.

Όλοι οι παραπάνω λόγοι αναλύονται αρκούντως πειστικά στο παρόν best of. Μόνο που η φωτογραφία του Jarvis αυτή της φορά, περιέργως βέβαια, παραπέμπει άμεσα στον Σωτήρη Μουστάκα της εποχής του 'Ροζ Γάτου'! Ε, και το καινούργιο τραγούδι δεν είναι και παντελώς... ανάπηρο, κάτι λέει (όχι πολλά όμως, μεταξύ μας!).