Don't forget to remember
Όταν διάλεξα για κριτική το νέο δίσκο των Puressence δεν περίμενα ότι στο αμέσως επόμενο λεπτό θα έπαιρνα την 'πληρωμένη απάντηση' του Αντώνη (υπεύθυνος συντονισμού στο περιοδικό) - καλά υπάρχουν ακόμα αυτοί; Άντε τώρα να ξεκινήσεις την πρώτη σου κριτική σε συγκρότημα που τυχαίνει να συμπαθείς και να προσπαθήσεις να πεις και κάτι καλό...
Οι Puressence οι οποίοι αποτελούν χαρακτηριστικό παράδειγμα biG (big in Greece) συγκροτήματος, είχαν καιρό να μας ενοχλήσουν. Πέρασαν σχεδόν πέντε χρόνια από το τελευταίο τους εγχείρημα "Planet Helpless", το οποίο δεν είχε μεγάλη απήχηση στο κοινό (πέραν της χώρας μας βέβαια). Αυτό επέφερε αλλαγές, όπως την αποχώρηση του κιθαρίστα και εκ των ιδρυτικών μελών Neil McDonald, καθώς και την αλλαγή εταιρείας, αφού η προηγούμενη θεωρήθηκε από το group ως ένας από τους κύριους υπεύθυνους που τα πράγματα δεν πήγαν όπως τα περίμεναν (φήμες λένε ότι τους προόριζαν για κλώνους των Savage Garden!). Όλα αυτά όμως, μάλλον ανανέωσαν το group από το Manchester, παρά τους έκαναν κακό.
Και φτάνουμε αισίως στο τέταρτο εγχείρημα των Puressence. Το οποίο κινείται σε γνώριμα μονοπάτια, με τις κιθαριστικές (σήμα κατατεθέν) μελωδίες οι οποίες ξεκινάνε από το πρώτο κιόλας κομμάτι και δεν σταματούν μέχρι το τελευταίο "Burns Inside". Τα τραγούδια είναι καλά δεμένα μεταξύ τους, η ομοιομορφία και η συνολική ωριμότητα είναι εμφανής από τα πρώτα ακούσματα και είναι αυτό το οποίο ίσως έλλειπε από τα δύο προηγούμενα album. Η φωνή του James Mudriczki χαρακτηριστική, ώριμη, δυνατή ή απλά μελωδική ανάλογα με το κομμάτι. Από τα δέκα κομμάτια δύσκολα κάποιος μπορεί να ξεχωρίσει τα 2-3 καλύτερα, για τον απλό λόγο ότι όλο το album είναι απροσδόκητα πολύ καλό. Με αρκετή προσπάθεια ίσως κάποιος θα ξεχώριζε το ομώνυμο "Don't Forget To Remember", το "Palisades", το "Drop Down To Earth" το οποίο κυκλοφόρησε και σε single, καθώς και το "Don't Know Any Better", το οποίο μάλλον είναι το πιο 'εύπεπτο' και προσιτό στα playlists των ραδιοφωνικών σταθμών, κομμάτι. Το κλείσιμο είναι εξίσου καλό, με ένα τραγούδι συνοδείας κυμβάλων και λοιπών κρουστών, μάλλον επικό, από αυτά που δε μας έχουν συνηθίσει οι Puressence.
Στη χώρα μας η επιτυχία τόσο του "Don't Forget To Remember" όσο και των προσεχών συναυλιών είναι σχεδόν δεδομένη. Όπως φαίνεται όμως, οι Puressence φωνάζουν παρών με ένα δίσκο που φαίνεται να κερδίζει τις εντυπώσεις και που πιθανώς θα τα πάει εξίσου καλά και εκτός Ελλάδας, αυτήν τη φορά. Εμένα πάντως με προβλημάτισε ευχάριστα αν και κατά πόσο το "Don't Forget To Remember" υπολείπεται του πρώτου και ομώνυμου δίσκου των Puressence.
