Foreign politics
Εάν στο μουσικό σύμπαν υπήρχε μία τρύπα στα σύνορα της χώρας του dance και της χώρας του post rock, τώρα πια έχει βουλώσει με τους Queen of Japan. Πρόκειται για ένα τρίο, υποτίθεται από τα μέρη του Ανατέλλοντος (μετά από έντονη προσπάθεια λόγω hangover) Ήλιου. Η ιστορία τους ξεκίνησε όταν ο Jo Ashito (Hans Platzgumer) είδε την Koneko (Catriona Shaw) να χορεύει ασταμάτητα και ξέφρενα σε techno ρυθμούς. Ένα από τα κοινά τους ενδιαφέροντα ήταν η λατρεία τους για τους Queen. Στην παρέα προστέθηκε λίγο αργότερα και ο Jason Arigato (Albert Poschl), τον οποίο εκτίμησαν για την στιλίστικη άποψή του και για το γεγονός ότι έπαιζε όρθιο μπάσο.
Υπηρέτησαν πιστά την άποψη "για να γίνεις γνωστός στο κοινό πρέπει να κάνεις τις συναυλίες τρόπο ζωής" και το 1999 κυκλοφόρησαν το άλμπουμ 'Mercury Rising' και ακολούθησαν η δικιά τους εκδοχή στο 'I was made for loving you' των Kiss και στο 'Physical' της Olivia Newton-John. Το να αναδιαμορφώνουν αγαπημένα τους τραγούδια, είναι όπως αποδεικνύεται η αδυναμία τους. 'Total eclipse', 'Get down make love' και 'Seedy Films' μεταποιήθηκαν καταλλήλως, χωρίς βέβαια να παραλείπουν την παραγωγή δικών τους συνθέσεων. Φέτος κυκλοφόρησαν το άλμπουμ 'Foreign Politics' ποντάροντας περισσότερο από κάθε άλλη φορά σε άνοιγμα πέραν των ορίων της γιαπωνέζικης αγοράς.
Η μουσική τους στο 'Foreign Politics' θα μπορούσε να περιγραφεί σαν "μουσική των Bronskie Beat -τους θυμάσαι;- με περισσότερα οιστρογόνα στη φωνή και περισσότερο τεστοστερόνη στο οργανικό μέρος". Η φωνή της Koneko παγερή και έκλυτη, δεν φανερώνει αξιοπρόσεκτες δυνατότητες από άποψη ηχητικού εύρους. Η ενορχήστρωση στηρίζεται κυρίως στα μπλμπλίκα και στις groovy γραμμές του μπάσου και παρεμπιπτόντως σκάει και καμιά funky κιθαριά, ενώ όταν θέλουν να δώσουν παλιομοδίτικη disco χροιά στις συνθέσεις τους, προσθέτουν πνευστά ξεπατικωμένα από philadelphia sound. Η δομή των τραγουδιών είναι ταγμένη στο ακατανίκητο πλαίσιο κουπλέ, ρεφραίν, οργανικό τμήμα, ρεφραίν, κουπλέ, ρεφραίν. Υφολογικά το μπέρδεμα funk, groovy, disco, post rock και house, ακούγεται καλοζυγισμένο. Η γενική παρατήρηση είναι η εμφανής προσπάθεια, να στάζει η ηδυπάθεια και η σεξουαλικότητα από τις κραυγούλες της Koneko. Εξ άλλου η στιχουργική θεματολογία των τραγουδιών επικεντρώνεται σε τρία βασικά: α) στο sex, β) στο sex και γ) στο sex..
Κορυφαία στιγμή του cdιου είναι το 'Sex techniques', στο οποίο η Koneko διαμαρτύρεται γιατί ο γκόμενος την θέλει για τις σεξουαλικές της ικανότητες και όχι για το αστραποβόλο μυαλό της ή τον θεάρεστο χαρακτήρα της. Και εγείρεται το αδυσώπητο ερώτημα, αγαπημένε αναγνώστη, είναι τρελές οι τύπισσες που ισχυρίζονται ότι τις αηδιάζει το να τις θεωρούν σεξουαλικά αντικείμενα; Μα υπάρχει άλλη ύψιστη αρετή, πέρα από αυτό το ουρανόσταλτο προσόν; Μάλιστα σε τέτοιου είδους συζητήσεις, πάντα θυμάμαι μία φίλη που ήταν οργανωμένη Κνίτισα και όταν έπεφτε το συγκεκριμένο θέμα συζήτησης, αυτή υποστήριζε ότι το να ταυτίζεται μια γυναίκα με σεξουαλικό αντικείμενο είναι η μεγαλύτερη κατάκτηση της, και οι υπόλοιπες Κνίτισες ήθελαν να την τεμαχίσουν με τα ίδια τους τα χεράκια, πριν την διαγράψουν.
Για να επανέρθουμε στη δουλειά μας όμως, να σου εκμυστηρευτώ ότι το 'Foreign Politics' έχει προσωπικότητα, όχι όμως έντονη. Για το είδος του είναι αξιοπρεπέστατο και αξίζει μία σου προσεκτική αυτιά.
