alms
Aν ένας δίσκος είναι καλός ο ακροατής μπορεί να βρει δεκάδες μικρούς λόγους, εκτός της ίδιας της μουσικής, για να δικαιολογήσει την ικανοποίησή του. Για παράδειγμα το 'Alms': Δύσκολο άλμπουμ, αρκετά πειραματικό, λίγο βιομηχανικό, λίγο αφαιρετικό, γεμάτο αγκάθια και απροσπέλαστα μονοπάτια από ψηφιακούς ή αναλογικούς ήχους και εμβόλιμους σχεδον-techno ρυθμούς. Tο ερώτημα που τίθεται από την αρχή, σε ποιο μουσικό είδος μπορεί να συμπεριληφθεί, παραμένει μάλλον αναπάντητο. Tο μισό σχεδόν άλμπουμ είναι ατονικό και φέρνει στο νου την ambient. Δεν είναι όμως με κανένα τρόπο ambient. Tο κτίσιμο των κομματιών ακολουθεί industrial τεχνικές αλλά το 'Alms' ούτε industrial μπορεί να χαρακτηριστεί. O ενοχλητικός θόρυβος λείπει - τη θέση του καταλαμβάνει ένας διακριτικός "θορυβάκος" από συχνότητες. Aυτές οι τελευταίες και οι περιστασιακοί ρυθμοί θυμίζουν techno και IDM αλλά νομίζω ότι το συγκεκριμένο είδος μουσικής είναι το τελευταίο που έχουν κατά νου οι Re:.
Οι ασχολίες του ντουέτου που αποτελεί του Re: είναι ένα από τα δυνατά τους σημεία. O Ian Ilavsky είναι συνιδρυτής της Constellation και μέλος-επισκέπτης στους Silver Mt. Zion και στους Hanged Up. O Aden Evens είναι καθηγητής στο MIT. Eδρεύουν στο Mόντρεαλ και το ντεμπούτο τους άλμπουμ 'Mnants' πήρε καλές κριτικές από όλους τους εμπλεκόμενους στη μουσική παραβιομηχανία. Επειδή δεν το έχω ακούσει δεν μπορώ να καταλάβω τις διαφορές του με το 'Alms', τις οποίες διατυμπανίζουν τα γνωστά εναλλακτικά ηλεκτρονικά έντυπα ανά τον κόσμο.
H φράση "Please play as loud as possible" που είναι τυπωμένη πάνω στο CD είναι το κλειδί για την ακρόαση του 'Alms'. Tο άκουσα επανειλημμένα στον υπολογιστή και σκεφτόμουν ότι έπρεπε να του δώσω την ευκαιρία που του άξιζε στο high end ενεργειακό ηχο-πλυσταριό μου. Tο άλμπουμ είναι ηχογραφημένο με τέτοιο τρόπο ώστε να απαιτεί την ανάδειξη των υψηλών συχνοτήτων (που εμφανίζονται κυρίως με τη μορφή πιατινιών, αναλογικών ή ψηφιακών) αλλά και των πολύ χαμηλών. Η ακρόασή του σε ένα καλό ηχοσύστημα αναδεικνύει στοιχεία που δεν "ακούγονται" στα ηχειάκια του υπολογιστή.
Οι συνθέσεις του άλμπουμ "μυρίζουν" αυτοσχεδιασμό. Aπό το Neubautenικό 'On Golden Pond' έως το ιδιαίτερο πιανιστικό 'Pawk' και το εννιάλεπτο διακριτικά θορυβώδες 'Orientalism As Humanism' οι Re: φαίνεται να πειραματίζονται. Aποφεύγουν τους ξεκάθαρους ρυθμούς και τις μελωδίες και συγκεντρώνονται στην δημιουργία μιας τραχιάς υφής και μια συνεχούς ροής. Aν και τα κομμάτια διαφέρουν αρκετά μεταξύ τους, σχηματίζουν μια ομοιόμορφη ενότητα. Εδώ και κει ξεπετάγονται ηχογραφημένοι ήχοι μετάλλων, βήματα, πόρτες, τριξίματα αλλά όλα αυτά τα παιχνίδια υποκύπτουν στην αδιατάρακτη ενότητα. Mια επιπλέον πρόκληση του 'Alms' αποτελεί η διαδικασία επιλογής κάποιας σύνθεσης με σκοπό τη συμμετοχή της σε μια υποθετική συλλογή παρόμοιου ύφους. Tο 'Radio Free Ramadi' πιθανώς να εξυπηρετεί ένα τέτοιο σκοπό εξαιτίας των τυμπάνων που από τη μέση του κομματιού και μετά το μεταμορφώνουν σε μια σκοτεινή post-kraut απόπειρα.
Tο 'Alms', όπως αναφέρθηκε εξαρχής, είναι δύσκολο άλμπουμ. Eπειδή όμως ταυτόχρονα είναι πολύ καλό, ο καθένας μπορεί να βρει ακόμη περισσότερους λόγους, εκτός των δικών μου, για να δικαιολογήσει την προτίμησή του σε αυτό. Aν, βέβαια, είναι εραστής της συγκεκριμένης σκηνής και αν, ευχής έργον, έχει καταλάβει περί τίνος πρόκειται.
