Πριν δύο χρόνια ενθουσιασμένος υποστήριζα στο review του 'Reveal', ότι οι R.E.M. όχι μόνο δεν χάνουν οπαδούς με τις τελευταίες κυκλοφορίες τους, αλλά ότι (και καλά...) αυτές είναι ικανούς να τραβήξουν και νέους πιστούς στο άρμα του τελευταίου πραγματικά μεγάλου αμερικάνικου εναλλακτικού συγκροτήματος. Και τι έγινε; Το παίρνω πίσω. Για τόσα και τόσα πράγματα μετανιώνουμε και μετανοούμε κάθε μέρα, στο 13ο άλμπουμ των R.E.M. θα κολλήσουμε τώρα;
Στα δεκατρία τραγούδια του 'Around the sun' υπάρχουν τρία υπέροχα singles ('Leaving New York', 'Wanderlust', 'Electron Blue') και όλα τα υπόλοιπα κινούνται σε επίπεδο άνω του μετρίου, σε κλασσικό R.E.M.-ικό επίπεδο δηλαδή, πλην όμως είναι άπαντα αδύναμα με φανερή έλλειψη ψυχής και στόχου!
Επιπλέον, ίσως, για πρώτη φορά σε ένα άλμπουμ τους κάνει τόσο έντονη αίσθηση η συντηρητισμός με τον οποίο αντιμετωπίζουν οι R.E.M. τους εαυτούς τους, την ιστορία της μπάντας, τους οπαδούς τους και ασφαλώς τη μουσική τους. Βοηθάει σε αυτό και ο παραγκωνισμός του Peter Buck (κάθε άλλο παρά πρωταγωνιστεί στο άλμπουμ), ο οποίος αν μη τι άλλο πάντοτε ψάχνεται, πάντοτε κάτι νέο φέρνει στον ήχο του γκρουπ (και ας είναι και εκείνο το καταραμένο το μαντολίνο, αυτό το κάτι νέο!). Εδώ είναι σαν να προσέλαβαν κιθαρίστα με τον οποίο έχουν προηγούμενα και του κρατούν κακία!
Η περιβόητη επιστροφή τους στο μέτωπο του πολιτικού rock ασφαλώς και δεν είναι επαρκής για να σώσει την κατάσταση (ούτε είναι αυτός ο ρόλος της άλλωστε). Ούτως ή άλλως, ο Stipe για δύο πράγματα έγραφε και γράφει σε αυτή τη ζωή, για πολιτική και για μοναξιά. Μάλλον βαρέθηκε την μοναξιά αυτού που γράφει για μοναξιά ο άνθρωπος, βαρέθηκε να τον ρωτάνε και πως αισθάνεται που είναι αμερικάνος και τον κυβερνάει ο Bush και επανέφερε μερικά άλλοτε τυπικά για αυτόν θεματάκια στην επικαιρότητα της στιχουργικής του. Επίσης, να επισημάνω, ότι από τότε που ξεκίνησε να παραθέτει τους στίχους των τραγουδιών του στο booklet του cd, αυτοί φαντάζουν ικανά πιο αδύναμοι, σε σχέση με ότι πιστεύαμε στο παρελθόν.
Νιώθω άβολα καθώς πριν από λίγους μήνες εκθείαζα τους R.E.M. με αφορμή την κυκλοφορία της επετειακής best of συλλογής τους. Ειδικά όμως όσοι έχετε ισχυρούς δεσμούς με το γκρουπ και ανεξάντλητο ενθουσιασμό για το παρελθόν τους, την ιστορία τους και τα σπουδαία τους τραγούδια, είμαι πεπεισμένος ότι θα κουραστείτε αφόρητα με τη νέα τους προσπάθεια. Όπως δείχνουν να κουράζονται και οι ίδιοι, έχω την εντύπωση, έτσι όπως βολοδέρνουν για άπειρους μήνες στο studio πλέον μέχρι να ολοκληρώσουν τις ηχογραφήσεις κάθε νέου τους δίσκου, από το 'Automatic For The People' και μετά.
Δεν είμαι αυτός που θα πει αν ήρθε η ώρα να τα παρατήσουν ή όχι, αν έχουν "τελειώσει" ή αν αξίζει να συνεχίσουν. Απαιτώ όμως να μην ηχογραφήσουν ακόμη έναν υπερβολικά μέτριο δίσκο σαν το 'Around the sun', γιατί τότε θα έχουν πλησιάσει επικίνδυνα την κυκλοφορία του πρώτου του πραγματικά "κακού" άλμπουμ. Και αυτό είναι κάτι που δεν το θέλει κανείς μας, νομίζω!
Καλή τύχη στους U2 αδέλφια!
Υ.Γ. Ασφαλώς και το 'Monster' δεν είναι ο πιο αδύναμος δίσκος των R.E.M. Ποιος τα λέει αυτά; Το 'Up' ήτανε μέχρι πρόσφατα και πλέον του κάνει παρέα το 'Around the sun'!