Car paint scheme
O αγαπητός κύριος Req προτιμά να εμφανίζεται με το συγκεκριμένο προσωνύμιο και όχι με το πραγματικό όνομά του. Μια πράξη που τον τιμά καθώς επιθυμεί να δίνεται βάση μόνο στις μουσικές του επιδόσεις και όχι στην προσωπική του προβολή. Καλός φίλος του Norman Cook, ταίριαξε τα πρώτα του βήματα με τις πρώτες μέρες της Skint και οι πρώιμες κυκλοφορίες του έχουν την υπογραφή της.
Tο "Car Paint Scheme" είναι το δεύτερο άλμπουμ του στη Warp μετά το περσινό, ποιοτικά απλησίαστο, "Sketchbook". Aν αυτό το τελευταίο λειτούργησε ως «μπαμπούλας» για τον ίδιο τον μουσικό, δεν το γνωρίζω. Θα προτιμούσα να έγραφα ύμνους για το "Sketchbook" παρά να χωθώ στα άδυτα του "Car Paint Scheme" για να διαφωτίσω τις ποιότητές του.
Ο εκδότης μας κάποτε είχε ανακαλύψει μια αρχαία σουμεριακή μελέτη, σύμφωνα με την οποία, ένας τρόπος για να εξιστορήσει κάποιος μερικά γεγονότα ήταν να ξεκινήσει από το τέλος. Ασπάζομαι τον συγκεκριμένο τρόπο κα ξεκινώ από τα τρία τελευταία κομμάτια του άλμπουμ, τα οποία αποτελούν τα όρια της μουσικής των Req. Το "Blimpot", για παράδειγμα, συνδυάζει το οργανικό hip hop και το illbient με τέτοια σκοτεινή διάθεση που μόνο οι Spectre κατά το παρελθόν είχαν κατορθώσει. Το "DMX Scratch" απαιτεί μηχανήματα high end για να ξεδιπλωθεί το βάθος του μπάσου και των ψηφιακών ρυθμών. Ένα μουντό, ψυχοπλακωτικό τέμπο που θα άρμοζε να συνοδεύει τα τροματικότερα κινηματογραφικά θρίλερ. Το "CCK Orchestra" από την πλευρά του είναι ο βασικός λίθος ολόκληρου του άλμπουμ. Με αυτό θα έπρεπε να ξεκινά και όχι να τελειώνει. Πρόκειται για την μουσική που κουβαλούν στις πλάτες τους τα θεμελιώδη σωματίδια της φύσης, την οποία καταφέρνουμε και ακούμε υπό συνθήκες άπειρης επιβράδυνσης.
Ολόκληρο το "Car Paint Scheme" χαρακτηρίζεται από τη σκοτεινή διάθεση του δημιουργού του. Μια καταχθόνια, σκυθρωπή ατμόσφαιρα απλώνεται πάνω από τις συνθέσεις ως πέπλο, χτίζοντας ένα ολοκληρωτικό ψηφιακό οργανικό έργο. Τα κρουστά είναι μεταλλικά και γυμνά, τρομακτικά κατά μια έννοια. Το "Cosmic Elements" που στηρίζεται εξ' ολοκλήρου σε αυτά και σε μια παραμόρφωση χαμηλών συχνοτήτων, αποτυπώνει το μουσικό περιβάλλον μιας μαύρης τρύπας. Όλα κυλούν προς την απύθμενη χοάνη και το αδιάστατο σημείο μηδέν. Το "Worthing Line", ξαδερφάκι του προηγούμενου, συμπληρώνει την πεντάδα των βλοσυρών, δύσθυμων αριστουργημάτων του άλμπουμ.
Το "Car Paint Scheme" αποτελεί soundtrack μερικών δυσάρεστων ονείρων γεμάτων αγωνία. Ο ακροατής χρειάζεται κότσια για να το ακούσει και πανίσχυρη θέληση για να μην δελεαστεί, όπως ο Οδυσσέας από τις σειρήνες, και υποκύψει στο ζοφερό του κόσμο. Αλλιώς χάθηκε...
