Ανάμεσα στις pop βρετανικές μπάντες που από τα 80s και μετά έχουν χαρακτηριστεί "cult", οι τρεις σπουδαιότερες είναι οι Television Personalities, οι Times και οι Saint Etienne. Οι Saint Etienne θα μπορούσαν κάλλιστα να ξεπεράσουν τα όρια της cult μπάντας, μια και οι χορευτικές μελωδίες τους άξιζε να έχουν πουλήσει όσο τα εμπορικότερα indie-pop συγκροτήματα.
Ο έβδομος δίσκος τους, το 'Tales From Turnpike House', είναι ένα concept album (και να μην πάει το μυαλό των αρχαιότερων σε δίσκους όπως το 'Tales From Topographic Oceans' των Yes, που έχουμε για πάντα ξεχάσει). Το Turnpike House είναι ένα μπλοκ κατοικιών στο Islington, στο East End του Λονδίνου. Οι Saint Etienne περιγράφουν μια τυπική μέρα, των κατοίκων του, αγγλικές οικογένειες μεσαίας τάξης, από το καλημέρα ('Sun In My Morning') μέχρι το καληνύχτα ('Goodnight').
Ο ρετρό φουτουρισμός των Saint Etienne είναι ακόμη πιο ανοιχτός σε νέους ήχους. Κυριαρχούν το electro-beat και μελαγχολικές μελωδίες επηρεασμένες από την περσινή αναβίωση του Brian Wilson. Οι Saint Etienne ενσωματώνουν ακουστική tropicalia στα 'Sun In My Morning' και 'Side Streets', μέχρι και glam στο 'Last Orders for Gary Stead'. Οι πιο αβίαστες pop στιγμές είναι και οι καλύτερες του δίσκου: Τα ρυθμικά, δροσερά και κεφάτα 'Milk Bottle Symphony' και 'Good Thing' μας επιστρέφουν στον ήχο των πρώτων τους άλμπουμ, με κάπως πιο σύγχρονη παραγωγή, μια ιδέα από την παραγωγή των Royksopp στην περυσινή επιτυχία 'Anniemal' της Annie. Στο ίδιο μήκος κύματος και το ακαταμάχητο electro-pop 'Stars Above Us'.
Η Sarah Cracknell είναι ως γνωστόν μεγάλη pop ντίβα. Η βελούδινη και συγχρόνως λαμπερή φωνή της φωτίζει τις ενορχηστρώσεις των Pete Wiggs και Bob Stanley. Αν έλειπε και το 'Relocate', ντουέτο της με τον David Essex, όπου τίθεται το θέμα της φυγής στην ύπαιθρο, με την Cracknell που θέλει να πάει να φυτέψει λαχανικά και τον Essex που φοβάται ότι θα του λείψουν οι κολλητοί του, θα ήταν καλύτερα.
Δουλειά των Saint Etienne με τέτοια έμπνευση, ζωντάνια και συνοχή είχα να ακούσω από την εποχή του 'So Tough'.