Trvth
...και ξέχνα την ένδειξη 'ακούγεται πιωμένος'. Του Γιάννη Πλόχωρα
Μισό λεπτό να βάλω στο Drinkify τους Servile Sect. Αν δεν το ξέρετε, είναι ένα σάιτ όπου λες ποιό γκρουπ ακούς αυτή τη στιγμή και σου προτείνει το κατάλληλο ποτό, κοκτέηλ ή εκχύλισμα που ταιριάζει στη μουσική ακρόαση. Πχ στον Κέηβ προτείνει φτηνό κρασί, στους Σεξ Πίστολς μπίρα, στους Νιρβάνα μαριχουάνα και πάει λέγοντας.
Οι Σέρβιλ Σεκτ είναι το αγαπημένο μου γκρουπ των 00ς. Τους ανακάλυψα ακούγοντας ένα βράδυ τον WFMU κι έκτοτε είμαι ταγμένος. Πρόκειται για δυο αμερικανάκια που θεωρούν ότι το μπλακ μέταλ είναι η επιτομή του σωστού attitude απέναντι σε οργανωμένες απειλές κατά του ανθρώπου, όπως είναι ο καπιταλισμός, τα πολιτικά συστήματα και οι θρησκείες, μουσικά όμως το παραξηλώνουν σε κάθε τους κυκλοφορία γουέρ νο μέταλ χεζ γκαν μπιφόρ. Ουρλιάζουν, ναι. Κι έχουν και κιθάρες. Αλλά όλ' αυτά ενίοτε. Στην παρούσα κυκλοφορία η πρώτη πλευρά πχ, πάνω από 25 λεπτά μουσικής, δεν έχει τίποτα από τα δυο. Ε και τι μπλακ μέταλ είναι αυτό;
Μα υπάρχει παρεξήγηση: οι Σέρβιλ Σεκτ παίζουν πειραματική μουσική σαν τον Foetus ή τους Coil, απλά μεγάλωσαν με Burzum.
Ο δίσκος που μιλάμε, το Trvth, μονό βινύλιο με πανέμορφο εξώφυλλο, είναι αρκετά διαφορετικός από το εντυπωσιακό τους ντεμπούτο, το Stratospheric Passenger, ένα ποστ μπλακ μέταλ παρανάλωμα ψηφιακών παραμορφώσεων με πρωτόγνωρη κρυσταλλική δομή. Σ' αυτά τα 5 χρόνια, μετά από εμβόλιμες μίνι κυκλοφορίες κι ένα περσινό άλμπουμ, εξίσου ενδιαφέρον, οι δυο σεχταριστές έπιασαν από μια ήπειρο και άρχισαν να μαστουρώνουν χώρια.
Η πρώτη πλευρά του Trvth μιξαρίστηκε, λέει, υπαίθρια στο Νεπάλ, στις όχθες του Γάγγη, στο λάπτοπ του ενός, υπό την επήρεια χασίς. Και το πιστεύω, είναι ακραίο, δύσβατο, πυκνό κι αλλόκοτο space ψυχεδελόπραμα, μια εξομοίωση ενός νέγκατιβ τσίρκου με κλόουν ζόμπι και άλογα απ' τη Γκερνίκα που παίζει σε μουντό σεληνιακό τοπίο ημιτελή έργα του Μπέκετ σε οκτάμπιτο Ατάρι με κολλημένο ριβέρμπ.
Η άλλη πλευρά ανοίγει εκκωφαντικά μ' ένα μπλακ μέταλ εκτόπλασμα, απ' τα καλύτερά τους, που οδηγεί σε ένα εικοσάλεπτο συνονθύλευμα αρνητισμού και ομφαλοσκόπησης, όπου το εκάστοτε τυχόν μέταλ ριφ σου υπενθυμίζει ότι εχμ, έχεις βάλει δίσκο και παίζει, δεν ξέφυγες μόνος σου υπό το βάρος των ραγδαίων κοινωνικοπολιτικών εξελίξεων. Αυξήθηκαν 40% οι αυτοκτονίες φέτος, πρόσεχε, οκ;
...Το Drinkify μούβγαλε αψέντι για τους Κόιλ και αίμα με καφέ (χο χο) για Μπούρζουμ.
Για τους Σέρβιλ Σεκτ το Ντρινκιφάι, σοφά, μου πρότεινε εμφιαλωμένο νερό.