Εντυπωσιασμένος! Μόνο αυτή την λέξη μπορώ να αρθρώσω μετά την εξουθενωτική ακρόαση του νέου cd των Sex Museum... και φαίνεται πως έχει περάσει ένας ολόκληρος αιώνας από τότε που εκείνο το άγουρο 'σκουπιδάκι' στα "Battle of the garages", το 'Drugged personality', γρατσουνούσε τα καλομαθημένα αυτάκια μας!.
Heavy κιθάρες, άγρια φωνητικά, μεσαίων ταχυτήτων ρυθμοί, εξαιρετική παραγωγή από τον leader του γκρουπ Fernando Pardo, υπέροχες μελωδίες, μαγική αστρόσκονη που σκορπίζει απλόχερα η 'μάγισσα' Marta (thanx a lot Marta!) με τα πλήκτρα της και τα ηλεκτρονικά κολπάκια της... και η απόσταση μεταξύ Deep Purple, Iron Butterfly, Taste (ναι, τα φωνητικά μου θύμησαν Ισπανό Rory Gallagher) και Monster Magnet, μοιάζει να είναι μηδενική!!.
Τους είχα ξεγράψει εξαιτίας της κατιούσας πορείας τους που άρχισε μετά το υπέροχο "Independence" και έφτασε στο απογοητευτικό "The fabulous furry". Όμως με το 'Sonic' παίρνουν την εκδίκησή τους (έστω κι αν είναι κρύο πιάτο). Και θα μπορούσα να είμαι πιο γενναιόδωρος στη βαθμολόγησή του αν δεν υπήρχε αυτή η αίσθηση της 'Ισπανίλας' στη κατά τα άλλα φοβερή φωνή του Miguel Pardo, που πιστεύω πως είναι και το μειονέκτημα που τους στερεί τη διεθνή αναγνώριση.
Το εννιάρι το αξίζει το σινγκλ 'Free living' / 'Get lost' (α! ρε να είχε την παραγωγή του "Sonic"...) Το οποίο "Sonic" κερδίζει με άνεση και χωρίς ενδοιασμούς το οχταράκι μου. Και σ'αυτό μέτρησε σημαντικά και το "Cobra song", ένα τραγούδι που πολλοί Έλληνες μουσικοί θα πουλούσαν τα παιδιά τους για να το έχουν στο δίσκο τους!! Σας είπα ότι είμαι εντυπωσιασμένος;