Rain by high lantern

Όσοι (λίγοι) με γνωρίζουν κάπως καλύτερα, ξέρουν ότι δεν ενθουσιάζομαι εύκολα. Ούτε από δίσκους, ούτε από βιβλία, ούτε και από ανθρώπους. Βέβαια τώρα κατά σύμπτωση διαβάζω τον Πίτερ Ουστίνοφ ο οποίος υποστηρίζει με θέρμη ότι ένδειξη γήρανσης είναι το να χάσεις την ικανότητα να ενθουσιάζεσαι... Να ανησυχώ; Τέλος πάντων, εδώ δεν είναι ο κατάλληλος χώρος για αυτο-ψυχανάλυση... Και όμως όπως λέει το κλισέ, κάθε κανόνας έχει τις εξαιρέσεις του (οι οποίες υποτίθεται ότι τον επβεβαιώνουν, αλλά η κυρία Επιστήμη εδώ θα διαφωνήσει κάθετα, καθώς μια εξαίρεση πάντα καταρρίπτει τον κανόνα!) Και αυτή τη φορά λοιπόν δηλώνω ενθουσιασμένος!

Τι σου είναι αυτά τα νιάτα... Ναι δε λέω, καλή και η ωριμότητα, η σοφία που στοιβάζει ο χρόνος, . Ο παλιός ασφαλώς και είναι αλλιώς, έλα όμως που ο νέος είναι ωραίος. Ο "ωραίος νέος" στην προκειμένη περίπτωση λέγεται Sketchie και είναι-δεν είναι 19. Ας ρίξουμε μια κρυφή ματιά στην ταυτότητα του: έτος γέννησης: 1986 (καλά, γεννιόντουσαν παιδιά μετά το 80;;). Εθνικότητα: Βρετανός. Και όνομα ...κολυμπηθράτο John Shetcliffe. Το "Rain by high lantern" είναι η πρώτη μεγάλη του δουλειά καθώς είχαν προηγηθεί δύο EP. Και ακούγοντας το, ένα πράγμα επιβεβαιώνεται. Ότι εκτός από τον έρωτα, το βήχα και το χρήμα, αυτό που δεν κρύβεται είναι και το ταλέντο (αν και όλα τα παραπάνω -πλην του βήχα- σπαταλώνται και χάνονται εύκολα!). Επιπλέον, παρά το τρυφερόν της ηλικίας φαίνεται ότι έχει προλάβει να χωνέψει καλά ακούσματα. Από Sigur Ros, Godspeed, DJ Shadow μέχρι και Pink Floyd πήρε το αυτί μου. Και προϊόντα αυτής της συνάντησης ταλέντου και ακουσμάτων είναι 12 ιδιοφυή instrumental κομψοτεχνήματα. Στα οποία ο ίδιος είναι από μόνος του "μια μπάντα που παίζει τα πάντα", καθώς παίζει μπάσο, πλήκτρα, drums, κιθάρες και έχει κάνει φυσικά και τον προγραμματισμό.

Καιρό είχα πάντως να ακούσω δίσκο χωρίς ούτε μία μέτρια στιγμή, ούτε ένα "γέμισμα". Οπότε μην με φέρετε στη δύσκολη θέση να διαλέξω κομμάτι. Αν επιμένετε πάντως (χεχε, ειδικά εσείς οι "παράνομοι" και νόμιμοι downloaders), μεταξύ ίσων, θα διαλέξω το "Loner Lay Blue" και το "Feud at Saint East's". Μουσική που ισορροπεί στο μεταίχμιο μεταξύ του post-rock και της electronica, με όμορφες μελωδίες υφασμένες από νότες νοσταλγικές σαν παλιές κιτρινισμένες φωτογραφίες. Μια ηχομαγεία... Μουσική που απευθύνεται στο νου, στην καρδιά, στη φαντασία, στο συναίσθημα (παρένθεση: τελευταία όλο και πιο πολύ έχω την εντύπωση ότι το όργανο πρόσληψης της μουσικής έχει μετατοπιστεί στα ...οπίσθια, έχω βαρεθεί πια να διαβάζω για "μουσική που κινεί τα οπίσθια" κλπ κλπ και για τους "επαναστατικούς" γοφούς του Elvis-ίσως και γι' αυτό το ροκ να κατέληξε μια επανάσταση του ...κώλου!). Μιλώντας για επαναστάσεις, έχω την άποψη ότι η μεγαλύτερη επανάσταση στο χώρο της μουσικής συντελείται τα τελευταία χρόνια. Εξελίσσεται όμως υπόγεια, αργά, χωρίς φανφάρες και τυμπανοκρουσίες, σχεδόν ...ρεφορμιστικά (όπως θα έλεγαν με βιτριολικό τόνο οι "πολύ επαναστάτες" σύντροφοι). Μιλάω για τον εκδημοκρατισμό των μέσων παραγωγής της μουσικής. Ο μουσικός όλο και πιο πολύ απελευθερώνεται από το βραχνά των εταιρειών, με την τεχνολογία να δίνει τη δυνατότητα να στήσεις ένα ολόκληρο studio στο σπιτάκι σου. Με δυνατότητες που όλο και αυξάνονται, με τιμές που όλο και πέφτουν (ναι που και που συμβαίναι και αυτό!) και κόβω το κεφάλι μου (πάνω και κάτω!) ότι σε καμιά 20αριά χρόνια δεν θα έχουν σε τίποτα να ζηλέψουν από τα πιο ακριβά σημερινά studio (σιγά την πρόβλεψη θα μου πείτε!) Το ..."try this at home" γίνεται πια πράξη. Και οραματίζομαι ένα μέλλον όπου δεκάδες-εκατοντάδες τύποι σαν τον Sketchie θα ξεπετάγονται από τα προσωπικά τους studio για να μας πουν τις ιστορίες τους και να μοιραστούν με όλον τον κόσμο τα μουσικά τους όνειρα...

Ας ξυπνήσουμε όμως από τα οράματα και ας επανέλθουμε στο δίσκο. Χμμμ, έχω όμως να προσθέσω τίποτε άλλο; Καλύτερα όχι γιατί θα αρχίσω το ...παραλήρημα, τη φλυαρία και την παράθεση επιθέτων! Απλώς θα συμφωνήσω και θα επαυξήσω στα λεγόμενα (γραφόμενα δηλ.) του Πάνου Πανότα ο οποίος πρώτος τον ανακάλυψε μέσα από την σχεδόν ...αιωνόβια στήλη του. "Ξεχάστε ό,τι άλλο κάνετε και βγείτε στο ψάξιμο"... Τι περιμένετε;