Negative Stars/Yfory

Απλό καθαρό ροκ, ή, αν θέλετε και επιθετικούς προσδιορισμούς, πανκ ροκ, ή και heavy psych post punk, όπως χαρακτηρίζει τους πρώτους η εταιρία τους, ή πανκ με reggae στοιχεία, όπως θα χαρακτήριζε κάποιος τους δεύτερους.

Οι κυκλοφορίες τους είναι οι πρώτες κατ΄ουσίαν (οι Skull Practitioners έχουν βγάλει πιο πριν και ένα EP), αλλά τα μέλη τους έχουν ήδη αρκετά χρόνια στην πλάτη τους.

Οι Skull Practitioners είναι ήδη μαζί πάνω από 10 χρόνια. Ο κιθαρίστας τους Jason Victor ήδη από πριν, αλλά και παράλληλα με το εν λόγω σχήμα, ξεκίνησε με τους Miracle 3 του Steve Wynn, και είναι ήδη ο κιθαρίστας της σύγχρονης μορφής των Dream Syndicate, που μάλλον όμως δεν μας θυμίζει τα παλιά μεγαλεία. Όμως στους Skull Practitioners η συνεργασία του ως frontman με τον Alex Baker στα τύμπανα και τον Kenneth Levine στο μπάσο, μας αφήνει με την πιο γλυκιά γεύση, παρότι η μπάντα δεν έχει κάνει ακόμη κανένα μπαμ, και μπορεί και να μην το κάνει ποτέ.

Δυνατά τύμπανα, καθαρή μπασογραμμή, μια κιθάρα που σολάρει ενίοτε ευχάριστα, και φωνές – καθαρές μικρές κραυγές. Παίζουν ροκ, όπως αυτό έφθασε στις μέρες μας. Θυμίζουν τους πάντες, ας μην αραδιάζουμε ονόματα, όσο είναι και μοναδικοί. Από τα λίγα σχήματα που κάποιος θα μπορούσε να πει ότι ακολουθούν το νήμα που ξεκίνησε τη δεκαετία του ‘60 και φθάνει έως σήμερα, μετά την αναγέννηση του πανκ, και τους μικρότερους ή μεγαλύτερους σεισμούς που ακολούθησαν, αδιατάρακτο.

Οι Yfory αντίθετα μοιάζουν πιο πολύ με μια πανκ μπάντα της κλασικής εποχής στην Αγγλία. Η τραγουδίστρια Bryony Beynon με ιστορία σε προηγούμενα πανκ επί το πλείστον σχήματα της Αγγλίας (Good Throb, The Sceptres κλπ.), βρέθηκε στο Βερολίνο, ενώθηκε με τον κιθαρίστα Ramon Babot, κι αυτός με ιστορία σε τοπικά πανκ σχήματα της Βαρκελώνης (Über, Barcelona κλπ.), και μαζί με τους Chris Onton (Diät) και Jan Hellmich (Glaas, Idiota Civilizato), από τοπικά βερολινέζικα σχήματα, δημιούργησαν τους Yfory.

Πρώτο τους single το ομώνυμο ‘Yfory’ με 4 σπιντάτα τραγούδια, όπου χαρακτηριστική είναι η φωνή της Bryony, που τραγουδά - ξερνάει στίχους στα ουαλικά – πράγματι ξένη γλώσσα – και ενίοτε στα αγγλικά, όσο και η κιθάρα του Ramon, που κουβαλάει τη δική της latin παράδοση, μαζί με τα απλά κλασικά πανκ ακόρντα. Ενίοτε δε θυμίζει κλασικό ροκ των 80s, όπως στο ‘Baled Y Dolmen’, φόρο τιμής στην ουαλική θρυλική μπάντα του τότε Datblygu – μπερδεύεται η γλώσσα σου.

Yfory σημαίνει αύριο στα ουαλικά, δεν ξέρω όμως αν αυτή η μικρή κυκλοφορία θα σημάνει κάτι το καινούριο. Προς το παρόν χάνεται μέσα στην πλημμυρίδα των νέων κυκλοφοριών, όπως κι αυτή των Skull Practitioners. Πάντως εμάς μας υπενθυμίζουν γιατί ακούμε ροκ τόσα χρόνια. Γιατί η σωτηρία της ψυχής είναι πολύ μεγάλο πράγμα.

Τελειώνουν τα σύντομα ep – single - τι είναι όλα αυτά, και πάμε στα εικονίσματα. Πέθανε πρόσφατα ο Damo Suzuki (ίσως κάποια στιγμή το MiC να πρέπει να ξεκινήσει νεκρολογίες, σαν τον Ριζοσπάστη, με τους αγωνιστές του ‘21). Κατεβάζουμε τον δίσκο με τις μπάμιες στο εξώφυλλο, και ακούμε το ‘Spoon’ σε κάθε live εκδοχή που υπάρχει. Τέτοιο ροκ παίζουν και οι παραπάνω.

Μπορεί να μη φθάσουν ούτε τα χίλια views για να πάρουν δικαιώματα από το Spotify, δεν πειράζει. Παίζουν για πάρτη τους, και για κάποιους σαν κι εμάς που τους ακούμε και τους ευχαριστούμε.