α) Βγάλτε μια κόλλα χαρτί.
β) Σχολιάστε:
Μετά το απογοητευτικό "NYC Ghosts and Flowers" του 2000 οι Sonic Youth βγάζουν τον καλύτερο δίσκο τους από την εποχή του "Daydream Nation".
Όλο λάθος.
Το "Murray Street" είναι κατά κάποιον τρόπο συνδυασμός παλιότερων και νέων στοιχείων της μουσικής των Sonic Youth.
Σωστό. Μόνο που είναι ο πιο «εκ του ασφαλούς» ηχογραφημένος δίσκος τους, αυτός στον οποίο ριψοκινδυνεύουν λιγότερο. Η μουσική σχεδόν χάνει το νόημά της όταν η μπάντα ακολουθεί την πεπατημένη και δεν αναζητεί νέους τρόπους προσέγγισης. Το πιο χτυπητό ελάττωμα του Murray St. βρίσκεται στο "Plastic Sun" της Kim Gordon, τραγούδι που προφανώς προσπαθεί να αναβιώσει τη θορυβώδη στάση παλιότερων εποχών αλλά τελικά του λείπει ο τσαμπουκάς. Τουλάχιστον στο "Radical Adults Lick Godhead Style" ροκάρουν πιο αξιοπρεπώς.
Τα δυο πρώτα τραγούδια δεν θυμίζουν Pavement;
Δηλαδή οι Sonic Youth επηρεάστηκαν από τους Pavement, οι οποίοι είχαν επηρεαστεί από τους Sonic Youth. Νομίζω ότι στα κουλτουριάρικα αυτό λέγεται «αντιδάνειο».
O O'Rourke είναι επίσημα πλέον το πέμπτο μέλος του γκρουπ: Ακούγοντας το"NYC Ghosts and Flowers" αυτό είναι ολοφάνερο.
Όποιος απάντησε ΝΑΙ ή πολύ μάγκας είναι ή ψεύτης. Ως γνωστόν οι δεύτεροι είναι πολύ περισσότεροι από τους πρώτους. («Οι μάγκες δεν υπάρχουν πια/ τους πάτησε το τρένο» Ν. Παπάζογλου . «Ποιος το είπε για τους μάγκες πως χαθήκανε/ ποιος το είπε πως τα τρένα τους πατήσανε/ Ποιος το είπε πως οι μάγκες χρεωκόπησαν/ και οι ψευτοκυριλέδες τους εκτόπισαν» Σ. Διονυσίου).
Τα καλύτερα τραγούδια του δίσκου:
Τα "Karen Revisited" και "Sympathy For The Strawberry". Αν και η σωστή απάντηση πρέπει να είναι «περί ορέξεως κολοκυθόπιτα».
Οι Sonic Youth δεν είναι κατά βάση, θόρυβος;
Πράγματι. Στις καλές τους, τον χαλιναγωγούν και τον μετατρέπουν σε ομορφιά. Στις κακές τους, ο θόρυβος είναι απλά... θόρυβος.
Οι Sonic Youth έχουν πλέον 21 χρόνια ζωής. Σε αντίστοιχη περίοδο οι Rolling Stones ηχογράφησαν το "Dirty Work" και ο Dylan το "Infidels".
Πάλι καλά.
Πάντως ένα εφταράκι το αξίζουν, έτσι;