Horseflies Flies

Να διευκρινίσουμε αμέσως πως το πιο άξιο λόγου, απορίας μα και προσοχής περικάλυμμα του πανκ, ή ό,τι εννοήσαμε ανά τις εποχές ως τέτοιο τέλος πάντων, είναι ο αρτίστικος πειραματισμός. Τύπου The Ex, και λίγο πιο πέρα.

Άλλωστε δεν απεγράφη και ποτέ πλήρως ο μεσοχώρος μεταξύ Dog Faced Hermans και Crass. Το πόσους και ποιους περιλαμβάνει δηλαδή. Ο ζητούμενος αριθμός έγινε απλά φήμη. Το περιεχόμενο της οποίας μένει όπως ακριβώς εξυπηρετεί να μένει, απροσδιόριστο.

Κάπου εκεί, πάντως, εμπίπτουν κι οι SORK. Πρόκειται για τρίο απ' το Γκέτεμποργκ, δημιουργημένο το '08 και με αναλογία φύλων στα μέλη του 2:1 υπέρ του γυναικείου. Οι Magdalena Agren (φωνητικά, τρομπόνι, στυλόφωνο, synthesizer), Helena Engaras (μπάσο, όργανο) και Pontus Torstensson (ντραμς, Monotron, φωνή) παρουσιάζουν την ευσταθή ισορροπία ομάδας που κερδίζει επαίνους. Αν και μοιάζουν όλοι τους με ταυτόχρονους πρωταγωνιστές, τελικά αυτό είναι κομμάτι του μυστικού τους (όπως και το ότι συνεχώς σου θυμίζουν πράματα ακούγοντάς τους).

Γιατί μόλο που δεν χρησιμοποιούνται κιθάρες, ο ήχος των SORK βγαίνει σαν να παίζουν περισσότεροι αντί για τρεις μουσικοί. Γεμάτος, γωνιώδης, ταχύς σε στιγμές, αλλού πολυσύνθετος.

Οι Σουηδοί λατρεύουν να επαναστατούν μ' ένα ρεπερτόριο θεσπέσιων θεατρινισμών. Δοθείσης της κάθε ευκαιρίας το διοχετεύουν στα κομμάτια τους. Το συναντάμε στην ερμηνεία της Agren - με τις, από κάθε τυπική άποψη, παραπομπές στο αμερικάνικο no wave. Στις γέφυρες πλήκτρων και τρομπονιού ανάμεσα στους στίχους της ίδιας. Στις προβεβλημένες γραμμές της Engaras στο μπάσο. Στις αρθρώσεις και στα μαρς του Torstensson.

Το "Horseflies Flies" περιέχει μόλις οκτώ τραγούδια. Είναι θα λέγαμε τραγούδια για λεπτολόγους τής, καλώς κρυπτόμενης ενίοτε, τήρησης της ουσίας στη μουσική. Μέσα τους δεν παρατηρούμε απλώς την έμφαση στο μελωδικό θόρυβο και στην βρωμιά, αλλά την έμφαση στο τραύμα καθαυτό και στον εξαγνισμό. Τούτο είναι το τρανό ρεφρέν των SORK. O κύριος λόγος για να παρουσιαστούν σήμερα στο MiC (ο δευτερεύων είναι η εξαιρετική παραζάλη του "Shooting Star", ή μήπως ισχύει το ανάποδο;).

Η σημαντικότερη αρετή του "Horseflies Flies", επομένως, βρίσκεται στο ότι αυτό που θέλει να πει το λέει ρητά, με κινήσεις ακρίβειας κι επιχειρηματολογώντας τόσο όσο χρειάζεται. Οι SORK πειραματίζονται μεν, σ' ένα πείραμα ενάντια στη λήθη που αποφέρει κάποιο φανερό και ξεκάθαρο αποτέλεσμα δε. Και πάντοτε γράφοντας με πάθος συνθέσεις που συνήθως περνάνε τα τρία όχι όμως και τα τέσσερα λεπτά.

Μπορεί πλέον τα νέα γκρουπ να βαδίζουν σε δρόμους αφύσικα σύντομους (μερικές φορές). Εν προκειμένω σ' έναν δίσκο ημίωρης διάρκειας. Επιπλέον, οι SORK έχουν όλες κι όλες 13 κυκλοφορημένες συνθέσεις σε ζωή εξαετίας. Μόνον και μόνον απ' τα λιτά νούμερα φαίνεται μικρό το φετινό τους βήμα αλλά φαίνεται έτσι και για έναν ακόμη λόγο: παρόλο τον χρόνο που πέρασε από κείνο το split του '11 με τους Surplus People (παλιότερο σχήμα των Magdalena Agren και Helena Engaras) βρέθηκαν να συνεχίζουν πάλι σε μικρή εταιρεία, τη γερμανική Kapitan Platte, για την καινούργια τους δουλειά.

Το οριστικό συμπέρασμα όμως έχει διαφορετικά. Πως κάτι μεγαλύτερο απ' ό,τι συνέβη εδώ είναι να γεννηθεί. Διότι, αντίθετα με τη συλλογιστική προηγουμένως, το βήμα του παρόντος άλμπουμ πείθει για ένα μέλλον το οποίο φαντάζει από τώρα ενδιαφέρον και πιθανόν αρκούντως συναρπαστικό για να το περιμένουμε να 'ρθει κανονικά και στην ώρα του.