Η ανακάλυψη λογοτεχνικών διαμαντιών εν έτει 2000 αποτελεί ένα από τα σπανιότερα φαινόμενα. Αν μάλιστα μιλάμε για αποκάλυψη άγνωστων λογοτεχνικών διαμαντιών, τότε πρόκειται για τον ορισμό της σπανιότητας. Κι όμως, ως εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα, μπορούμε ακόμα και σήμερα να ανακαλύπτουμε γραφές χωρίς να χρειαστεί να μας τις κάνει ντελίβερυ κάποιος εκδότης ή να μας τις πασσάρει η βιτρίνα ενός σούπερ βιβλιομάρκετ. Πρόκειται για χειρόγραφα ποιήματα μηδέποτε εκδοθέντα ενός ταξιδεμένου και ταλαιπωρημένου ανθρώπου ονόματι Αλέξανδρος Μοντεσάντος. Τα περιπετειώδη αυτά στιχήματα, καλλιτεχνημένα με ομοιοκαταληξίες και γραμμένα στην ταξιδιάρικη ναυτική γλώσσα βρέθηκαν στα χέρια του πατέρα του Δεμπόνου ως προσφορά από τον ίδιο τον ποιητή. Ένας ποιητής στον αντίποδα του Καββαδία, αποδράσας εν έτει 1963 από κάποιο ψυχιατρείο όπου οδηγήθηκε χτυπημένος από την πιο άτιμη θαλασσινή λάμια: το όνομά της λέγεται αρρώστια της λαμαρίνας. Φανταστείτε, υπάρχουν πάντα άνθρωποι που νοιώθουν ναυτία στη στεριά. Ουράκας είναι ένα ηφαιστιογενές νησί του Βόρειου Ειρηνικού και ... το ταξίδι αρχίζει. Περιλαμβάνεται χάρτης, γλωσσάρι, οι στίχοι καλλιγραφημένοι από τον ίδιο τον ποιητή, αν κατάλαβα καλά, και φυσικά μουσική. Μπάλλοι και μπαλλάντες, νάνοι και νανουρίσματα, λίγη καντάδα, λίγο βαλς, μερικά ομιχλώδη οργανικά. Συγκινητική έμφαση δίνεται στο Επτανησιακό και δη Κεφαλονίτικο στοιχείο - βλέπετε ο Μοντεσάντος ήταν Κεφαλονίτης και εδώ θυμάμαι αυθόρμητα έναν άλλον διαφορετικά «αδικημένο», το Δημήτρη το Λάγιο που έδωσε πνοή στη μουσική του ανασταίνοντας τη Ζακυνθινή μουσική. Βέβαια μ' όλη αυτή τη μυθολογία θα περίμενε κανείς ένα περισσότερο συναρπαστικό μουσικά ταξίδι, όπως ήταν ας πούμε η Αιολία του Μιχάλη Νικολούδη. Εδώ τα τραγούδια θυμίζουν την ποιοτική, ήρεμη, Χατζιδακική τραγουδοποιία, ειδικά του πρώτου μισού της δεκαετίας του 70. Βασική ψυχή ο Δεμπόνος που παίζει και κιθάρες μπάσα και μαντολίνα, στο τραγούδι συμμετέχουν οι Χαρά Δημοπούλου, Μαρία Τσίμα και Ταξιάρχης Χάνος, στις μαγνητοταινίες ο συνεχώς δραστήριος Αντώνης Λιβιεράτος, στο σαξόφωνο ο γνωστή καραβάνα Θοδωρής Ρέλλος και ακόμη οι Κώστας Ράπτης (ακορντεόν), Γιώργος Κίτσιος (βιολί, βιόλα) και Νατάσσα Δίπλα (κρουστά, βιμπράφωνο). Ο δίσκος κυκλοφορεί από τη «Στιγμή», που ως τώρα είχε συμμετοχή στα θεατρικά δρώμενα. Η πρώτη λογοτεχνική εμφάνιση ανέκδοτου λογοτεχνικού κειμένου και δη μελλοποιημένη αποτελεί πρωτοτυπία που ανάλογη περίπτωση δε μπορώ να θυμηθώ στο πρόσφατο παρελθόν. Αν γνωρίζετε κάτι αντίστοιχο γνωστοποιήστε το!