Όνομα και προηγούμενη ειδικότητα : Ludovic Navarre, DJ.
Προηγούμενα σχήματα : Sub system (ντουέτο), Deep Side, Soofle, Modus Vivendi, LN's, Nuages, D.S., Hexagones, όλα με ΕP (βασικά μόνος του). Αρχή το 1991.
Συνομοταξία : French Touch, δηλαδή η δεν - μπορούσαν - αν - δεν - της - δώσουν κάποιο - όνομα Γαλλική λάιτ ελεκτρόνικα σκηνή. Παλαιότερα house, dub, blues. Για τώρα, βλ. πιο κάτω.
Στόχος : «Έφτασε κάποια φάση που το τέκνο χτυπούσε 150 bpm το λεπτό. Κάποιος έπρεπε να το ηρεμήσει».
Από πότε St. Germain; Από το 1995 με μια παρέα πνευστοφόρων και περκασσιονιστών που όπως φαίνεται είχαν κοινές jazz λατρείες.
Επηρεαστής σε : Daft Punk, Air, Dimitri from Paris - όλοι το παραδέχονται ανοιχτά.
Προγενέστερη δισκογραφία: το μοσχοπούλητο 'Boulevard' (Play it again Sam, 1995) που διάφορα αγγλικά (άρα αντιγαλλικά) έντυπα το έβαλαν στους δίσκους της χρονιάς και το 'From Detroit to St Germain', στην F Communications του Laurent Garnier το 1999.
Εταιρεία : Blue Note. Συνωνυμία με ένα από τα σημαντικότερα jazz labels της Αμερικής; Όχι, είναι η αληθινή.
(Μουσικοί) βίοι παράλληλοι : Etienne de Crecy, Christian Vogel.
Συνεργασίες : Shurik'n, Imhotep, Goo.
Σχόλιο : Να μου το θυμηθείτε πως σε λίγο θα μιλάμε για μαύρη ηλεκτρόνικα και τούτο δω θάναι σημείο αναφοράς, από την περισσότερο προσιτή πτέρυγά της. Ετούτος ο Γάλλος (προφανώς καταναλώθηκε πολλή τρελλή γελάδα από τους Γάλλους, εξ ου και η οργασμική βλάστηση της σκηνής τους) δεν κάνει τίποτα πρωτότυπο αλλά δοσολογεί τόσο σωστά τα υλικά του ώστε να βγαίνει κι από πάνω. Φτιάχνει ένα ευκολόπεπτο χαρμάνι που μπολιάζει κάμποση ρυθμική jazz, διανθίζει με έντεχνο παρισινό χάουζ, γυαλίζει με '90ς άσιντ τζαζ και δε λέει όχι σε προσεκτικές μπλουζ πιτσιλιές. Το αποτέλεσμα, ένα κομψευόμενο και ντιλετάντικο χάοζ μέσα στο οποίο είναι φανερό ότι επιθυμεί να αποτίσει διάφορους μίνι φόρους τιμής : στη Marlena Shaw (η φωνή της στο 'Rose rouge'), στον Duke Ellington, στους τζαζ ξυλοφωνίστες (Latin note), στη διαμαντένια σόουλ ('Sure thing', ένα πραγματικό 'Mayfield mayflower'). Στο τέλος έχει αφαιρέσει κάθε επιχείρημα σε αυτούς που λένε ότι η electronica απευθύνεται σε λίγους.