Deep down and dirty

«Ποια σκοτεινή ιστορία κρύβεται πίσω από τα εννιά χρόνια που μεσολάβησαν για να κυκλοφορήσει το επόμενο έργο των STEREO MC'S; Αναμειγνύεται στην υπόθεση αντίστοιχος βρετανός Λυμπέρης; Μήπως υπάρχει κάποια γυναίκα - οδοντίατρος ειδικευμένη στην ανόρθωση του αμφιβληστροειδούς; Ή περίμεναν να συγκεντρώσουν τις απαραίτητες υπογραφές; Αναγκάστηκαν να καταφύγουν στην επίσπευση του Συνεδρίου του συγκροτήματος; Περίμεναν να καταργήσουν οι εκδότες των ιλουστρασιόν περιοδικών, τις κοσμικές στήλες;

Καμία απάντηση στα καυτά ερωτήματα της ακόμη πιο καυτής επικαιρότητας. Τηρούν σιγή μπαγιάτικου ιχθύος. Το μόνο που είπαν σε συνέντευξή τους στο αναξιόπιστο BBC, είναι ότι όλο αυτό το διάστημα δεν διέκοψαν την επαφή τους με την μουσική. Έκαναν άφθονα remixes και djing (μάλιστα σαν απόδειξη των ισχυρισμών τους ανέφεραν το άλμπουμ τους για τη σειρά DJ KIKCS), μπαινόβγαιναν στο στούντιο για να κάνουν δοκιμαστικές ηχογραφήσεις κάποιων ιδεών τους αλλά τις άφηναν μισοτελειωμένες και τέλος μερικές περιοδείες με dj set. Η πιο απίστευτη δήλωσή τους είναι βέβαια, πως καθυστέρησαν γιατί είχαν μπει σε τούνελ μη-έμπνευσης και μόλις κατάφεραν να αποκαταστήσουν μια καθαρή επικοινωνία μεταξύ τους, άρχισαν να ηχογραφούν και να ολοκληρώνουν τα τραγούδια. Έτσι λοιπό έσκασε το «DEEP DOWN AND DIRTY», που περισσότερο είναι συνέχεια του «CONNECTED», παρά διακλάδωσή του.
Για την ιστορία του πράγματος να αναφερθεί ότι ο βασικός πυρήνας εξακολουθεί να είναι ο ίδιος, δηλαδή ο Rob Birch, o Nick Hallam, η Cath Coffey και ο ντράμμερ Owen Rossiter (τα ονόματα αυτά είναι της Α.Τ. και όχι τα παρατσούκλια τους στην πιάτσα), γεγονός που εξηγεί και δικαιολογεί την ηχητική ομοιότητα. Και πάλι χρησιμοποιούν πραγματικά όργανα και όχι μπλιμπλίκια για τις ηχογραφήσεις τους, και κινούνται στα γνώριμα χωράφια: υπνωτικό mid-tempo, χαλαρή free-style ερμηνεία των στίχων με μια ιδέα rap, ρυθμική βάση από απέριττα τύμπανα και επαναλαμβανόμενες γραμμές μπάσου, soulful φωνητικά από τρεις όμορφες (η Cath Coffey και δύο καινούργιες), παρεμβολές κρουστών, και πλήκτρα για ονειρική ατμόσφαιρα. Σημαντικός ο ρόλος του πιάνου στο 'We belong in this world together' και στο 'Sofisticated', διακριτική κιθάρα στο 'Breeze', το εισαγωγικό riff στο 'Running' (που ίσως είναι το ποιο ξεσηκωτικό track του άλμπουμ), μοιάζει σηκωμένο από το Jesus Christ Superstar, groovy πνευστά στο 'Graffiti part one' που μοιάζει να διαχέεται στο 'Graffiti part two', επιβλητικά έγχορδα στο 'Unconscious' και στο 'Right effect' που σβήνει με επιθετικά φωνητικά και στίχοι τρέλας στο 'Traffic'. Το «DEEP DOWN AND DIRTY» δεν είναι άσχημο. Μια χαρά γλύκα είναι. Απλά, προηγήθηκε το «CONNECTED».