Οι Stereo Total είναι ζευγάρι μουσικής και ζωής. Εκείνος γερμανός, εκείνη γαλλίδα. Στο βιογραφικό τους, αναφέρεται εκτός των άλλων ότι έπαιξαν support στους Strokes. Επίσης ότι συναντήθηκαν σε ένα φούρνο στο Βερολίνο. Εκείνη έπαιζε σε ένα γυναικείο punk συγκρότημα, τις Lolitas (πρωτότυπο όνομα, δεν μπορείς να πεις!) και εκείνος είχε ένα project με το ευφάνταστο όνομα Sigmund Freud Experience. Το ειδύλλιο που τους προέκυψε τους οδήγησε σε κοινή μουσική πορεία και η πρώτη απόπειρα ηχογράφησης ήταν μια συνταγή μαγειρικής στην οποία κάθε υλικό ήταν ουσιαστικά παραπομπή στο sex. Το 1995 κυκλοφόρησε το πρώτο 45-EP τους με τέσσερα tracks, στα οποία παραγωγός ήταν ο Alex Chilton (αξιοσέβαστο κεφάλαιο της rock κοινότητας) που έπαιζε τύμπανα σε ένα από αυτά.
Ακολούθησαν 5 LPs και πρόσφατα φιλοδώρησαν τη μουσική βιομηχανία με το καινούργιο τους "Do the bambi", στο οποίο αναγνωρίζεις τα βασικά στοιχεία που υπήρχαν και στις προηγούμενες δουλειές τους. Δηλαδή rock 'n' roll, punk γερμανικής χροιάς, electropop, γαλλικό τραγούδι παλιότερης εποχής, παρωχημένα synths και προχωρημένα όργανα τεχνολογίας-μουσικής. Ακόμη όσον αφορά την ηχογράφησή του, πραγματοποιήθηκε στο οικιακό στούντιο και στην κρεβατοκάμαρα (άραγε τι κόλπα έκαναν στο κρεβάτι όταν ηχογραφούσαν και πόσο τους βοήθησαν στην έμπνευση και στην εκτέλεση;). Η σχέση τους με τη σύγχρονη τεχνολογία σαν μουσικό βοήθημα περιγράφεται στην ατάκα του Brezer: "Θέλουμε να έχουμε όσο το δυνατό περισσότερη βοήθεια από την τεχνολογία, ώστε στο τέλος να μισήσουμε την τεχνολογία".
Όσον αφορά την παραγωγή, γενικός κανόνας, βάσει δήλωσής τους, είναι ο μινιμαλισμός και η προσπάθειά τους ο ήχος να ακούγεται αυθεντικός και ερασιτεχνικός, ειρωνικός και επιδραστικός. Κατά πόσον ισχύουν αυτά; Λίγο μεγαλόπνοα ακούγονται και μάλλον ανήκουν στη σφαίρα των ευσεβών πόθων, καθώς στο "Do the bambi"φαίνεται να συγχέεται το απλό με το απλοϊκό. Τύμπανα, κιθάρες και πλήκτρα είναι τα κυρίαρχα στοιχεία, με λίγη δόση από μπλιμπλίκια, σε ολιγόλεπτες συνθέσεις που μοιάζουν να είναι απόρροια διεκπεραίωσης και όχι έμπνευσης. Το βασικό σημείο που χωλαίνουν είναι οι φωνητικές μελωδίες. Ανούσιες και ανεστίαστες, φλερτάρουν με την προχειρότητα και αντί να απογειώνουν τις συνθέσεις, τις πλαδαρεύουν και τις καταδικάζουν να έρπουν σε πηχτή αδιαφορία. Συμπαθητικές στιγμές το instrumental 'Orange mecanique', το 'Helft mir', στο οποίο τα μπλιμπλίκια προδίδουν μια ιδιόμορφη χροιά θεατρικότητας και το 'Mars rendez-vous' με την παγωμένη διφωνία που καταργεί οποιοδήποτε συναίσθημα.
Οι στίχοι είναι στα γαλλικά και στα γερμανικά και καλύπτουν ευρεία γκάμα θεμάτων όπως το sex, ο έρωτας, το sex, ο έρωτας, ο κινηματογράφος, το sex, ο έρωτας, η στυγνή καθημερινότητα και άλλα παρεμφερή.
Δεν ξέρω αν οι Stereo total ηχογράφησαν το "Do the bambi" λόγω εσωτερικής ανάγκης ή για την πλάκα τους. Αλλά και στις δύο περιπτώσεις το αποτέλεσμα δεν ανταποκρίνεται σε υψηλές προσδοκίες. Ίσως την επόμενη φορά τα καταφέρουν καλύτερα.