Creatures of an hour
Ντεμπούτο λονδρέζων από γνωστή εταιρεία του Seattle. Του Γιώργου Μπέη
Πόσες προσπάθειες -από την πλευρά του δημιουργού- για την αναβίωση της ατμόσφαιρας και του ύφους μιας περιόδου δεν είναι καταδικασμένες σε αποτυχία. Από την άλλη -την πλευρά του ακροατή- πόσες φορές, παλιές 'αγάπες' δεν ακούγονται σήμερα αδύναμες και ευάλωτες σε σκληρές κριτικές. Τελικά έχει αλλάξει η αισθητική του πράγματος, ή το κριτήριο του δέκτη;
Απάντηση δίνουν οι Still Corners, γεφυρώνοντας ταυτόχρονα ένα κενό 20ετίας περίπου. Με μια σχετική εμμονή στα γυναικεία φωνητικά και με φανερή αδυναμία στα γκρουπ, που στο πέρασμα από τα 80's στα 90's, μας ξεδίψασαν με μελωδίες, θεωρώ ότι μόλις άκουσα το καλύτερο debut άλμπουμ του είδους εδώ και χρόνια.
Οι τύποι από το Λονδίνο ως ώριμοι κληρονόμοι των Lush, των Swallow και πολλών άλλων, ήρθαν να αποκαταστήσουν την τιμή της dream pop, αυτού του φτωχού μπάσταρδου της οικογένειας dark.
O Greg Hughes γράφει, η Tessa Murray εκτελεί. Συνταγή δοκιμασμένη. Δέκα πυκνά κομμάτια με 0% φύρα. Σαν βραδινή επίσκεψη στον βοτανικό κήπο του κηπουρού Tim Burton. Κάθε υβρίδιο βασίζεται σε έναν γερό κορμό επαναληπτικότητας του Hughes και το μελωδικό του φύλλωμα πλέκεται και αναπτύσσεται καθ' ύψος με γλυκούς και αισθησιακούς ψιθύρους της Murray.
Πριν απ'όλα βέβαια, επιβάλλεται μια μαγνητική τομογραφία με το "Cuckoo" (με την νοσοκόμα μαζί, εννοείται). Μήπως το κομμάτι αφιερώνεται στο "Cuckoo" των Curve; Στα σκοτάδια αχνοφαίνονται κάτι κιθάρες από Heart Throbs, κάτι φωνούλες από Cranes και Chandeen. αλλά είναι λάθος να κοιτάς το δέντρο και όχι όλο τον βοτανικό κήπο. Μοναδική εξαίρεση το Joy Divisioνικό "Submarine" που μπήκε τελευταίο για τους αχόρταγους.
Η διάρκεια της όλης βόλτας είναι μόλις 30 λεπτά και κάτι. Τα κομμάτια δεν κουράζουν σε καμιά περίπτωση ούτε τους πιο ανυπόμονους και δεν κοιμίζουν με μακρόσυρτα μελαγχολικά κλαψουρίσματα. Αντίθετα το τέμπο που κρατάνε με τύμπανα και κιθάρες σε κρατάει σε εύφορη εγρήγορση που μόνο τα φωνητικά χάδια της Tessa μπορούν να σε συγκρατήσουν.
Ο Hughes μπορεί να εμπνεύστηκε από το Nouvelle Vague γαλλικό σινεμά και το Italian Horror (που κόσμησαν με σκοτεινά σκηνικά το άλμπουμ) αλλά ταυτόχρονα αφήνει πολλά περιθώρια να δημιουργήσεις τις δικές σου διαδρομές, με επαναληπτικές, εμπνευστικές ακροάσεις.
Μπορεί να άργησε η κυοφορία για δημιουργίες σαν το "Creatures of an Hour" αλλά άξιζε τον κόπο η αναμονή. Όχι μόνο για το αποτέλεσμα αλλά και για την προοπτική που αφήνει να φανεί. Τυχεροί και οι πιτσιρικάδες που θα φάνε τα κολλήματά τους με την ερωτεύσιμη Tessa.
