I'm what's there to show that something's missing
Η μουσική κατηγορία στην οποία ανήκει ο Styrofoam είναι λέει η "Indietronica". Έχω σοβαρές αμφιβολίες ως προς το πόσο όλες αυτές οι εξυπνάδες βοηθάνε να καταλάβουμε περί τίνος πρόκειται, τη στιγμή που οι κατηγορίες και υποκατηγορίες κοντεύουν να είναι περισσότερες από τα γκρουπ και τους μουσικούς.
Από τη συμμετοχή του στη συλλογή του 2002 'The academic rise of falling drifters', με remixes στους Giardini di Miro, έγινε φανερό ότι ο Styrofoam - Arne van Petegem ήταν ένα βήμα μπροστά από τους υπόλοιπους μπλιμπλικάδες της Morr Music και ότι οι συγκρίσεις με γκρουπ όπως οι Notwist και οι Lali Puna είναι αναπόφευκτες. Λόγω της οικειότητάς του με τους υπολογιστές, ο Styrofoam είναι πιο κοντά στον ηλεκτρονικό των Notwist, Martin Gretschmann - Console.
Σε σύγκριση με τα 'The Point Misser' (2000) και 'A Short Album About Murder' (2001), το 'I'm What's There to Show That Something's Missing' (2003) είναι λιγότερο κλειστοφοβικό, τα φωνητικά είναι περισσότερα και λιγότερο σφιγμένα, τα μπλιπς, μπλινκς, μπουρμπούχας (burbujas: μπουρμπουλήθρες στα ισπανικά) και οι αρμονικές ανακυκλώσεις συνδυάζονται περισσότερο από άλλοτε με συμβατική pop - πιο συγκεκριμένα ο Styrofoam πλησιάζει εδώ την electropop των 80s.
Όπως υποψιάζονται όσοι έχουν ήδη ακούσει Styrofoam, το 'I'm What's There to Show That Something's Missing' είναι λεπτό, τρυφερό κι αεράτο. Τίποτε δεν έχει αφεθεί στην τύχη και τα συναισθηματικά σκιρτήματα δεν είναι πολλά.
Ο Arne van Petegem ξεκίνησε ως κιθαρίστας, μετά το γύρισε στα ηλεκτρονικά, εδώ σε αρκετά κομμάτια παίζει ακουστική κιθάρα, αποδεικνύοντας για άλλη μια φορά ότι τα όρια μεταξύ ηλεκτρονικής και κιθαριστικής μουσικής είναι περισσότερο κατασκευάσματα του μυαλού μας.
Το 'I have to keep reminding myself to be pleased', με μελωδικά στριφογυρίσματα που δίνουν ψυχεδελικό άρωμα και το ζωηρό 'If I Believe You' με άφθονες electropop συμβάσεις, παρότι προσθέτουν ποικιλία δεν είναι από τις πιο πετυχημένες προσπάθειες εδώ.
Τα δυο πρώτα τραγούδια του δίσκου - ραφινάτη ποπ με click'n'cut παιχνιδίσματα σπάνιας κομψότητας - είναι αρκετά για να κολλήσει κανείς στο 'I'm What's There to Show That Something's Missing' και να το αναδείξουν σ' έναν από τους αγαπημένους μου δίσκους τη χρονιά που πέρασε.
