Youth Is Only Ever Fun In Retrospect
Και κάπως έτσι ψαλιδίζονται μερικές (υπέρμετρες) φιλοδοξίες... Tου Θανάση Παπαδόπουλου
Time takes a cigarette, puts it in your mouth…
Είπα να το αρχίσω ποιητικά και χρειάστηκα άνωθεν βοήθεια…
Έφυγε με γκρίνια και μαυρίλα ο παλιός ο χρόνος (κάπτεν μιζέριας στην ανασκόπηση εγώ), αλλά ήρθε ο νέος με τα δώρα, οπότε ευκαιρία να ασχοληθούμε με κάτι αισιόδοξο…
Αρένες και στάδια ονειρεύονται όσοι παρουσιάζουν/προβάλλουν τους - εκ του Reading ορμώμενους - εικοσάρηδες Sundara Karma. Κάπως κωμικό που ασχολούνται με τέτοια πριν καλά-καλά κυκλοφορήσει ο πρώτος δίσκος τους, από την άλλη όμως, οι Sundara Karma παίζουν μαζί από τα 14 τους και έχουν ήδη εκδώσει singles και Eps (από όπου προέρχονται και κάποια τραγούδια του ‘Youth Is Only Ever Funin Retrospect’).
Το τσιγάρο του Bowie στην αρχή, ίσως ήρθε συνειρμικά (‘Cigarettes and Alcohol’) για τις τύπου Oasis υπέρμετρες φιλοδοξίες του group. Με λιγότερη “αλητεία” και πιο φιλοσοφικές και καλλιτεχνικές αναζητήσεις οι Sundara Karma: Πλάτωνας στο “Flames”, Σαίξπηρ στο "Loveblood" κλπ. Ως προς τη μουσική, λίγο 90s britpop, Killers, πολύ Arcade Fire, όλα σε χειρότερη έκδοση. Δεν πολυπειράζει, ο πρώτος δίσκος είναι ακόμη. Αυτό που πειράζει, είναι το τραβηγμένο από τα μαλλιά “anthemic” στιλ, πανταχού παρόν και σε εκνευριστικό βαθμό: μονοτονία, έλλειψη προσωπικότητας και πολύ κακό για τα τίποτε.
Αν από το ξεκίνημα η έρευνα αγοράς (πώς, ας πούμε, θα καλυφθεί το κενό που θα αφήσουν οι Maccabees) υπερισχύσει της μουσικής…
Oh, no, no, no, you're a rock 'n' roll suicide.
