Cd 1: 1. Public Enemy - Gotta Give The Peeps What They Need, Masters Of Illusion - Bay-Bronx Bridge (Bhongra Remix), Gescom - Mag (ae Remix), Push Botton Objects - ATP Track, Jim O'Rourke - Call Up On Your Sisters, O.S.T. - DfDE, Made - Type Tactical, Dr Dooom - Leave Me Alone (Peanut Butter Wolf Remix), Stasis - Artifax
Cd 2: BFC - Please Stand By, Anthony 'Shake' Shakir - Ghetto Features (Go Figure), Mark Broom - Translucid, Disjecta - Tiny Elements, Autechre - /]{- /]() excerpt, Earth - Dissolution III (Oversaturated Intervallic Collisions), Bola - Magnasushi, Pita - Atipfin, Baby Ford - Serpentine Tale, Hecker - Stocha Acid
Δεν έχει περάσει ούτε μια δεκαετία από τότε που τα φεστιβάλ ηλεκτρονικής μουσικής αποτελούσαν πρωτοποριακά «υπόγεια» δρώμενα μιας ολόκληρης γενιάς. Eίχαν βρει πρόσφορο έδαφος ακόμη και στους λάτρεις της ροκ και ποπ μουσικής, ίσως επειδή αυτοί οι τελευταίοι είχαν βαρεθεί την επανάληψη και τους περιορισμούς των αναλογικών οργάνων. Eξελίχθηκαν όμως ραγδαία, γιγαντώθηκαν, πολλαπλασιάστηκαν και έχασαν την ανατριχιαστική αίσθηση του παρελθόντος.
Tο 'All Tomorrow's Parties' αποτελεί ένα ξεχωριστό φεστιβάλ. Λαμβάνει χώρα κάθε χρόνο στο Έσεξ και μια μπάντα αναλαμβάνει κάθε φορά το ρόλο του οικοδεσπότη. Στο τέταρτο, φετινό φεστιβάλ, το ρόλο του οικοδεσπότη ανέλαβαν οι Autechre (πέρισι οικοδεσπότης ήταν ο Steve Albini και πρόπερσι οι Tortoise), οι οποίοι καθόρισαν τις μπάντες που συμμετείχαν σε αυτό και έκαναν την επιλογή των κομματιών του παρόντος διπλού CD.
Για τους Autechre τα κοσμητικά επίθετα έχουν στερέψει. Δικαιωματικά χρεώνονται τον τίτλο του σπουδαιότερου, σημαντικότερου και επιδραστικότερου συγκροτήματος της μοντέρνας ψηφιακής μουσικής. Tο 'Mag' (κάτω από το όνομα του alter ego τους Gescom), ένα σκοτεινό σχεδόν νεοϋορκέζικο illbient, και το τυπικότατο '/]{- /]() excerpt' αποτελούν μικρά δείγματα του αφαιρετικού τους ηχητικού σχεδιασμού.
Οι υπόλοιπες μπάντες που επέλεξαν (αναλογιστείτε τη δύσκολη θέση τους, αφού άφησαν έξω ονόματα όπως ο Richard James) εντυπωσιάζουν με το ακυκλοφόρητο των συνθέσεων, την ποικιλία των ρυθμών, το πλήθος των εκδοχών (remixes) και την εμμονή στη χρήση μηχανημάτων και τεχνολογιών. H τριπλή εκπροσώπηση της hip hop παλινδρομεί από την οργή και την πονηρή κιθάρα του 'Gotta Give The Peeps What They Need' των Public Enemy, στην ανατολίτικη αίσθηση του 'Bay-Bronx Bridge' των Masters Of Illusion και τον φορμαλισμό του 'Leave Me Alone' του Dr Dooom. O Mark Broom με το κραφτγουεργικό σταδιακά εξελισσόμενο 'Type Tactical' αντιπαρατίθεται στο ογκώδες δεκάλεπτο θορυβοκιθαριστικό, χωρίς ίχνος τυμπάνων, 'Dissolution III' των Earth, ενώ οι Jim O'Rourke, Disjecta και Hecker αφαιρούνται συνθετικά πάνω σε πειραματικά, σχεδόν κινηματογραφικά μοτίβα. Tο γλυκό, μελαγχολικό 'ATP Track' των Push Botton Objects ξεχωρίζει από τις υπόλοιπες συνθέσεις εξαιτίας της μελωδίας του. Tο συμφωνικό breakbeat του Anthony 'Shake' Shakir στο 'Ghetto Features', η παιχνιδιάρα ηλεκτρονική οδύσσεια 'Artifax' των Stasis και το ασυνήθιστα αρυθμικό 'Atipfin' για τα δεδομένα των Pita λειτουργούν ως δείκτες μιας παγκόσμιας τάσης για ανεξαρτητοποίηση από κάθε είδος μουσικής φόρμας.
Aναρωτιέται ο αδαής ακροατής αν πρόκειται για φυσιολογική εξέλιξη ή παρέκκλιση. Eίναι αυτά τα κελεύσματα της σύγχρονης τέχνης ή πρόκειται για τερατουργήματα μιας ακόμη χημικής γενιάς; Σε τούτη τη συλλογή, ο αφρός της ηλεκτρονικής, πειραματικής techno και hip hop μουσικής δοκιμάζεται πάνω σε αφηρημένα μουσικά τεχνάσματα και στοιχειοθετεί αναφορά για τους μελλοντικούς μελετητές. Oι Autechre και οι επιλογές τους θα μπορούσαν να κάνουν τον Marcel Duchamp να το βάλει στα πόδια. Προσκυνώ.