C87
Η συνέχεια της θρυλικής κασέτας C86 του ΝΜΕ σε ένα τριπλό box set. Του Τάκη Κρεμμυδιώτη
I, Ludicrous "My Baby's Got Jet Lag". Ακολουθεί μικρή παύση (όχι λόγω αμηχανίας, αλλά ως ένδειξη σεβασμού). Ακόμα και να ήταν το μοναδικό τραγούδι της συλλογής αυτής, επαναλαμβανόμενο άλλες 73 φορές, το box set θα ήταν τρομερό. Υπερβολικό, ε; Μπορώ, όμως, να μην απαντήσω;
Κι έτσι φτάνουμε στη στιγμή που θα αναρωτηθεί κανείς, αν πράγματι υπάρχει περίπτωση να γίνει αρκετά δελεαστική μια συλλογή αποτελούμενη αποκλειστικά από τραγούδια που κυκλοφόρησαν αμέσως μετά τη θρυλική κασέτα C 86, δηλαδή από το καλοκαίρι του 1986 μέχρι το τέλος του επόμενου έτους. Κι εδώ μάλλον δεν είναι αναγκαίο να απαντήσω, αφού όμως προσθέσω ότι ανήκουν ακριβώς στο ίδιο ύφος με εκείνα της C 86 και θυμίσω ότι ανατρέχουμε πίσω στο 1987. Πόσο μάλιστα, όταν αντί για τραγούδια που χωρούν σε μια κασέτα (όπως στην περίπτωση της πρωτότυπης C 86 που περιλάμβανε 22) εδώ έχουμε περισσότερα από τριπλάσια. Δεν ξεχνάμε, βέβαια, ότι έχει προ διετίας μεσολαβήσει και η κυκλοφορία της deluxe expanded εκδοχής της C 86 με 50 επιπρόσθετα κομμάτια, την οποία επιμελήθηκε και πάλι ο πρώην δημοσιογράφος του ΝΜΕ Neil Taylor. Για όσους δε γνωρίζουν τη C 86, μπορούμε πολύ σύντομα να αναφέρουμε ότι η διανομή της έγινε με ταχυδρομικές παραγγελίες μέσω του τεύχους Μαϊου - Ιουνίου 1986 του ΝΜΕ και έφτασε τελικά περίπου τα σαράντα χιλιάδες αντίτυπα. Πέραν όμως αυτού, σημαντικότερο είναι πως συνέβαλε τα μέγιστα στην "οριοθέτηση" και διάδοση του indie rock ήχου. Αυτού που στην πορεία αποδείχτηκε πολύ πιο σημαντικός από ό,τι φαινόταν πως θα είναι, ακόμα και τουλάχιστον δέκα χρόνια μετά.
Η C 87 φτιάχτηκε με αφορμή τη συμπλήρωση τριάντα χρόνων από την κυκλοφορία της C 86. ΚΙ αν τρομάζει ο αριθμός των χρόνων που έχουν στο μεταξύ περάσει, ακριβώς το αντίθετο πρέπει να συμβαίνει με τα τραγούδια της. Το μουσικό πνεύμα της περιορισμένης χρονικής περιόδου που καλύπτουν πλήρως αυτά αποτυπώνεται μέσω περισσότερο και λιγότερο γνωστών ονομάτων, καθώς και από σχετικά άγνωστων. Κι αν ψάχνετε για ένα μέτρο σύγκρισης προκειμένου να δείτε αν πράγματι αξίζει να την ακούσετε, νομίζω πως αρκεί να απαντήσετε στην παρακάτω ερώτηση, που έχει ως μέτρο σύγκρισης τους γνωστούς, αλλά όχι πασίγνωστους, The Sea Urchins: Πόσα βινύλιά τους (θυμηθείτε ότι βρισκόμαστε στο 1987 και τα cd ακούγονται σαν σπάνια χαρτάκια της σειράς καρουζέλ - εξωγήινοι) έχετε; Αν στη δισκοθήκη σας δεν υπάρχει κανένα, θα έλεγα πως επιβάλλεται. Αν, όπως στη δική μου, υπάρχει μόνο το "Stardust", τότε πρέπει πάλι να την ακούσετε οπωσδήποτε. Αν, όμως, υπάρχει και το live τους, τότε μη μπείτε καν στον κόπο, αλλά απλά βάλετε υποψηφιότητα στην εταιρεία να αναθέσει σε σας και όχι στον Neil Taylor να φτιάξετε την C 88. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο μουσικός κόσμος της C 87 δεν περιλαμβάνει τραγούδια που υπάρχουν σε άλλες συλλογές της ίδιας εταιρείας που έμπρακτα αποδεικνύει ότι αγαπά τα 80'ς όσο κι εμείς.
Στον μάλλον ξεχασμένο στις μέρες μας όμορφο κόσμο του 1987 (που πήραμε το ευρωμπάσκετ, εξέπεμψε ο πρώτος σταθμός ελεύθερης ραδιοφωνίας στην Ελλάδα και οι ανέκαθεν καλοπροαίρετοι γείτονες μας έκαναν δώρο την περιπέτεια του Σισμίκ), τον οποίο έχουμε μουσικά τη δυνατότητα να ξαναζήσουμε με την ωριμότητα των ακροάσεων που μεσολάβησαν μέχρι σήμερα (sic), εκτός από την απόλαυση, θα έχουμε την ευκαιρία να ασκήσουμε την... επιστήμη της συγκριτικής μουσικολογίας, διαπιστώνοντας (όπως ο γράφων για πρώτη φορά after all these beers, ε, years ήθελα να πω) πόσο οι The House Of Love θυμίζουν τους Gaye Bykers On Acid και οι The Motorcycle Boy τους λατρεμένους The Heart Throbs. Και άλλα πολλά συναφή. Τα πρώτα ονόματα τα διαβάσατε μόλις.
Υπάρχουν και άλλα πολύ γνωστά και χαρακτηριστικά της εποχής, όπως των Kitchens Of Distinction, The Darling Buds, The Inspiral Carpets, The Bodines, The Wonder Stuff, Biff Bang Pow! (κλαψ, δεν έχει έρθει ακόμα η μέρα που θα δω και σε συλλογή το αξεπέραστο "Miss California Toothpaste 1972" που ακούω σταθερά και συχνότατα από το 1988 έως και... αύριο), Pop Will Eat Itself, The Soup Dragons, The Wedding Present, A House και πάρα πολλά άλλα. Ο Neil Taylor, που όπως ήταν αναμενόμενο επέλεξε κι εδώ το υλικό, το ταξινόμησε έτσι ώστε να περιλαμβάνονται στον πρώτο δίσκο τα γκρουπ που έκαναν ντεμπούτο το 1987 και στους άλλους δύο όχι μόνο όσα ήδη γνωρίζαμε από την C 86, αλλά και πολλά "πρωτοεμφανιζόμενα", όπως οι Boy Hairdressers, από τους οποίους προέκυψαν οι Teenage Fanclub. Ανάμεσα στα τραγούδια που κυκλοφορούν για πρώτη φορά σε ψηφιακή μορφή ανήκουν αυτά των Hangman's Beautiful Daughters, The Raw Herbs, The Bachelor Pad, The Heart Throbs, The Great Leap Forward, Rote Kapelle και The Submarines, ενώ ακυκλοφόρητο είναι το demo "Mind The Gap" των Cud.
Η αναβίωση της εποχής ολοκληρώνεται με τις αναμενόμενες φωτογραφίες, πληροφορίες και σημειώσεις, που, σε όσους έχουν την υπομονή εν μέσω της σημερινής εποχής του ξέφρενου scrolling να διαβάσουν, μπορούν αναμφισβήτητα να δώσουν ανάγλυφα τα μουσικά της δεδομένα μιας χαρακτηριστικής για την πορεία της rock φάσης, πολλά από τα τραγούδια της οποίας ακούγονται απολύτως σημερινά.