Enjoy the Greeks
Κράτησε το ασανσέρ και με περίμενε. Πριν φτάσουμε στο δεύτερο όροφο μου πέταξε το αίνιγμα: "I got some fine wine in the freezer mama, I know what you like". Από ποιο τραγούδι είναι; Τι τύπος; Δεν μπορεί να σχολιάζει τον καιρό όπως όλοι; Από τότε που του αποκάλυψα τα μουσικά μου γούστα, βρήκα το μπελά μου. Καλά σου λέω τον τίτλο: "John Coltrane stereo blues". Πες μου το συγκρότημα και κερδίζεις πρόσκληση σε γκαράζ πάρτυ για δύο. Μου έδειξε ένα cd με γκαράζ, surf, r'n'r και άλλα συναφή ελληνικά γκρουπ που κρατούσε. Άστο για άλλη φορά. Τη μοναδική φορά που δέχτηκα και τον επισκέφτηκα με έπρηξε με τις αναμνήσεις του από την εμφάνιση των Thee Fourgiven - Unclaimed στη Θεσσαλονίκη, πόσο διασκέδασε, πόσο χόρεψε, πόσο σημαντική στιγμή της συναυλιακής ζωής του ήταν, πως αν και δε γνώριζε το ρεπερτόριο των γκρουπ, αυτό δεν τον εμπόδισε μπλα μπλι μπλο.... Νόμιζα πως οι άνθρωποι σε πρήζουν μόνο με τις δυστυχίες τους.
Πριν προλάβει να μου ανοίξει η μάνα μου αυτός είχε ξεκλειδώσει κι έβαλε το cd να παίζει. Κάπως δυνατά, σημειώνω. Αγριεμένος γύρισε σήμερα ο γείτονας, έφτυσε η μάνα μου. Το cd έπαιξε τρεις φορές ολόκληρο σε ένταση που διασκέδαζε και τον περιπτερά του επόμενου τετραγώνου. Τι να σου κάνουν οι τοίχοι - τσιγαρόχαρτα που χωρίζουν τα διαμερίσματα; Η μάνα μου έσπασε καταλάθος ένα πιάτο απ'τα νεύρα της. Πάνε πες του να χαμηλώσει μωρή, με πρόσταξε. Δε μ'αρέσει να βγάζω φίδια από τρύπες. Άλλωστε γούσταρα αυτό που άκουγα κι ας μην το'δειχνα.
Ο εφιάλτης της μάνας μου άρχισε όταν έβαλε στο repeat το "Coming home" να παίξει καμιά εικοσαριά φορές. Τόσο πολύ του άρεσε, ή έπαθε καμιά συγκοπή; Το ίδιο έγινε και με το "I want you". Επί μια ώρα το ίδιο κομμάτι ξανά και ξανά, την τρέλανε. Όταν έγινε το ίδιο και με το "I'm asking why" η μάνα μου πήρε την αστυνομία. Δεν υπάρχει νόμος που απαγορεύει την ακρόαση ενός τραγουδιού πολλές φορές και δεν είναι ώρα κοινής ησυχίας, κυρία μου. Μπορεί άκου άκου να σας αρέσει στο τέλος, έπαιξε με τον πόνο της το όργανο. Ξέρετε πως λειτουργεί η διαφήμιση. Ποιος είδε τη μάνα μου και δε φοβήθηκε.
Βγαίνοντας το βράδυ στο δρόμο τον άκουσα να με φωνάζει και να με πλησιάζει. Πηγαίναμε προς την ίδια κατεύθυνση. Δεν μπορούσα να καταλάβω αν τον ενδιέφερα ή ήθελε κάποιον να τον ακούει. Άκουσες το cd, το απόγευμα; Επίτηδες το έβαλα λίγο δυνατά. Έχει μερικά πολύ καλά μέσα. Αυτό που μ'αρέσει σ'αυτή τη μουσική είναι που, όπως λένε και στα κινηματογραφικά φεστιβάλ, είναι εκτός συναγωνισμού. Δεν σκοπεύει σε τίποτα πέρα από τη διασκέδαση εντός αλλά κυρίως εκτός σπιτιού. Σε συναυλίες ή μαγαζιά. Όσα μουσικά είδη κι αν εμφανιστούν, το στυλ αυτό θα είναι το σίγουρο χαρτί για κέφι και χορό. Είναι σαν τα σκυλομάγαζα που αρχίζουν οι μοντέρνοι αλλά στην καυτή ώρα επιστρατεύονται τα κλασικά του 60 για τσακίρ κέφι. Σου έχω πει αλήθεια το top-5 μου, των ψυχωτικών που παίρνουν δέκα; Ήθελα να πω καλά σκοτώνεις τη μοναξιά σου φιάχνοντας λίστες; Είπα δε θα τα συγκρατήσω γιατί μάλλον δε θα τα ξέρω, αλλά πές τα. 'I ain't no miracle worker', 'A question of temperature', 'Stychnine' φυσικά, 'Sometimes good guys don't wear white', 'I'm five years ahead of my time'. Καρακλασικά όλα. Κάτσε να σου πω πέντε που παίρνουν εννιάμισυ. Όχι, εδώ πρέπει να στρίψω, άλλη φορά, είπα και του έκοψα τη φόρα.
Ένα τελευταίο. Γιατί λες ο κόσμος διασκεδάζει με τραγούδια που έχουν στίχους 'σκότωσα το μωρό μου χτές βράδυ'; Επειδή ποτέ δε θα το σκοτώσει στην πραγματικότητα; Επειδή το να τραγουδήσεις 'έφαγα πίτσα με το μωρό μου χτες βράδυ είναι ξενέρωμα; Μάλιστα. Γιαυτό μάλλον θα πρέπει να συμβουλευτείς τον καθηγητή Πιπερόπουλο, είπα και έστριψα στη γωνία.
Τι τύπος, σκεφτόμουν καθώς τον άφηνα πίσω. Όταν σκοτίζει τόσο το μυαλό του με την πιο ανέμελη μουσική, τι κάνει με τις μουσικές που χρειάζεσαι παιδεία για να τις απολαύσεις;
