Όλα αρχίνησαν μια βραδιά στη Ρώμη, όταν ο Noah Taylor έδωσε στον Wes Andreson ένα σιντί με τη μουσική της αυστραλέζικης ωκεανογραφικής ταινίας Innerspace, την οποία υπ-έγραψε ο νορβηγός Sven Libaek. Το ταξίδι του Στηβ Ζισού στις θάλασσες του κόσμου ξεκίνησε ως μια τρελή ιδέα στο άκουσμα των μουσικών του Σβεν. Στην πορεία ήρθαν στην τρελή παρέα τους ο Bowie, ο Iggy, η Joan Baez, κι ο Paco De Lucia. Οι Devo που παίζουν τρελιάρικο ροκ'ν'ρολ. Ο Morricone για να του πει: η αγωνία είναι ο θρίαμβός σου!!! [Γειά σου ρε Ennio αθάνατε!] Ο Scott Walker που του θύμισε εδάφιον της Αγίας Γραφής! Ιδού η απάντησή σου Ιεζεκιήλ: πάγωσε ως γνήσιος άνθρωπος του 30ου αιώνος. Οι Zombies που υπομειδίασαν - σε γνωρίζω απ' τον τρόπο που χαμογελάς... τότε θα πω όσα θέλω να σου πω απόψε.
Κι έστησαν όλοι μαζί ένα τρελό μουσικό, συναρπαστικό και περιπετειώδες πανηγύρι. Πάνω στο πλοίο Μπελαφόντε όπου γινόντουσαν τα γυρίσματα ο ηθοποιός Seu Jorge διασκεδάζει και διασκευάζει Bowie στα βραζιλιάνικα πορτογαλέζικα. Εξωτικός μινιμαλισμός. Καντάδα στον άγνωστο θεατή - ακροατή. Ένα σπάνιο δώρο και για την ταινία και για το σάουντρακ. Πέντε κομμάτια γεμάτα λυρισμό, θα συγκινήσουν στα σίγουρα τους παλαιότερους κι όσους έχουν αγαπήσει την αστερόσκονη του Ziggy. Κι άλλα έξι από τον ίδιο Seu για τον ίδιο David θα ακούσει ο θεατής της ταινίας πια. Το τελευταίο μάλιστα την ώρα που πέφτουν οι τίτλοι του τέλους, έτσι για καλό κατευόδιο.
Μετά έρχεται το στούντιο της Τσινετσιτά και το Loquasto International Film Festival. Εκεί μπαίνει στο παιχνίδι κι ο Mark Mothersbaugh. Θεματάρα το "We Call Them Pirates Out Here". Ένα αριστούργημα της σύγχρονης κλασικής μουσικής με τζειμσμποντικά ξεσπάσματα και σεβεντίζουσα ατμόσφαιρα. Κι άλλη θεματάρα το άκρως κολλητικό "Ping Island", όπου και πάλι εμπλέκονται τα σόλο ξεσπάσματα ενός ηλεκτρόφωνου με τα ορχηστρικά και το προετοιμασμένο φλάουτο του Larry Klimas. Τέτοια δίπλα σε θέμα / opus δεν βιώνουμε διόλου συχνά.
Εν κατακλείδι. Τα πισωγυρίσματα και τα τσαλίμια στους ρυθμούς και τις εντάσεις, τα χωροχρονικά και μουσικο-τραγουδιστικά μπρος-πίσω, θα σας προσφέρουν μια ανεπανάληπτη ακουστική εμπειρία, τόσο πλούσια και πληθωρική που σπάνια βρίσκεται πια σε έναν και μόνο δίσκο. Κι αν δείτε [αν δεν έχετε ακόμη δει δηλαδή] και την ταινία, ε τότε ποιος σας πιάνει!