Melody of certain damaged lemons

Aν σκεφτούμε πως η πόλη που κατοικούν οι Blonde Redhead, η Νέα Υόρκη, είναι η πόλη η οποία δημιούργησε στην σκηνή της ή φιλοξένησε σ'αυτήν, όλα τα μονοπάτια που τράβηξε το ροκ τα χρόνια της παρουσίας του στο μουσικό στερέωμα, τότε είναι εύκολα κατανοητό, γιατί συνεχίζει να βρίσκει πρόσφορο έδαφος εκεί, το ροκ που έγκειται στα μελωδικά στοιχεία σε συνδυασμό με τον θόρυβο. Πάντα τον τελευταίο καιρό, όταν ακούω τέτοιους δίσκους σαν το Melody of certain damaged lemons των Blonde Redhead, μου έρχεται στο μυαλό ένα άρθρο του Αργύρη Ζήλου που σε κάποιο φετινό τεύχος του Ποπ & Ροκ, αναρωτιόταν αν το ροκ είναι τέχνη και μάλλον η παράθεση των γνωμών του έτεινε προς το αντίθετο.
Δεν υπάρχει αμφιβολία πως το ροκ είναι τέχνη. Πολυσυλλεκτική, μεταλλασσόμενη, ανατρεπτική (τότε μόνο είναι υψηλή τέχνη) και ενίοτε με πολλά στοιχεία που εξυπηρετούν την γοητεία του απρόβλεπτου.
Τώρα όσον αφορά τους Blonde Redhead και την σχέση τους με τα προγραφόμενα, θα είμαι συνοπτικός :
- Τριμελής μπάντα. Δύο Ιταλοί και μια Γιαπωνέζα στα φωνητικά. Χώρος δράσης η Νέα Υόρκη και ήχος που όταν δεν ανεβαίνει ψηλά, θυμίζει πολύ σε κάποιες στιγμές τους Air. Όχι φυσικά πως όποιος υποστηρίξει πως φέρνουν αρκετά και στους Sonic Youth θα έχει άδικο.... (πολυσυλλεκτικότητα).
- Για όσους έχουν ακούσει το άλμπουμ τους In an expession of the inexpressible του 1998, ο ήχος του φετινού Melody of certain damaged lemons, απέχει αρκετά. Η μετάλλαξη που έχει υποστεί, σαφώς και οφείλει πολλά στην παραγωγή που έγινε από μέλη των Fugazi. (μετάλλαξη)
- Πιάνο από τον Toby Christensen και θεσπέσια φωνητικά από την Kazu Makino, δεν αφήνουν και πολλά περιθώρια αμφισβήτησης ως προς την ωρίμανση των ηχητικών πειραματισμών τους. To πιάνο ειδικά διεμβολίζει τον δίσκο σε 4 από τα 10 συνολικά τραγούδια που τον απαρτίζουν. Κι όμως στο σύνολο του, μιλάμε για ένα δίσκο που συγκαταλέγεται στο ροκ (ανατροπή).
Γιατί πρώτα απ'όλα ας μην ξεχνάμε ότι το ροκ ξεκίνησε την πορεία του ως κύριο μέσο έκφρασης των νέων ενάντια στον συντηρητισμό της εποχής. Αυτο κάπου στα 60's. Άραγε έχει αλλάξει τόσο πολύ η κατάσταση από τότε όσον αφορά τον συντηρητισμό; Δε νομίζω...