Monsieur Gainsbourg revisited
Έχω εκφραστεί σε ανύποπτο χρόνο στον υπερθετικό βαθμό για τον Serge Gainsbourg. Δεν με πειράζει όμως να τα ξαναπώ. Ο Gainsbourg ήταν μια μεγαλοφυΐα της μουσικής, και όχι μόνο. Θα ήταν μια από τις μεγαλύτερες και επιδραστικότερες μορφές του ροκ, αν δεν συνέτρεχαν δύο λόγοι:
Πρώτον, ήταν Γάλλος. Σκατά Γάλλος δηλαδή, γιος Ρωσοεβραίου μετανάστη ήτανε, αλλά το 90% ίσως των μεγάλων καλλιτεχνών της Γαλλίας τον 20ο αιώνα ήταν ενσωματωμένα παιδιά μεταναστών, πράγμα που έδειχνε τη σπουδαία αφομοιωτική ικανότητα της κοινωνίας της, της ίδιας κοινωνίας που ο ένας στους τρεις ψήφισε αργότερα εκείνο το φασιστόμουτρο το Λεπέν. Δεν είναι αστείο, γιατί και εδώ τα ντόπια φασιστόμουτρα είναι στα πολύ επάνω τους και ετοιμάζονται για ανάλογη επίδειξη δυνάμεων στα χρόνια που έρχονται. It's a fucked up world.
Δεύτερον, ήταν πολύ έξυπνος για να περιοριστεί στο ροκ. Και πολύ μορφωμένος, πολύ ανήσυχος και πολύ γενικώς. Έγραψε και έπαιξε καταπληκτική jazz, φανταστικό latin, υπέροχη ποπ, και αντισυμβατικό ροκ όταν δεν υπήρχε τέτοιο πράγμα. Τα κυβικά του ήταν ανάλογα ενός John Cale, ενός Frank Zappa, ενός Bowie στα καλά του.
Εκτός από αυτά, ήταν και ζωγράφος, και ηθοποιός, και κινητή πρόκληση, και με την τέχνη αλλά και με τη ζωή του. Μια larger than life προσωπικότητα, που λες και ο όρος επινοήθηκε ειδικά γι' αυτόν.
Τα ονόματα που συμμετέχουν σ' αυτό το tribute προκαλούν τουλάχιστο το ενδιαφέρον. Ένα all star μάζωμα των 00s με κάποια πολύ μεγάλα (λίγο ή πολύ) παλιότερα. Έχουμε λοιπόν μια ευτυχή συγκυρία: μερικοί από τους καλύτερους εκπροσώπους του νέου ήχου σε συνθέσεις που οι περισσότεροι από αυτούς δεν θα μπορούσαν ούτε να φανταστούν, αλλά τους δίνουν ένα επίκαιρο ύφος. Τα κομμάτια είναι όλα καταπληκτικά, και πολύ πιο φρέσκα και σύγχρονα από πολλές συνθέσεις αυτών που τα λένε εδώ. Και οι εκτελέσεις-διασκευές είναι από αξιοπρεπείς μέχρι πολύ καλές. Η μόνη που χάνει είναι η Cat Power με την Karen Elson, αλλά το πήραν εντελώς λάθος. Tο "Je t' aime, moi non plus" ή του αλλάζεις τα φώτα ή δεν το ακουμπάς. Να το πεις όπως ο Serge με τη Jane δεν γίνεται, θα τα φας τα μούτρα σου.
Με δυο λόγια: Tribute με λόγο ύπαρξης. Τα αξίζει τα λεφτά του. Θα ήθελα μόνο βιογραφία και φωτογραφίες του Serge (με τη Jane, τη Brigitte και τα άλλα κορίτσια θα ήταν ακόμη καλύτερα) στο ένθετο. Για να μαθαίνουν οι πολύ νέοι και να θυμούνται οι νέοι.
