Poptics

Οι συλλογές της Bungalow, δεν ξέρω αν το έχετε προσέξει, αλλά έρχονται κάθε Άνοιξη στα χέρια μας. Ίσως πάλι να είναι αυτός ο μύθος περί Ανοιξιάτικης pop που μας παρασύρει και τις προσέχουμε μόνο τότε (καθώς το χειμώνα ασχολούμαστε με άλλα πράγματα...). Η Γερμανική εταιρεία, στις συλλογές της τουλάχιστον, είναι εγγύηση και ήδη από τις πρώτες 'Sushi' το 1996 έχει αποδείξει ότι τις προσέχει ικανοποιητικότατα τόσο από άποψη αισθητικής και συσκευασίας, όσο και αναφορικά με το περιεχόμενο τους - δεν θα βρείτε δηλαδή εδώ τραγούδια που υπό άλλες συνθήκες αυτοί που τα έγραψαν δεν θα ήθελαν να τα βλέπουν στα μάτια τους. Μπορώ να σας πω μάλιστα ότι σε μεγάλο ποσοστό τα γκρουπ (ή η ίδια η εταιρεία αν θέλετε) τοποθετούν στις συλλογές τα καλύτερα κομμάτια τους (π.χ.Dauerfisch). Τώρα αν σας αρέσει αυτό που θα μπορούσαμε να ονομάσουμε "ήχο της Bungalow", είναι άλλη ιστορία.
Η συγκεκριμένη συλλογή κυκλοφόρησε στα τέλη του 1999 (άλλο τώρα αν στη χώρα μας ήρθε την Άνοιξη του 2000) και -σωστά το μαντέψατε - κινείται στο πλαίσιο του pre-millenium tensium... Οι άνθρωποι της Bungalow, αν και όπως ισχυρίζονται δεν τη πολυγούσταραν την ιστορία με την υστερία για το 2000, έκαναν το προφανές, για να συμμετάσχουν και αυτοί -ως γνήσιοι popsters- στην πιο μαζική σαχλαμάρα του τέλους του αιώνα. Ζήτησαν δηλαδή από τα 16 σχήματα και καλλιτέχνες του καταλόγου της εταιρείας -και όχι μόνο- να γράψουν το τελευταίο τους (ή το τελευταίο γενικά, δεν πολυκατάλαβα...) pop τραγούδι. Και να το συνοδεύσουν και με γραφήματα και σχεδιάκια για να συμπληρωθεί το 70σέλιδο βιβλιαράκι που συνοδεύει το cd και τη συσκευασία αυτού.
Γιατί η εν λόγω συσκευασία αποτελεί ασφαλώς σημαντικό στοιχείο του όλου εγχειρήματος. Πλαστικό διαφανές κουτάκι (όσες δεκαετίες και να περάσουν οι λέξεις pop και plastic θα βρίσκονται εννοιολογικά δίπλα δίπλα), πάχους τεσσάρων εκατοστών, ευχάριστο στην αφή (!!!) και με το λογότυπο της εταιρείας και της συλλογής τυπωμένο με πορτοκαλί γράμματα. Και μέσα βάλανε και καρτούλες, φωτογραφίες και το βιβλιαράκι που λέγαμε. Με όλα αυτά θέλω να πω ότι δεν τοποθετείτε το "Poptics" στη θήκη με τα "άλλα", αλλά στο πιο εμφανές ράφι του δωματίου σας μαζί με το "Metal box" των P.I.L., τα picture εφτάιντσα σας και τα κουτάκια με τα singles των Depeche Mode!.
Μουσικά μιλώντας (επιτέλους), το "Poptics" κινείται σε κλασσικά Bungalow-ικά πρότυπα, με επίπεδο ανεβασμένο. Αυτό που οι ίδιοι ονομάζουν ευρωπαική club-pop, είναι ένας όρος πολύ κοντά στην πραγματικότητα, καθώς μάλιστα εδώ έχουμε τη συμμετοχή δύο μόνο Γιαπωνέζικων σχημάτων. Ποπ μουσική που από τους ΑΒΒΑ ξεκινώντας, καταλήγει να συναντήσει τα πρώιμα Ευρωπαικά techno-club, περνώντας από το easy-listening ,στην πιο underground και kitch έκφανσή του, όπως το όρισε όχι τόσο ο Peter Thomas, όσο ο Bobby Trafalgar. Η αισθητική και εδώ ισορροπεί επικίνδυνα ανάμεσα σε παλιομοδίτικα ηλεκτρονικά ριφ και σε pose-punk attitude και στιχουργική θεματολογία, σε γλυκανάλατη lounge pop και σε progressive electro πειραματισμούς. Αν βέβαια δεν έχει τύχει να ακούσετε κάπου, κάπως, κάποτε, κάτι απο Bungalow sound, τότε πριν οδηγηθείτε στο ταμείο, επιδιώξτε να το κάνετε, για να μην βρεθείτε προ εκπλήξεως. Γιατί αν δε μπεις στο νόημα και την νοοτροπία της κατάστασης, δεν είναι απίθανο να σε πιάσουν και τα γέλια με αυτά που θα ακούσεις. Αν βέβαια έχετε τίποτα absolute rock αρχές, τότε δεν το συζητάω καν. Αγοράστε κάποιο compilation της Glitterhouse και μακριά από εδώ. Αν θεωρείται τους Cardigans του "Emerdale" την ultimate pop band του πλανήτη, τότε και πάλι αλλού είσαστε, αλλά προσπαθήστε, δεν ξέρει ποτέ κανείς. Εφόσον όμως έστω και για μια φορά σκεφτήκατε ότι ναι, οι Ace Of Base έχουν γράψει τουλάχιστον 5-6 pop αριστουργήματα, τότε για ελάτε κατά 'δω, μάλλον δικός μας είστε.
Είπαμε ήδη ότι εδώ μέσα βρίσκονται 16 ονόματα και να σημειώσω γρήγορα γρήγορα την επιστροφή των καρα-cult και συμπαθητικότατων HELEN LOVE ("Damaged goods records" και τα ρέστα), με έναν ποπ-ύμνο που ακούει στο όνομα "King of kung-fu". Τις εντυπώσεις κερδίζουν και οι Γερμανο-Αμερικάνοι CHICKS ON SPEED, όχι για το απίστευτα κακό όνομα που διάλεξαν, αλλά για την φοβερή και τρομερή διασκευή στο "Mind your own bussiness", των DELTA 5, από το 1979 παρακαλώ... Σταθερές δυνάμεις οι DOKTOR KOSMOS, DAUERFISCH και POP TARTS, με πολύ δυνατά τραγούδια και οι τρεις, νικητής όμως στα σημεία ο πρώτος με το εμπνευσμένο "No one at home"- ακούστε το και θα καταλάβετε. Οσοι συμμετέχουν με instrumental pop θεματάκια, μάλλον μένουν στο παρασκήνιο εκτός και αν βάζουν τα πολύ δυνατά τους (EROBIQUE & SUPERSCHOOL).
Ο θεωρητικός της Ευρωπαικής pop, ANDREAS DORAU, κλείνει μεγαλειωδώς τη συλλογή με το "The last pop song" (μετάφραση του τίτλου από τα Γερμανικά), αληθινό ποπ έπος, σε συνεργασία με Morritz R! Οι δύο γιαπωνέζοι που βρίσκονται εδώ τα πάνε καλά πάνω κάτω, αλλά φαίνεται ότι θέλουν την sushi τους για να αποδώσουν, σε πιο γνώριμο για αυτούς περιβάλλον. Φυσιολογικό.. .
Ήδη η Bungalow έχει αρχίσει και τις συλλογές με ημερομηνία 2000, το 'Poptics' όμως σίγουρα αποτελεί ένα must και οι φανατικοί ειδικά της εταιρείας ούτε που να διανοηθούν να το χάσουν. Ακούγεται και ανεξάρτητα, χωρίς να απαιτεί ειδικές γνώσεις πάνω στη μεγάλη ιστορια της pop μουσικής. Γιατί στο τέλος τέλος είναι και μαι συλλογή ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ διασκεδαστική!.

υ.γ.- γιατί απουσιάζουν οι stero total; Να μην επαναληφθεί παρακαλώ!