Reggae goodies vol 1 + 2
Είναι τυχαίο δηλαδή που κοτζάμ Βasic Channel βάλθηκε να επανεκδώσει μερικά από τα σημαντικότερα νούμερα της reggae σε cd και βινύλιο ή μήπως με δοκιμάζουν αν θα πώ ποτέ πως έστω και ένας δίσκος από τη σειρά Wackies είναι το λιγότερο καλός;
Εντάξει λοιπόν, έχω κόλλημα, στη θέαση ενός ακόμα reggae δίσκου που επί χρόνια κανείς μας δεν έβρισκε στην αγορά, όπως το συγκεκριμένο, γίνομαι άκρως υποκειμενικός, λίγο περισσότερο απ'ότι ο καθένας που γράφει δυο πράγματα για κάτι που του αρέσει. Στην τελική, η ανάγνωση μερικών αράδων για μια μουσική δημιουργία, όποια και αν είναι αυτή, κουβαλάει το στίγμα του γράφοντα και τίποτα παραπάνω, η αντικειμενικότητα ας μείνει στα κοιτάπια των λογιστάδων και των εμπόρων. Πέρα από νέες μουσικές αγάπες -που δεν είναι και λίγες-, η καλή reggae είναι μια γνήσια state of mind, ίσως από τις ελάχιστες μουσικές που άφησε τόσο άφθαρτες ο χρόνος και τόσο γνήσια απολαυστικές και ανέγγιχτες από μόδες και trends.
Οι συλλογές Reggae Goodies 1+2, ανήκουν λοιπόν στην κατηγορία 7 και πάνω και είναι από τις πολύ ευχάριστες εκπλήξεις του τέλους του 2004 και από τις πραγματικά πολύ καλές συλλογές reggae που έγιναν στα τέλη της δεκαετίας του ΄70.. Πρώτα απ'όλα μιλάμε για μια από τις πιο δημιουργικές περιόδους στην ιστορία του είδους, εκεί στα τέλη των 70's και μέχρι τις αρχές των 80's όταν σπουδαίοι μουσικοί από το νησί άρχισαν να πειραματίζονται με νέους τρόπους παραγωγής και έκαναν τελικά το μεγάλο βήμα προς την Αγγλία και κυρίως προς τη Νέα Υόρκη όπου η Wackies ειδικά μεγαλούργησε.
Και στα δύο νούμερα που κυκλοφόρησαν τότε από το label City Line (το οποίο λίγο μετά συγχωνεύτηκε με τα 'κεντρικά' της Wackies στη Νέα Υόρκη), υπάρχουν μερικά από από τα πιο μεστά τραγούδια εκείνης της περιόδου 1976 -77, τα οποία και είχαν κυκλοφορήσει αποκλειστικά σε επτάϊντσα (και επομένως πλέον συλλεκτικά) και σε εταιρείες - θρύλους, όπως η Versatile, η Senrab και η Rawse, γεγονός που κάνει τη συλλογή αυτή ακόμα θελκτικότερη.
Στο vol. 1 ιδιαίτερα όχι μόνο συγκεντρώνεται η αφρόκρεμα των καλλιτεχνών της εποχής αλλά και κάποιες από τις σημαντικότερες στιγμές τους, προσωπικά θεωρώ την επιλογή αυτή ως το δυνατότερο σημείο της συλλογής - άλλωστε από καλλιτέχνες όπως ο Jarrett ή ο Clarke η δυνατότητα επιλογής είναι ευρύτατη.
Ενώ το 1 περιέχει κυρίως ηχογραφήσεις από το νησί, το vol 2 συγκεντρώνει τους Νεοϋορκέζους εταίρους τους γι'αυτό και οι διαφοροποιήσεις στον ήχο είναι φανερές τόσο στουντιακά όσο και τραγουδιστικά. Έτσι στο 2 μιλάμε σαφώς για μια lovers reggae, γλυκειά, ερωτική, αγαπησιάρικη με την ιστορία να αφηγείται ad hoc σχηματισμούς στο line-up (π.χ. οι Chosen Brothers, ειναι ο Wayne Jarrett ή μην είναι ο Lloyd Barnes στα vocals; ιδού το μυστήριο...) λίγο πριν την ηχογράφηση, ίσως και γι'αυτό το λόγο να είναι αρκετά πιο 'ανάλαφρη' και χορευτική σε σχέση με το vol.1.
Τα 'Reggae Goodies vol. 1+2' ανήκουν στις πολύ όμορφες στιγμές μιας μουσικής που έχει τη δύναμη να ανθίσταται στο χρόνο και να αποκαλύπτει συνεχώς στιγμές μοναδικές, ξεσηκωτικές. Αν και το 1 υπερέχει ελαφρώς κυρίως λόγω των πιο rasta και 'ασκητικών' στιγμών του, και τα δυο volumes αξίζουν ιδιαίτερα μια ακρόαση, ειτε ως μια από τις σημαντικότερες επανεκδόσεις reggae σήμερα, είτε ως μια συλλογή πλήρης συναισθημάτων και εικόνων μιας εποχής που η μουσική είχε ψυχή.
