Sharon Signs To Cherry Red

Δε θα μπορούσε να βρεθεί αντιπροσωπευτικότερος τίτλος για μια τέτοια συλλογή, από εκείνον του θρυλικού αρχέτυπου της ανεξάρτητης δισκογραφίας επτάιντσου "Sharon Signs To Cherry Red" των The Kamikaze Pilots, που κυκλοφόρησε πριν τριάντα χρόνια από την εταιρεία Lowther International. Στην digipak κυκλοφορία αυτή εμπεριέχονται σε 2 CD πολύ αντιπροσωπευτικά τραγούδια από την εποχή που μεσουρανούσε η demo κασέτα, ως μέσο πρότασης συνεργασίας των μουσικών προς τις δισκογραφικές εταιρείες. Πιο συγκεκριμένα, μιλάμε για τη δεκαετία του '80 και την ευρύτερη post punk περίοδο, που άρχιζε να ανθίζει η εποχή των ανεξάρτητων δισκογραφικών εταιρειών, περιορίζοντας όμως το αντικείμενό της στις μπάντες με γυναικεία φωνητικά του γενικότερου pop ύφους. Κι αν θέλετε να οριοθετήσουμε ακόμα περισσότερο το πεδίο, χωρίς υπερβολή, πιστεύω πως θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για παραλλαγές του "πρωτόλειου" ύφους των Marine Girls. Αυτό ακριβώς και μάλιστα όχι μόνο με την απαραίτητη δόση καταχνιάς, αλλά και τη μοναδική ομορφιά του βγαλμένου με τα απολύτως απαραίτητα μέσα "ακατέργαστου" ήχου.

Το "Sharon Signs To Cherry Red" έχει ένα μάλλον ασυνήθιστο περιεχόμενο, αποτυπώνοντας ανάγλυφα την εποχή των DIY κυκλοφοριών, μέσα από ήδη γνωστά τραγούδια, μερικά που δεν υπήρχαν έως τώρα σε CD, αλλά και ακυκλοφόρητα demos. Αρκετοί από τους μουσικούς που συμμετέχουν είχαν παρουσιαστεί εκτενώς μέσα από τις νυκτερινές εκπομπές του John Peel, αλλά δεν κατόρθωσαν τελικά να αυξήσουν τη δημοτικότητά τους. Παρέμειναν όμως αυθεντικοί σε αυτό που έκαναν, σηκώνοντας το όποιο ανάστημά τους στις γιγαντιαίες πολυεθνικές. Υπάρχουν μπάντες που έσπασαν τα στεγανά, με προεξέχουσες αυτές των Marine Girls, Dolly Mixture, Strawberry Switchblade και Sunset Gun, αλλά και λιγότερο γνωστές, όπως οι The B-Girls, Trixie's Big Red Motorbike, The Petticoats, The Avocados, και Rexy. Ετοιμαστείτε λοιπόν, για πολύ girly φάση, για στίχους που, ως επί το πλείστον, μιλάνε για αγόρια, ανεξομολόγητους έρωτες, καλλιτεχνικές ανησυχίες και ζωή έξω από τα κατ' επιβολή δεδομένα της μόδας και της εποχής. Κι αν είναι σίγουρο ότι μιλάμε για ένα ευρύτερο pop ύφος, μη νομίζετε ότι δε θα βρείτε ήχους αναβίωσης των '60s, rockabilly, garage, soul, funk και reggae.

Για το φερώνυμο τραγούδι δε χρειάζεται να πει κανείς τίποτα περισσότερο, αφού, όχι μόνο μουσικά, αλλά και στιχουργικά εκφράζει με πληρότητα όλη τη φάση. Ανάμεσα στα κορυφαία τραγούδια συγκαταλέγονται τα "Hate The Girl" των Marine Girls, "Jealousy" των The B Girls, "Normal" των The Petticoats και "Wet Blanket" των Red Roll On. Είναι εύκολα διακριτή μια αναφορά στις Supremes με τα "I Want To Sleep With You" των Eleanor Rigby και "If That's What You Want" των Mari Wilson With The Imaginations, που τραγουδούν υπέροχα και δήθεν αδιάφορα τον καημό τους για τα αγόρια, πράγμα που επίσης κάνουν γλαφυρά οι Dolly Mixture με το "How Come You're Such A Hit With The Boys Jane?" και οι Coming Up Roses με το "I Could Have Been Your Girlfriend". Η soul του ήχου των Crusaders γίνεται αντιληπτή στο "The Jam Jar Song (Formerly Sister Slow)" της Ingrid, ενώ οι Sunset Gun με το εξαιρετικό "Be Thankful For What You've Got" δείχνουν το δρόμο στους Swing Out Sister και λοξοκοιτάζουν προς τη disco, όπως και οι Jane Kennaway & Strange Behaviour με το "I.O.U.", που αποτίουν διακριτικά φόρο τιμής στη Donna Summer. Με το "194 Radio City" οι Jaqui And Janette δείχνουν τη συμπάθειά τους στη reggae, ενώ υπάρχει και μια πολύ καλή διασκευή του "Teenage Kicks" των The Undertones από τις πολύ κομψές Dawn Chorus And The Blue Tits. Ελαφρώς σκληρότερος γίνεται ο ήχος στα "Little Miss Rainbow" των The Candees, όπου ακούγεται κάτι από την ομοϊδεάτισσα Creation, "Masochistic Opposite" των The Mo-Dettes και "Woa Now" των The Delmonas, που το προχωρούν και φλερτάρουν με το rockabilly.

Το "Sharon Signs To Cherry Red" είναι μια σπάνια και εξαιρετική συλλογή, που δε μοιάζει με τις άλλες συλλογές. Κι αυτό, κυρίως λόγω του ότι δεν είναι τόσο αντιπροσωπευτική ενός συγκεκριμένου μουσικού είδους, αλλά μιας εποχής και ενός τρόπου μουσικής έκφρασης. Συνυπολογίστε ακόμα και το ότι εκτός από τον ενημερωτικό χαρακτήρα της, μια και περιλαμβάνει αρκετά λιγότερο γνωστά έως και άγνωστα στο ευρύ κοινό ονόματα, για κάποιους μπορεί να έχει και ένα επιπλέον πλεονέκτημα: να είναι υπέροχα νοσταλγική.