Hallucination of beauty

Φανταστείτε όλες οι ανακαλύψεις να περιμένανε τις αναφορές των σκαπανέων, οι μισές θα 'χαν εντωμεταξύ κλαπεί ή ξαναχωθεί στα σκοτάδια. Άρα, προτού φτάσουμε ως δια μαγείας στο Άαρχους της Δανίας, όπου κι εκτυλίσσεται μια πολύ πρόσφατη αλλά άκρως ιδιαίτερη μυθιστορία μαύρης, ψυχεδελικής φολκ, προτρέξτε καλώς και κατεβάστε το εξαιρετικό αυτό ντεμπούτο άλμπουμ στα ψηφιακά κιτάπια σας.

Όσο για τα υπόλοιπα, φιλοδοξούμε να μείνουμε στα χρήσιμα... Οι Tales Of Murder And Dust δημιουργήθηκαν το '07 κι από ένα χρονικό σημείο κι έπειτα έγιναν εξαμελείς με σταθερή τη σημερινή τους σύνθεση. Είχαν, δε, κι άλλη μία κυκλοφορία τρία χρόνια πριν τη φετινή τους, η οποία δεν στάθηκε αρκετή για να φέρει ένα συμβόλαιο, αλλά όπως διαπιστώνετε δεν υπάρχει και θέμα, η μουσική δεν είναι τριγωνομετρία κι ανέκαθεν είχε θαμπές γωνιές κι υποσημειώσεις. Επιβεβαιωμένα, αναφέρεται κι ότι έχουν ανοίξει για Crystal Stilts, Wooden Shjips και The Black Angels - σε επισκέψεις όλων αυτών στη χώρα τους για συναυλίες.

Καθώς το "Hallucination Of Beauty" αρχίζει να αδειάζει, και παρατηρώντας το τελείως καλειδοσκοπικό εξώφυλλό του -που θα 'ταν ιδανικό να 'χε ανασυρθεί απ' τις σελίδες που εξέδωσε η Πόλυ Κασδά στο αξεπέραστο βιβλίο της "Το Συνειδητό Μάτι" (το '88), κι ας μην- φτάνεις, αργά ή γρήγορα, στο "Hypnotized Narcissist" κι ακολούθως στα "Dead Eyes" και "Desert Flower". Έπη, τα οποία αυτοστιγμεί καλύπτουν την ήδη προϋπάρχουσα επιρρέπεια με συνειρμούς. Τελικώς, το γοτθικό σύμπτωμα βρίσκεται πάντοτε κάπου μέσα μας, βαθιά, εκεί, σαν ιός σε νάρκη που παραφυλάει για μια αφορμή ώστε ν' αναδυθεί και να μας ματώσει τα μάτια απ' το πάθος. Όντως η ομορφιά μπορεί να γίνει ψευδαίσθηση, πριν απ' αυτήν όμως μεγάλη τέτοια είναι ο ίδιος ο χρόνος.

Mάλλον θ' αποτελεί εξαίρεση αν γραφτεί κείμενο για τους T.O.M.A.D. χωρίς να περάσουν σ' αυτό οι φράσεις "χρυσή τομή" και "χαμένος κρίκος". Οι Δανοί ανέπτυξαν έναν ήχο ιδιοτρόπως συνδυαστικό, ρίχνοντας γέφυρες άγρυπνου ηλεκτρισμού ανάμεσα σε Jefferson Airplane ή The 13th Floor Elevators (περισσότερο στους πρώτους λόγω γυναικείων - αντρικών φωνητικών) και Ravi Shankar ή Opal και παλιούς Ghost, ό,τι περίπου είχαν κάνει κι οι The Serpent Power σε εκείνο το "Endless Tunnel" του '67, μα και σε προηγηθέντες Σκανδιναβούς της ντόπας όπως οι πρώιμοι The Smell Of Incense και κάποιοι απ' το ρόστερ της Xotic Mind εποχής 90s. Κι όπως συμβαίνει σε γκρουπ που προβάλουν πριν απ' οτιδήποτε τη συναισθηματική καταπόνηση μέχρις εξαντλήσεως, τα τραγούδια τους τα μιξάρουν και τα παράγουν μόνοι τους όπως τα επιθυμούν.

Ζούμε σε εποχές που όποτε εμφανίζεται η ομορφιά, μουσική και μη, μα ιδίως η μουσική, η ενσταντανέ υπεραπλούστευση, η οποία σέρνεται σα φίδι ανάμεσά μας, θεωρεί επιβεβλημένο να την καταστρέφει. Κάποιοι με περίσσεια δόση ρομαντισμού τη διασώζουν, την ανασυντάσσουν και την καθιστούν αναγκαία όπως ήταν πάντοτε. Οι Tales Of Murder And Dust ακριβώς αυτήν την αγωνία επιβίωσης την εξιστορούν σε μόλις 39 λεπτά με κολλητική υφολογία, κι αυτός ο απλός λόγος είναι αρκετός για να 'χει ήδη κρατημένη το "Hallucination Of Beauty" μια θέση στους δίσκους μιας ενδιαφέρουσας, μα εν ολίγοις φτωχικής, χρονιάς. Όταν στο μέλλον ο Όλιβερ Σακς αναζητήσει φρέσκα περιστατικά για ένα μπρα ντε φερ στη "Μουσικοφιλία" του, ας κινηθεί ανάμεσά μας, θα βρει αρκετά για ολάκερο νέο τόμο. Κι ευτυχώς να λέμε δηλαδή.